dinsdag 24 januari 2017

De mist in en andere poespas.....

Goh, zeg, dat was nog eens een rare gewaarwording. Loop ik vanmiddag, samen met mijn moeder, met de zon op ons bolletje, richting mijn zus voor een koppie thee. Lopen we in haar wijk de hoek om bij AH, zo PATS de mist in. Dat hadden we niet aan zien komen. Koud! Gek, hoor... achter ons blauwe lucht met het zonnetje. Voor ons één grote mistdeken. Het kan verkeren in ons Nederlandje.
Lorelai was ook aanwezig bij mijn zus. Ze had net haar flesje op en keek met grote ogen naar wie er nu weer binnenkwamen. Lief! Ze is ook alweer 6 maanden. Wat gaat het toch snel.

Mango is inmiddels ook al weer 10 maanden. Het blijft een portret. De laatste maanden heeft ze het voorzien op onze zebravink die hoog boven op de boekenkast rondscharrelt. Ze heeft al een paar keer een sprong vanaf de eettafel richting de kooi gemaakt. Nu hebben we mooie diepe krassen in het hout. Jippie! De hele zijkant van de tafel is nu gebarricadeerd met spullen: een oud kerststukje, een stapel paperassen en een mandje met kantoorbenodigdheden. Die moeten daar helaas voor eeuwig blijven staan, denk ik. Als ik niet achter de pc zit, dan wordt ook het toetsenbord ingezet als vangrail. Ik moet zorgen dat de stoel scheef staat,want ze gaat op de bovenrand staan om haar sprong te berekenen. Dan heeft ze toch weer een paar extra centimeters die ze moet overbruggen. *zucht* Aan de bovenkant van de boekenkast heb ik schuin opstaande stukken karton geplakt. Ook weer een poging om haar te ontmoedigen. Alle boeken IN de kast heb ik over de randen van de planken gezet. Zodat ze daar ook geen houvast zal hebben mocht ze weer eens een poging wagen om gewoon naar boven te klimmen. Ja, je moet wat, hè, met zo'n boerentrien in huis.... Het eerste wat ik tegenwoordig doe als ik thuiskom is kijken of de kooi er nog staat en of er geen veertjes en afgekloven botjes liggen. :-/ Pffff. Met geen een kat ooit last gehad. Maar met deze.......
Ze werd ook veel te groot voor de oude krabpaal met plateau. Nu hebben we een nieuwe. Eentje met diverse etages. Maar ja, nu willen ze natuurlijk meestal allebei tegelijk in het penthouse liggen. Krijgen we daar weer ge-etter over. Wat een poespas!

Laatst weer eens even zitten scrappen. Wilde nog een afscheidsbedankkaartje voor onze dierenarts maken. Ze gaat met pensioen. Heb ook gelijk nog een paar foto's van de kerst gescrapt.


Geen opmerkingen: