Over muizenlijken en My Fair Lady....

De griepgolf houdt maar aan. Toch lijk ik er tussendoor te glippen. Vorige week maandag dacht ik nog dat ik aan de beurt was. Ik werd midden in de nacht wakker met vreselijke hoofdpijn en spierpijn in mijn nek. ‘Ochtends was ik beverig, had wat verhoging en de lymfklieren in mijn hals waren opgezet. Dat werd niet naar de Zumba met die kop. Wel alvast een lading boodschappen gehaald, want ja...ik zou wel gestrekt komen te liggen. Maar het zette niet door. Twee dagen hoofdpijn, 4 dagen pijnlijke klieren en verder noppes. Ben weer een bofkont geweest!
Gelukkig maar, ik had de Scratch en zondag, mijn moeders verjaardagsviering niet willen missen.

Toen ik eergisteren thuis kwam lag er een kadootje in de kamer. Een veldmuisje! Mango amuseerde zich er kostelijk mee. Ut muisje leefde nog een beetje. Hij had zo'n lief gezichtje. Zo klein en zo zielig. Ik kon het niet over mijn hart krijgen om zijn kleine schedeldakje in te slaan om hem uit zijn lijden te verlossen. Ik vond het ook niet leuk om te zien hoe Mango ermee aan het gooien was. Dus ik heb hem maar achter in de tuin neergelegd. In de vage hoop dat zijn ouders hem wel zouden komen ophalen om hem in hun warme holletje liefdevol te verplegen tot hij weer op de been zou zijn. Slaat natuurlijk nergens op, maar zo denk ik dan op dat moment. :-)
Een paar uur later gaat Mango een fris neusje halen en staat later trots als een pauw voor het raam met weer dat, nu inmiddels wel overleden, muizenlijkje in haar bek. Kreeg ik het weer kado! Lekker dan.... :-) Ik hoop dat ik me nu voorgoed van het lijk ontdaan heb.

Gisteravond zijn we weer naar het theater geweest. We hadden kaartjes voor ‘My Fair Lady’. Een prima musical. Je kwam ogen te kort. Mooie decors, mooie jurken. Degene die de rol van Alfie, de vader van Eliza, speelde deed dat uitstekend. Wat een energie. Het is jammer dat ik in de pauze geen bier lustte, anders had ik blijkbaar kunnen popelen om een proper pulletje pils te pakken. Ja, was een leuke avond!