Als het mis gaat, dan gaat het mis....

Wat een ravage kan iemand binnen tien minuutjes aanrichten. Vanmorgen stootte ik een ovenschaal aan gruzelementen. Duizend stukjes uiteraard. Dus vegen, stofzuigen, nat dweilen. Wil ik thee zetten, pats, waterkoker stuk. Dan maar een kop thee in de magnetron opwarmen. Kop valt uiteraard ook om, dus de magnetron ook maar weer droog dweilen. Yakkie, dan heb je het wel weer even gehad, hoor.
Ik denk dat de waterkoker er maandag ook de oorzaak van was dat de stoppen doorsloegen. Maar dat wisten we toen nog niet. We kregen de boel ook niet meer aan de praat. Nieuwe stoppen erin op de groepen die toen net in gebruik waren, hielp ook niet. Dus ga je elk apparaat maar even uit het stopcontact halen. En maar proberen. Was het dan de koelkast? Ding van zijn plek, want uiteraard zit daar de stekker aan de achterzijde. Bleek het niet te zijn. Maar jeetje, wat een smeerboel achter de koelkast! Maar weer even schoonmaken. En dan ook maar gelijk de bovenkanten van de koelkast, de spullen die erop staan, de bovenkanten van de keukenkasten met de daarop gestalde rotzooi schoonmaken. Bwlaah, van het een komt het ander. Achteraf bleek het toch een kapotte stop van een groep te zijn die niet echt in gebruik was. Raar! Maar goed, je bent dan wel weer een hele ochtend verder.

Met Kiwi gaat het toch nog niet zo goed. Ze is nu de laatste drie zaterdagen opgenomen geweest voor bloeddrukmetingen. Is nog steeds niet omlaag gegaan. We vragen ons nu af of het niet ook stressgerelateerd is geweest. Het rare is dat ze tussendoor wel klachtenvrij is. Maar zodra ze thuis is van de opname is ze dus gewoon twee dagen van haar à propos. 's Avonds weer rondjes draaien en zo. Akelig om te zien.
Ook zien we op haar andere voorpootje weer een nieuw plekje met kanker. Onder haar kinnetje zit het ook al. Ik denk dat we vanaf nu maar niets meer doen. Tot ik zie dat het niet meer gaat met haar. Dat moment is nu nog niet. Maar gaat wel komen, helaas. Tot dat moment gaan we nog maar even van haar genieten en haar doodknuffelen. Excusez le mot! ;-)

Bijgaand een scrapje van Lorelai. Ik had dinsdag een bellenblaas voor haar meegenomen. Zo kon ik een boel leuke lieve foto's van haar nemen. Poseren doet mevrouw niet graag. Maar spontane foto's zijn des te leuker!