Onze vakantie kon beginnen.
Het weer speelde niet mee. Tussen de buien door hebben we Vielsalm bekeken. Een bijna uitgestorven stadje als je buiten het seizoen komt. De hele omgeving is natuurlijk wel prachtig. Zeker met die herfstkleuren. Helaas bleek een laarsje van mij lek te zijn, dus ik liep al snel te simpen, sampen, sompen. Later moesten we enorm de berg opklimmen, terug op weg naar ons huisje! Zo hee, zo kregen we wel goeie lichaamsbeweging! Hijg, hijg.
Ook op een goede dag hebben we de waterval van Coo bezocht. De laatste keer dat we daar geweest waren was een jaar of 23 geleden met de hele familie. Hij bulderde flink nu het zoveel geregend had. Gaaf om te zien. De weg van Vielsalm naar Coo is ook schitterend. Zeker als de zon even doorkwam.
Jan houdt ervan om op knooppunten te staan. Dus we togen naar een drie landen punt. Daar waar Duitsland, Luxemburg en België elkaar raken. Een mooie rit ernaartoe. Stelt verder niet veel voor. Drie stenen op de oevers van een klein riviertje die aangeven welk land waar ligt. Wel weer in een prachtige omgeving waar we een mooie wandeling hebben kunnen maken. Het had leuk geweest als ik een paar lieslaarzen bij me had gehad. Dan had ik wijdbeens in het riviertje kunnen staan in twee landen tegelijk, terwijl ik met een hand het derde land had kunnen aanraken.
Verder weer veel miezer en regen gehad. En ja, wat moet je dan? Je wilt toch weg, ondanks dat je geen mooie uitzichten hebt. Eerste instantie waren we van plan om naar Dinant te rijden. Dat zou ook nog iets van een uur en een kwartier rijden zijn. Maar dat was alleen leuk geweest met zon of al was het maar droog geweest. We kozen maar voor Malmédy. Daar waren we beiden nog nooit geweest. Malmédy in de miezer.... neuh, niet leuk. Een druk stadje waar een hoop verkeer door komt. Uitlaatgassen! Was het ook niet.
Op nog een regenachtige dag hebben we gewinkeld, net over de grens, in Luxemburg. Daar was het Knauf Schmiede, winkelcentrum. Daar liepen we lekker droog. Zelfs boodschappen doen is dan leuk. :-)
Al met al, een leuke week. Ondanks het weer....
Op de terugweg zijn we nog even op bezoek geweest bij mijn vader in Eindhoven. In maart had hij een traplift aangevraagd en afgelopen week werd hij eindelijk geplaatst. Daar wilden we natuurlijk even een demonstratie van zien. Tergend langzaam kroop het ding omhoog en weer naar beneden. Ik hoop dat mijn vader zich kan weerhouden om het ding op te voeren. ;-) Echt hoor, als het aan hem zou liggen... Hij houdt graag de vaart erin. Hij is er wel heel erg mee geholpen in ieder geval....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten