Ineke is blij!

Vandaag heb ik op m'n gemakje de nieuwe camera uit kunnen proberen. Mariska moet natuurlijk ook wennen aan HAAR nieuwe camera, onze oude. Dus we togen op deze in eerste instantie nog zonnige dag naar het Balijbos om daar een leuke route te gaan lopen. Onze kiekmachines in de aanslag! Op een bepaald punt in het bos aangekomen leek het ons wel leuk om hetzelfde plaatje te schieten. En bospad met aan weerszijden bomen. En dan kun je zien wat een verschil er tussen te camera's blijkt te zijn! Ik zal het hier even laten zien.

(Sony)
(Panasonic)

Hmm, jammer, ik krijg ze hier niet naast elkaar.... Nou ja, in ieder geval past er met de Panasonic meer op een foto dan met de Sony. Een betere groothoek dus.
Ik heb vandaag het merendeel van de foto's op de automatische stand gefotografeerd.
Een aantal via de portret- (Mariska weer de klos als model) en de landschapsinstellingen. En nog een paar via de superzoom. De twee mooiste/leukste foto's zet ik er nog wel even bij.




De gezichtsdetectie en gezichtsherkenning en het HD filmen heb ik nog steeds niet uitgeprobeerd. Ik merkte trouwens wel dat ie soms ineens op een hele andere resolutie stond, dan waar ik hem op had ingesteld. Dat moet ik ook even uitzoeken hoe dat nou kan en waar dat aan ligt. Dat komt van de week nog wel.
Maar op dit moment is Ineke hééél blij met de resultaten!

Van top tot teen.....

credits hier


credits hier

Vandaag was het een dag van uiterlijke verzorging. Vanmorgen eerst een uur in de stoel gezeten van de Kinki Kapper. En die maken geen haast, hoor. Het lijkt wel of ze elk haartje apart hebben geknipt. Een beetje knippen hier, een beetje hakken daar, zelfs een beetje scheren ergens onder aan mijn achterhoofd. Ik liet hem maar zijn gang gaan. Ik hield wel angstvallig in de gaten hoeveel haar er op de grond viel. En dat was best aardig wat. Het voelde hoe langer hoe lichter op mijn hoofd.
Ik heb nu een pony die op twee manieren is te dragen. Op dit moment is ie aan de ene kant heel kort met wat lokken die er aan de andere kant overheen komen piepen.
Maar gooi ik de boel de andere kant op, dan heb ik gewoon een pony. Bas heeft het voorgedaan. Kan niet mislukken, toch, als ik het zelf doe?? Eerst maar eens kijken hoe mijn gehele haar zit als ik het gewassen heb. Als ik het bij de Kinki heb laten knippen, dan is het altijd wel veel makkelijker in model te krijgen, vind ik.

Vanmiddag zat ik een uur in de stoel van de pedicure. Ik ben 'gezegend' met een stel voeten die een uitdaging zijn voor menig voetverzorgster. Ik ben al eens model geweest voor een afstudeerproject van Caroline, een medekoorlid van Inspirited. En een tijdje terug werd ik ook gebeld door een ander exlid, die ook een paar moeilijke voeten zocht voor het behalen van haar diploma. Maar helaas, op dat moment waren mijn voeten in orde. Net als vandaag. Weg eelt, nageltjes weer mooi, en zelfs twee likdoornen zijn eruit gepeuterd. Er zat er eentje zelfs onder een nagel. Daar kreeg ik al knap last van. Ik loop nu weer heerlijk op wolkjes! Maar voor hoe lang....:-/
Gek, hè, sommige mensen hebben nooit iets aan hun stappers. Zelfs geen eelt!

Tussendoor werd er ook nog een pakje bezorgd! De nieuwe Panasonic TZ7! Gisterochtend besteld, en vandaag al in huis! Sneller kan haast niet! De accu heb ik net opgeladen. De 8 gig SD kaart zit erin. ( hij neemt ook HD filmpjes op, dus maar een grote kaart erbij genomen). Nu nog even de gebruiksaanwijzing op mijn gemakje lezen. Ik heb net het programma PHOTOfunSTUDIO geïnstalleerd, dat er gratis bij zat. Zo te zien iets dergelijks als Picasa. En dat gebruik ik graag, dus wie weet gaat PHOTOfunSTUDIO er weer af als het geen meerwaarde heeft. Moet allemaal nog blijken....
Eerst maar eens deze camera onder knie proberen te krijgen. Ik moet ook nog even een hoesje in elkaar draaien. Mijn oude hoesje past net niet. Nou ja, de Sony camera gaat toch naar Maris, dus is zij gelijk klaar. Kan ze EINDELIJK filmpjes maken MET geluid als ze naar een concert gaat van een of andere band. Zij blij, ik blij.
Zou Jan ook blij zijn?? Ik ga maar even een kopje thee voor hem zetten....:-)
Doei doeiiii.

Reis om de wereld in cameraland....

credits hier

Achgoss! Mijn arme kindje! Ze was gisteren vertrokken naar haar vriendin in Oosterbeek. Stapt ze gisteren al per ongeluk in de verkeerde trein op Utrecht.( dat gebeurt haar niet snel). Zat ze in de intercity naar Den Bosch. Dus is ze maar verder gereisd via Nijmegen en Arnhem.
Vandaag op de terugweg was een nog groter avontuur! Om 16.51 stapt ze in de trein terug naar huis. Komt ze te stranden in Driebergen wegens een wisselstoring. Ok, kan gebeuren. Dan maar met de bus naar Utrecht. Daar aangekomen reed er weer geen trein richting DenHaag, want er was een blikseminslag geweest bij Woerden. Wat nu? Toen maar de trein naar Schiphol gepakt. Berendruk natuurlijk! Daar de trein naar Den Haag gepakt en toen nog even met de randstadrail naar Zoetermeer getoefd. Ze was pas om 9 uur thuis. Uitgehongerd, dorstig, maar wonder boven wonder zonder een rotbui.
In ieder geval gaat er weer een declaratie-formulier naar de NS. Daarmee kun je geld terugvragen als je langer dan een uur vertraging hebt opgelopen. Het enige lichtpuntje van deze dag voor haar :-)

Ik heb gisteren de firma Sony nog aangeschreven met de vraag wanneer hun compacte camera met 10x zoom uitgebracht gaat worden....Ik kreeg keurig een kort emailtje van ze terug. Dat ze inderdaad niet veel (lees: GEEN!) compacte camera's hadden, maar dat de H10 over dezelfde opties beschikte. (Dat blijkt een giga grote te zijn). Er werd ook totaal niet vermeld op welke termijn er een compacte uitkomt.... Nee, het wordt dus geen Sony. En ik wil ook niet langer wachten vanwege de vakantie.
Nu heeft Sylvia een Panasonic T5 waar ze erg tevreden mee is. En nu blijkt Suzanne de T7 te hebben waar ze ook erg enthousiast over is. Dus ik heb de Panasonic T7 en de Canon SX 200 naast elkaar gelegd. Ze zijn allebei zowat gelijk en goed. Maar bij de Canon komt elke keer als je um aanzet de flitser naar boven en dat lijkt me vervelend. Dus de beste optie zou dan de Panasonic zijn.... Maar ik hou niet zo van de naam Panasonic. Dat doet me denken aan mijn allereerste radio/cassetterecordertje. Het KLINKT zo ouderwets. Terwijl de techniek in zo'n camera toch echt hypermodern is. Dat weet ik best wel. De naam Canon daarentegen is natuurlijk van oudsher al een cameramerk. Die hebben hun sporen al verdiend. Oh, twijfel, twijfel.... Weet je wat? Ik ga er nog even een nachtje over slapen! Wie weet komt het tot me in een FLITS!

Muziek...

Jippie! We hebben een nieuwe dirigent! Peter Dingemanse heeft JA gezegd, dus vanaf eind augustus zwaait hij met het dirigeerstokje.
Ik denk dat we nu weer een leuk jaar tegemoet gaan!
We zullen dan ook eindelijk weer ons oude repertoire af kunnen stoffen.
Zoveel leuke nummers al een jaar niet gezongen.
Dorine, onze invaldirigente, had ooit een emailtje gestuurd met bladmuziek om in te studeren. Daar zijn we nooit aan toegekomen. Ik kende het stuk niet. Het was een modern klassiek stuk, Deliciae Meae.
Ik ben eens op het internet gaan snuffelen en het bleek een nummer te zijn uit het ‘Fire Requiem’, ook genaamd Flamma Flamma, gecomponeerd door Nicholas Lens. Een beetje vreemde muziek. Maar toch heel fascinerend. Als je het de eerste keer hoort, dan weet je niet of je het nu wel of niet op prijs moet stellen. Maar luister je er meerdere keren naar, dan krijg je het niet meer uit je hoofd! Heel typisch!
Ik denk ook wel dat het heel mooi kan klinken als een koor het zingt. Ik zou dat wel eens willen uitproberen met Enjoy.
Vanochtend heb ik een filmpje gemaakt met Deliciae Meae op de achtergrond. Een filmpje van allerlei scraps die ik ooit gemaakt heb.
Ik voeg het wel even bij.



Het werd ook wel weer eens tijd voor een nieuw achtergrondje van dit blog. Ik ben er een aantal kwijt geraakt door de externe schijfcrash. Nou ja, ik maak wel weer wat nieuwe. :-) Geen probleem.

Maarssen, here we come!

credits hier

Vol goede moed gingen we gisteren op weg naar neef Sander's verjaardagsviering in Maarssen. Tom Tom in de aanslag. De snelste route geselecteerd. Kan niet meer mis gaan, denk je dan nog heel onschuldig! En het ging ook goed. Echt waar! TOT er net iets veranderd was aan de afrit bij Maarssen. En dat bleek Tom nog niet te weten. Raar eigenlijk want er zit MapShare op. (Mensen kunnen dan aanpassingen of verbeteringen aanbrengen op de kaart, maar blijkbaar had niemand dat nog gedaan).
Ok, de geplande afslag misten we dus. Jan al een beetje geirriteerd...
Vijf kilometer verderop bij Breukelen werden we er weer afgedirigeerd. Volgens Tom moesten we linksaf onder de weg door. Tja, OOK afgesloten. Dus wij rechtsaf. Hij gelijk weer herberekenen. We zouden op een rotonde de tweede weg rechts ofzo moeten nemen. Geen idee wie er nu fout zat maar hier ging het WEER mis! Ineens zaten we weer vrolijk op dezelfde weg richting Amsterdam. Jan z'n bui was inmiddels gezakt tot onder het vriespunt. Ik bleef de lol er wel van inzien. :-)
Tig kilometer verderop, helemaaaaaaal bij Vinkeveen, weer van de weg afgegaan. Tom Tom probeerde nog om ons om te laten keren, maar daar trapten we niet in. Jan volgde zijn eigen weg! Trouwens, wat een mooie omgeving daar! Geen straf om daar langs de Vecht een huis te hebben met een tuin vol met Hortensia's! Achteraf was het een hele leuke rit, ook al kwamen een half uur later dan gepland aan. Bestemming bereikt....:-D

Hallo allemaal....

credits hier

Het ruikt zo heerlijk hier in de kamer! Voor mijn verjaardag kreeg ik een aantal bossen bloemen met lelies erin. En lelies zijn mijn favoriete bloemen! Ze ruiken zo lekker. De hele lucht is bezwangerd. Nou ja, liever de lucht dan ik....;-P
De kamperfoelie in de tuin staat ook in bloei. Takjes ervan heb ik naast mijn bed gezet. Dus overal snuif ik bloemengeur op.
Er is nog goed nieuws over Joséphine. Haar armpje is nu helemaal geheeld en de spieren zijn nu weer goed. Ze is beter verklaard en hoeft niet meer terug te komen in het Leids Ziekenhuis. Ze moet nog wel de gewone fysiotherapie volgen want ze heeft nog een achterstand met het bewegen. Ze heeft waarschijnlijk onbewust toch haar armpje minder gebruikt en is daaraan gewend geraakt. Maar t'is zo'n schatje. Ze kletst de oren van je hoofd. Ze heeft een fascinatie voor teennagels, het liefst met nagellak erop! Vind ze prachtig! Ze groeit als kool en ziet eruit als Hollands Welvaren.

Ik heb onlangs weer flink zitten scrappen. Bovenstaande scrap is een oude foto van de tantes van Jan met hun ouders. Zijn familie is in het rijke bezit van heel veel foto's van vroegere tijden. Ik heb er nog zat om te scrappen!
Ik heb ook een mini-fotostudio gekocht. Dat is handig om kleine dingen te fotograferen zonder schaduwen. Ik ga dat gebruiken om persoonlijke spullen te fotograferen zoals sieraden, oude spulletjes, bakjes, antieke bordjes, noem maar op.
Die kan ik dan weer gebruiken om te scrappen. Daar worden de scraps veel persoonlijker door. Ik download het meeste nu nog van het internet. En daar is genoeg te verkrijgen, daar niet van. Maar toch.... Een scrap van de tantes, met daarbij de kopjes die ze altijd gebruikten....vind ik heel speciaal. Voor ons dan, hè! Het zal jullie een zorg zijn, hihihi.

Ik ben ook al weer een tijdje op zoek naar een ander fototoestel. Ik ben nu op zoek naar een kleine compacte met een optische zoom van 10x. Er komen er al steeds meer op de markt, maar ik wacht nog op de Sony. Die hebben een Carl Zeiss lens die me prima bevalt. Maar het valt me moeilijk om erop te wachten, hoor. Ik ben wat dat betreft niet zo geduldig. Dus Sony....SCHIET EENS OP! Dan kan ik ze allemaal vergelijken en degene die me het meest aanspreekt aanschaffen.

The day after.....

credits hier
(opdracht: jij op een rode achtergrond)

Voor bovenstaande foto heb ik Mariska een foto van me laten nemen. Ik staand in de tuin, zij vanaf 1 hoog. Is weer eens een andere invalshoek. Kwestie van creatief denken! :-) Daarna was het zaak om mezelf uit te knippen en daarna op een andere achtergrond te plakken. En natuurlijk nog een paar filters eroverheen. Ik ben van mezelf natuurlijk niet zo rood. :-P
Zo te zien ben ik de enige in de wedstrijd op SBF die het op deze manier heeft gedaan. Leuk!

Gisteren heb ik dus mijn verjaardag gevierd.
Soms zou ik toch wel een grotere kamer willen. Maar dat is maar een paar keer per jaar als er hier iemand jarig is. T'is gewoon heel onhandig. Sowieso heb ik al geen stoelen genoeg, maar ook al leen ik stoelen erbij, dan nog kan ik ze niet kwijt.
Mijn verjaardag in tweeën hakken zou ook een optie zijn, maar daar kies ik toch maar niet voor. Ik wil het het liefst allemaal in één keer achter de rug hebben.
Maar het was wel gezellig. Tenminste, dat vond ik wel. Ik heb wel gelachen. En hoe je het ook went of keert, het draait hier altijd op stront uit. :-) Letterlijk! Als Joke eenmaal begint dan krijg je de meest intieme details te horen over toiletbezoek in het buitenland. En dat vertelt ze dan erg expliciet, alsof je in het hokje ernaast zit. MET bijbehorende geluiden erbij! Da's wel lachen natuurlijk! :-)
Ik heb nog een aantal foto's gemaakt tussen het serveren van de taart, hapjes en drankjes. Achteraf bleken er een aantal mensen niet op te staan. Jammer! Maar ja, ik kan het niet overdoen. Volgend jaar dan maar weer. Hier is de slideshow....