Over kou en sterren....

credits hier

Zijn jullie al gewend aan de vrieskou? Gisteren viel de eerste sneeuw van deze winter. Gelukkig maar een heel klein beetje hier. T'was dus niet glad toen ik vanmorgen op m'n fietsje naar de Zumba ging. Ik had mezelf goed ingepakt, compleet met een lekkere warme bonthoed. Mijn LaLa hoed! (= een hoed met zwart/witte luipaardprint, ben ooit eens nageroepen door een paar kinderen: Laaaaa Laaaaa! Je weet wel..van de Teletubbies) :-) Maar het ding trok mijn bril steeds scheef, waardoor ik weer niet prettig uit mijn doppen kon kijken. Vorig jaar geen last van gehad toen ik mijn lenzen nog droeg. Maar ja, koud is koud. En mijn oren moeten warm blijven! En aan het weerbericht te zien blijft het voorlopig nog wel vriezen. :-/ Jak!

Mariska heeft inmiddels officieel een bevestiging gekregen dat ze door mag gaan met haar studie Sterrenkunde. Tot nog toe heeft ze alles gehaald! Zij blij! Wij blij! T'is dus een goeie keus geweest om de overstap van Lucht- en Ruimtevaart Techniek naar Sterrenkunde te maken. Ze heeft nu haar plek gevonden. Mooi zo.
Op dit moment is ze naar de pas gerestaureerde Oude Sterrewacht in Leiden voor een hoorcollege over de telescopen die ze binnenkort (morgen??) gaan gebruiken. Dat hing nog even af in welk groepje ze komt en of het bewolkt zal zijn of niet. Lijkt me geweldig om eens door zo'n telescoop te kijken! Fijn een beetje staren in het oneindige......

't Busje komt zo....

credits:
pic...John William Godward
cluster....Kb
hearts...PtiteSouris
wordart...cucciola (altered)

De laptop was weer stuk! Hij is maar 5 jaar geworden. Weer het beeldscherm dat eerst een paar dagen strepen ging trekken om daarna volledig in een saai grijze kleur te verschieten. Ook een extern beeldscherm erop aan sluiten hielp niet. Dan maar weer naar de reparateur. Jan komt al jaren bij CDM computers om zijn oude meuk te laten maken, dus daar ging hij nu weer naartoe. Helaas, de laptop was het niet meer waard om er een dure reparatie tegenaan te gooien. De geintegreerde videochip op het moederbord was kassiewijle. Kosten zouden minimaal 400 euries zijn. Neuhhh, geen goed idee! Dan maar een nieuwe!:-)
En die heb ik donderdagavond via Kieskeurig uitgezocht. De Mediamarkt had ook nog een aardige actie, geen BTW, dus dat kwam mooi uit. Nou moet je sowieso goed uitkijken of het dan nog wel goedkoper is dan elders. Vaak scheelt het dan toch nog maar 20 euro ofzo. Maar met de Asus die ik nu heb uitgezocht scheelt het toch mooi 90 euro met de goedkoopste dealer op het internet. Wij gisterochtend naar de winkel om het ding te kopen. Hadden ze hem weer niet. :-/ Dan maar via het internet besteld. En vandaag kreeg ik al via track and trace de melding dat de chauffeur onderweg was! Ut busje komt zo! Spannend! Ik durfde amper een plasje te plegen, want ja, de bel doet het niet! En dalijk zou ik hem missen!!
Eindelijk, een mannetje voor de deur, in zijn armen een stapel dozen. De Asus-doos bovenaan! "Mooi, die is voor mij", zei ik! Nee, mevrouw, ik heb pakjes voor nr 10 en nr 12. Mag ik die hier achterlaten? Dat mag! Maar die Asus is toch wel voor mij?? Nee, hoor, mevrouw! En hij zet hem neer om me de andere pakjes te geven. Was ik helemaal teleurgesteld. Ik vond het wel heeel toevallig dat net iemand in deze straat ook een Asus had besteld. Ik keek op het etiket...mijn naam! Oehhhh, 't was een geintje van hem! Ik kon hem wel door mekaar rammelen! :-) Maar hij had de grootste lol! :-)
En nu is hij aangesloten. Ben alle programma's die ik gebruik weer erop aan het installeren. Niet dat ik hem het meeste zal gebruiken, dat zal Jan zijn. Maar mocht mijn eigen computer de geest geven, dan kan ik op de laptop tenminste verder met wat ik allemaal doe.

We will rock you!

Vanmorgen zijn we dan toch echt begonnen met de Queen Workshop bij Enjoy. En er was ook een flinke aanwas aan koorleden. Tenminste...het zijn natuurlijk nog geen officiële koorleden, maar wat niet is kan nog komen! We hopen altijd dat er na zo'n workshop weer een aantal mensen blijft 'hangen'. Zeker als ze merken wat een leuk en gezellig koor we zijn! En meestal lukt dat ook wel. :-)
We zijn begonnen met 'We are the champions'. Een 3-stemmig arrangement. Dat was goed te doen en we zijn dan ook al flink opgeschoten met dat nummer. 'Somebody to love', ook 3-stemmig, is wel een heeeel stuk pittiger om intestuderen. Maar dat geeft niet: altijd leuk, zo'n flinke uitdaging! Het klinkt wel al heel mooi, zo te horen! De alten waren helemaal in hun nopjes met een prachtige lage noot die erin voorkomt! Ze lieten hem dan ook met volle overgave uit volle borst horen, wat wel weer heel hilarisch was! :-)
'We will rock you' is wat dat betreft weer een stuk gemakkelijker. Dat 'gleed' er al gelijk lekker in. Maar we zijn er nog niet. Dit waren pas de eerste 3 van de 8 nummers waar we aan geroken hebben. Volgende week weer verder. Ik heb er nu al zin in! :-)
Voor wie ook zin krijgt om mee te komen doen (dat kan nog, hoor!): Zie de Enjoy site voor de gegevens.

Snoeien in de boom!

Het kan verkeren met de stamboom! Een tijdje geleden meldde ik toch dat ik er een hele tak bij had gekregen? Hartstikke leuk vond ik dat! Alles ingevoerd...foto's erbij....de hele mikmak. Ineke blij, Francis blij (mijn nieuwbakken nicht, 2x verwijderd). Kreeg ik laatst een emailtje van haar. Het speet haar vreselijk, maar ze had een fout gemaakt. Via het Delftsarchief was ze er achter gekomen dat ze de verkeerde Antonius van der Kleij had gevolgd. Nou moe! Nu blijkt ze dus geen familie te zijn. Althans, niet volgens de weg die ze dacht. Ze gaat het nu verder uitzoeken en wie weet kruizen onze stambomen elkaar wel weer ergens anders. Ik heb inmiddels de snoeischaar maar ter hand genomen en haar hele tak weggeknipt uit mijn boom. Wel jammer van de foto's! Gek toch...we zagen best wel familietrekjes.

Vandaag kreeg ik een emailtje van ook weer iemand op de MyHeritage site. Weer een nieuwe tak! Deze is terugteleiden naar het jaar 1816. Dan wordt Johannes Jacobus geboren, een onecht kind van Alida Jacobsdochter van der Kleij en ene N. van der Voort. Van de vader is niets meer vernomen. Deze Johannes Jacobus kreeg bij zijn geboorte de naam 'van der Voort' mee. Op zijn 21e, zo gaat de overlevering, heeft hij de naam van zijn moeder aan zijn eigen naam toegevoegd. Zo is de tak van de 'van der Voort van der Kleij's ontstaan. En zo groeit de familie. Kwa naam ook nog eens in de breedte! :-) Doe maar duur met zo'n dubbele achternaam!
Maar het gekke is... degene van wie ik dat berichtje kreeg... lijkt ook weer echt op een 'van der Kleij'. Het zit hem steeds in de ogen! Heel vreemd.

Ik was laatst ook weer het een en ander aan het invoeren aan gegevens vanaf 1894. De kinderschare van Hubertus Jacobszoon en zijn vrouw Petronella Borsboom. Ze hebben totaal 11 kinderen gehad. Eerst een meisje Pieternella, daarna een jongen Wilhelmus die maar 4 dagen geleefd heeft, daarna 4 doodgeboren jongetjes, een meisje dat maar 2 dagen geleefd heeft, weer 2 doodgeboren jongetjes, een doodgeboren meisje en een doodgeboren jongetje. En om het leed nog eens extra te vergroten kwam ook Pieternella, hun enig nog levende kind, op 9-jarige leeftijd te overlijden. Nou, daar word je niet blij van als je zoiets in moet voeren! Dat maakt indruk! De vrouw is constant zwanger geweest en ze heeft er niets anders aan over gehouden dan een gebroken hart. Dat moet haast wel! Vreselijk toch? Blijkbaar was het geen goede genetische match. Jammer dat de wetenschap toen nog niet zover was dat de oorzaak van zoveel doodgeboren kinderen uitgezocht had kunnen worden. Het had zoveel leed kunnen schelen!

Housewarmingparty en beddengesjouw....

Spicy Party Noten

We hebben het weer gered: een rit van Zoetermeer naar Montfoort en weer terug in onze Opel met de rare gebreken! De koppeling blijft hangen als je hem te diep intrapt, de grote lichten gaan zomaar spontaan aan ook al kom je niet aan de schakelaar, en nu hoor ik ook nog rechtsvoorin een geflutter en een gesputter. Net of er water ergens spettert. Ach, kan vast geen kwaad allemaal. Zolang het maar niet lekkende remvloeistof is!
We maakten de rit naar Montfoort voor de housewarmingsparty van neef Johan en zijn zwangere Kasia. Wat een leuk huis hebben ze! Een prachtige badkamer met een inloopdouche, een slaapkamer met jawel!, een walk-in closet! Om van te kwijlen! De babykamer is nog niet af, daar moet nog het een en ander aan gebeuren. Maar ze hebben nog 4 maanden de tijd dus dat gaat wel lukken. Aan de deurklink hadden ze strategisch een blauw lintje gehangen. Was mij niet eens opgevallen, maar later bleek dus dat er een jongetje op komst is! Leuk! :-) Kunnen we eindelijk ons kadootje uit New York kwijt!
Ze hadden iets lekkers op tafel staan: pittige pecannootjes met chocoladestukjes en cranberries. Ik was er helemaal weg van. Ik heb net al een soortgelijk receptje op het internet opgezocht. Dat ga ik dus zeker ook zelf eens maken! De link staat onder het plaatje!

Net zijn de heren bezig geweest met het naar beneden krijgen van het spiraal van het oude tweepersoonsbed dat nog steeds rechtop in de slaapkamer stond. Die moet nu naar de schuur. Maar wat de heren ook probeerden....het lukte ze weer niet! Centimetertje er weer bij......Pfffff. Maar wat naar boven is gegaan moet toch zeker ook weer naar benee kunnen??? Toen hebben Mariska en ik ze weggestuurd en ze naar de woonkamer verbannen met de deur dicht. Geen pottenkijkers graag als wij dames aan het werk zijn! En het was ook tillen, schuiven, kantelen tot we een ons wogen... We hadden gewoon de ruimte van de computerkamer nodig om de draai te maken. Maar ja, achter de deur staan een zooi dozen met ja, weet ik wat, erin. En voor die dozen staan weer dozen en losse stapeltjes met ja, weet ik watvoor rotzooi nog meer! Dus Mariska heeft dat allemaal staan te verschuiven onder luid gekreun en gezucht en gehoest. Ut kind heeft bekant stoflongen opgelopen daar! Ik ben er, denk ik, al in geen 7 jaar geweest met de stofzuiger. Kan ook niet, hoor. Gewoon geen plek. :-/
Maar goed, op die manier ging het wel de goeie kant op. Hij moest alleen kompleet gedraaid worden. Dus weer omhoog, inmiddels wel met hulp van de mannen, en weer terug naar de slaapkamer. Draaien en weer terug de trap af. En he, he, ut ding is beneden! Nu staat ie nog in de woonkamer. Weer een klein stukje verder richting de schuur!! Ik denk dat Jan intussen zijn dozen en stapeltjes weer aan het stapelen is. Ik ga hem maar even een stofdoek in zijn handen drukken!

Pinterest....weer een verslaving rijker.

Laatst kwam ik via via in aanraking met de website Pinterest. Ik had er nog nooit van gehoord en ben eens gaan uitzoeken wat het inhield. Het is een soort verzamelsite van afbeeldingen. Soms kom je op het internet wel eens wat tegen dat je supermooi vindt, of hoogst interessant, of zomaar een leuk idee. De websites kun je dan natuurlijk opslaan in je favorieten, de plaatjes kun je opslaan op je harde schijf. Tuurlijk, kan allemaal. Maar vaak denk je daar te laat aan en weet je bij god niet meer waar je het gezien of gelezen had. Dankzij Pinterest ben je van dat probleem af. Je meldt je aan (je komt trouwens eerst een aantal dagen op de wachtlijst) en maakt een aantal 'boards' aan. Klemborden, zeg maar. In de categorieen die jij leuk vindt. Ik heb o.a. klemborden met recepten, sieraden, art, fotografie, haarstylen, Ierland, tuin...ik noem maar wat. Het werkt heel makkelijk. Er wordt een 'Pin-It' knop op je menubalk geinstalleerd. Kom je op een website een leuke plaatje tegen, dan klik je op die knop en vul je in op welk klembord het moet komen. Je kunt ook plaatjes 'repinnen' (kopieren) bij andere mensen die ook klemborden gebruiken. En het fijne is: de bron wordt er ook bij vermeld, zodat je de website dus altijd weer kunt opzoeken. T'is handig als je bv. je kamer wilt opknappen en je weet nog niet in welke kleuren. Het kan handig zijn als je b.v. je huwelijk aan het voorbereiden bent. Ook nieuwe ideetjes voor de tuin worden zo makkelijk opgeslagen. Handig, handig, handig!
Dus weer een nieuwe verslaving erbij. Misschien een tijdelijke, zou zo maar kunnen. Maar op dit moment vind ik het nog erg leuk! :-)

Zumba en Scratch....

credits:
papers...FarFarHill
frame and elements...HappyScrappy
flowers...Friendly Scrap
picture...Marie Eufrosine Spartali

Het was behoorlijk druk bij de Zumba. Er zijn weer een aantal nieuwe luitjes bijgekomen, w.o. Joke (mijn tante) en Claudia (mijn nichtje). Ben benieuwd of ze ermee doorgaan! Onze officiele lerares is al twee weken niet geweest. Zij zit met een knieblessure thuis. Maar haar 'stand-in', ook weer een hittepetit uit Argentinië, doet het ook prima, hoor! Ze krijgt met gemak ons luie zweet naar de oppervlakte! Als we toch ons flesje levenswater niet hadden....Zo'n dorst krijg je ervan! Ik ga er nog steeds elke week met plezier naartoe. Het doet me zo goed! Ik kan het gewoon merken. :-)

Vanmiddag was de eerste oefenmiddag voor de scratch in Leiden. T'was in Oosterheem, dus in het kader van de slanke lijn heb ik mijn fiets er maar naartoe gefietst. Eerst hebben we uiteraard uitgebreid zitten kakelen met thee en gevulde koeken erbij. Later vond iemand het toch wel eens tijd worden dat we de oefenCD eens zouden beluisteren en nazingen. Oh oh, die nieuwe nummers..... Jakkes!!! Het GEHEEL zal ongetwijfeld mooi klinken als we dat zingen met een solo erbij en met het 850-koppige koor als achtergrond. Vast wel. Maar echt leuk is het niet om elke keer alleen maar te oooh'en en te hmmmm'en. Zo jammer! Maar er is nog genoeg werk aan de winkel, want er zit dit jaar een nieuwe in ons groepje. En zij moet ALLE nummers nog leren. Dus volgende week komt het kloentje bij mij oefenen. Wat zal ik eens maken? Rocky Road Cake? Misschien wel lekker! :-)

Weer thuis gekomen dacht ik slim te zijn om mijn fietsbanden maar gelijk eens op te pompen. Ruk ik weer de pomp in twee stukken. Ik ken mijn eigen kracht niet, blijkbaar. :-/ Ik heb nog geprobeerd om hem weer in elkaar te zetten. Gat, wat een vieze stinkende smurrie zit er in, zeg! Mijn handen zaten helemaal onder! Maar nee, ik kreeg hem wel in elkaar, maar hij pompt niet meer. Ik ben dus pomploos. Donderdag maar even een nieuwe kopen.

De hele week heb ik al steeds verschijnselen van een verkoudheid die maar niet doorzet. Dan word ik wakker met een vreselijke keelpijn. Maar in de loop van de dag verdwijnt het weer. Dan zit mijn ene neusgat dicht. Dan klaart het weer op. Dan moet ik vaak niezen en voel me verkouden. Maar ook dat trekt dan weer weg. Nu weer keelpijn vanavond. Nou ja, zal morgen wel weer over zijn. Hoop ik. Ja, toch??