Snoeien in de boom!

Het kan verkeren met de stamboom! Een tijdje geleden meldde ik toch dat ik er een hele tak bij had gekregen? Hartstikke leuk vond ik dat! Alles ingevoerd...foto's erbij....de hele mikmak. Ineke blij, Francis blij (mijn nieuwbakken nicht, 2x verwijderd). Kreeg ik laatst een emailtje van haar. Het speet haar vreselijk, maar ze had een fout gemaakt. Via het Delftsarchief was ze er achter gekomen dat ze de verkeerde Antonius van der Kleij had gevolgd. Nou moe! Nu blijkt ze dus geen familie te zijn. Althans, niet volgens de weg die ze dacht. Ze gaat het nu verder uitzoeken en wie weet kruizen onze stambomen elkaar wel weer ergens anders. Ik heb inmiddels de snoeischaar maar ter hand genomen en haar hele tak weggeknipt uit mijn boom. Wel jammer van de foto's! Gek toch...we zagen best wel familietrekjes.

Vandaag kreeg ik een emailtje van ook weer iemand op de MyHeritage site. Weer een nieuwe tak! Deze is terugteleiden naar het jaar 1816. Dan wordt Johannes Jacobus geboren, een onecht kind van Alida Jacobsdochter van der Kleij en ene N. van der Voort. Van de vader is niets meer vernomen. Deze Johannes Jacobus kreeg bij zijn geboorte de naam 'van der Voort' mee. Op zijn 21e, zo gaat de overlevering, heeft hij de naam van zijn moeder aan zijn eigen naam toegevoegd. Zo is de tak van de 'van der Voort van der Kleij's ontstaan. En zo groeit de familie. Kwa naam ook nog eens in de breedte! :-) Doe maar duur met zo'n dubbele achternaam!
Maar het gekke is... degene van wie ik dat berichtje kreeg... lijkt ook weer echt op een 'van der Kleij'. Het zit hem steeds in de ogen! Heel vreemd.

Ik was laatst ook weer het een en ander aan het invoeren aan gegevens vanaf 1894. De kinderschare van Hubertus Jacobszoon en zijn vrouw Petronella Borsboom. Ze hebben totaal 11 kinderen gehad. Eerst een meisje Pieternella, daarna een jongen Wilhelmus die maar 4 dagen geleefd heeft, daarna 4 doodgeboren jongetjes, een meisje dat maar 2 dagen geleefd heeft, weer 2 doodgeboren jongetjes, een doodgeboren meisje en een doodgeboren jongetje. En om het leed nog eens extra te vergroten kwam ook Pieternella, hun enig nog levende kind, op 9-jarige leeftijd te overlijden. Nou, daar word je niet blij van als je zoiets in moet voeren! Dat maakt indruk! De vrouw is constant zwanger geweest en ze heeft er niets anders aan over gehouden dan een gebroken hart. Dat moet haast wel! Vreselijk toch? Blijkbaar was het geen goede genetische match. Jammer dat de wetenschap toen nog niet zover was dat de oorzaak van zoveel doodgeboren kinderen uitgezocht had kunnen worden. Het had zoveel leed kunnen schelen!