zondag 28 oktober 2007

in Dublin's fair city...

We zijn weer terug van weggeweest. En we wilden helemaal niet terug!
We hadden het zo naar onze zin en waren nog lang niet klaar met winkelen.
Ik moet zeggen: Dublin wordt wel steeds duurder en duurder. Echt leuke kleding is niet te betalen. Mariska zag het na de eerste orienterende winkeldag even niet meer zitten. Ze heeft natuurlijk maar een beperkt budget, de kindertoeslag. En daar wilde ze zoveel mogelijk leuke dingen voor kopen. Maar dat wat ze leuk vond, daar hing een gepeperd prijskaartje aan. Datzelfde gold voor mij. Ik was dus op zoek naar een bloemetjes-badjas. En die heb ik ook gevonden: precies wat ik zocht! Perfect! Maar ja, wel even 175 eurootjes. Ja, dahaggggg. Het zal toch wel niet? Nu heb ik er maar eentje gekocht met streepjes, voor maar 14 euro! De bloemetjes denk ik er wel bij!
Bij Clery’s hebben we toch nog leuke redelijk betaalbare kleding kunnen kopen. Een paar mooie dingen, voor mij 2 truitjes en voor Mariska een schattig vestje. Wel designer-spul (eigenlijk tegen mijn principes), maar doordat het afgeprijsd was, kon de prijs er mee door. Ik had het in ieder geval never nooit voor de oorspronkelijke prijs gekocht.
Bij Penney’s heeft Mariska o.a. nog een heel leuk jasje gekocht. Eentje met vleermuismouwen in een hele mooie kleur groen. “That colour looks gorgeous on you!”: zei een oud dametje tegen haar.

Het Academy Hotel wordt hoe langer hoe mooier. De hal, de eetzaal en de bar zijn nu ook helemaal verbouwd. T’is de derde keer dat ik er geweest ben. En het zal zeker de laatste keer niet zijn! De bedden zijn spiksplinternieuw, handgemaakt! (ik heb even gekeken van welke fabrikant, Vono). Om toch zo elke nacht te kunnen slapen, ahhhhh.
Het ontbijtbuffet is ook prima. Je kunt zowel een full irish breakfast krijgen als een continental breakfast. Alles is er. Witte bonen in tomaten saus/bacon/eieren/tomaat/worstjes/bloedworst. En allerlei soorten cereals, stokbroodjes, croissantjes, sodabread, lekkere ham, pittige kaas, verse gemengde vruchtensalade, pruimen, grapefruits,yoghurtjes…noem maar op. Koffie en thee werd geserveerd, de rest kon je pakken zoveel je wilde. Echt prima in orde.

Trinity College, het Book of Kells en de bibliotheek hebben we ook bezocht. Prachtige bibliotheek! Het rook er wel heel muf. Jammer dat je er geen foto’s mocht nemen. Maar ik plak wel even een plaatje hierbij…..


De “Eternal Flame” hebben we ook gevonden. Evenals de gekleurde deuren aan de zuidkant van het Merrion Square.





Ik heb niet echt veel foto’s gemaakt van Dublin, maar die ik heb gemaakt kun je hier bekijken……

Woensdagavond is Sean, de kennis uit Noord-Ierland, nog langsgekomen. Ik had hem vantevoren uitgebreid ge-sms-ed hoe hij naar de parkeergarage in onze straat moest rijden. Kijk, je ZOU verwachten dat een Noord-Ier, Dublin via de NOORDkant zou inrijden. Maar nee, hoor, HIJ niet. Hij kwam dus via de zuidkant en toen klopte mijn beschrijving niet meer…:-) En toen was hij dus verdwaald. Kreeg een smsje dat hij ergens langs de kant van de weg stond geparkeerd, tegenover een AIB bank bij een of ander oud gebouw. Of ik wist waar hij was en of ik hem kon ophalen…:-) Hij stond dus om de hoek aan de overkant! Hihihi. Was wel even leuk. Daar zal ik hem tot in de lengte van dagen mee pesten!

We zijn eerst uit eten geweest bij Flanagans. Leuk restaurant op O’Connellstreet. Daarna gelijk door naar de Arlington Bar aan de rivier de Liffey. Dat is een gigantische bar! Elke avond is er Ierse muziek en dans. Enig! Er was een bonte verzameling van mensen uit allerlei landen aanwezig. Canadezen, Amerikanen, Engelsen, Fransen, Noren, Hollanders ( Maris en ik) en Ieren natuurlijk.
Ik heb er een paar filmpjes gemaakt, die staan op You Tube. Als je ze wilt zien, klik dan hier.
Het zijn de bovenste twee filmpjes genaamd: Dublin Arlington Bar.
Maar goed, Sean is tegen half 11 weer richting het Noorden vertrokken. Hem kennende weer via het Zuiden :-) en Maris en ik zijn heerlijk gaan slapen.

De volgende morgen was Mariska jarig! De jarige Jet werd 17 jaar! En het was ook de dag dat we weer naar huis moesten. Ja, moesten! We wilden nog niet! Eerst nog uitgebreid ontbeten, daarna nog even op een holletje naar Penney’s om een paar pyama’s om te ruilen voor een grotere maat. Daarna weer met de Airlink bus naar het vliegveld, met het vliegtuig naar huis, en daar stond Jan ons al op te wachten.
Mijn moeder opgehaald en door naar de chinees! Want Maris was toch wel erg jarig en dat moest toch ook nog even gevierd worden! ( en ik heb natuurlijk geen zin om te koken als ik net thuis kom!)
Vrijdag weer gelijk in het dagelijkse ritme: naar de markt, boodschappen doen en het huis een beetje netjes maken. Want zaterdag vierde ze het voor de familie en haar vrienden. Oh ja, vergeet ik bijna te vertellen….. Ik had Jan de opdracht gegeven om de vogeltjes elke dag even eten te geven. Heeft ie niet gedaan dus! Want er zat nog steeds meer dan genoeg voer in het bakje volgens hem! Ja, duhhhhhh. Alleen de velletjes blijven achter….de zaadjes waren op! Ik heb nog nooit zulke blije vogeltjes gezien toen ik het bakje bijvulde! Ze kregen al het zaad over hun sterk bevederde hersenpannetjes. Zo snel zaten ze al te eten! Uitgehongerd waren ze! Godzijdank waren we maar 4 dagen weg!

zondag 21 oktober 2007

nieuwe scraps!


credits hier

credits hier

Goeiemorgen allemaal! Lekker geslapen? Ik wel! Ik heb zojuist weer een nieuwe scrap op de ScrapbookFlair site gezet. Deze keer is het er eentje van Mariska, samen met tante Ger. Tante Ger is/was een zus van Jan's vader. Een oudtante van Mariska dus...Er zit 80 jaar verschil in leeftijd tussen ze. Tjonge! Een hele mensenleeftijd.
De andere scrap is weer voor een wedstrijdje. Dit keer moest ik een kunstwerk van ene Luis Royo gebruiken. Nooit van gehoord! Dat is wel een voordeel van de site: je komt in aanraking met kunstenaars waar je het bestaan niet van wist...
Nu zie ik aan de inzendingen van die wedstrijd dat de meeste mensen de "blend" techniek gebruiken voor het maken van de scraps. Het vloeiend over laten gaan van meerdere plaatjes, zeg maar. En dat gooit hoge ogen, blijkt. Ik zal dat ook eens gaan doen. Kijken of ik dan hoger scoor. Als experimentje, want ik hou er niet zo van.
Ik was van plan (ja, echt waar!) om minder aan de wedstrijden mee te doen en eens wat meer van mijn oude foto's te gaan scrappen. Maar het lukt me niet! :-/
Het is toch wel erg verslavend! Geen idee waarom. Zo vaak win ik niet. Maar één "gouden" medaille, en een paar keer "challenge owner choice". En meestal als zo'n wedstrijd 3 a 4 weken duurt, verlies ik ook al mijn interesse. Dan kijk ik niet eens meer hoe ik er voor sta. Dus waarom doe ik eigenlijk mee? GEEN IDEE! Het enige dat ik kan verzinnen is dat het inspirerend werkt. En misschien ook wel dat ik graag met opdrachten werk. Dat is een beetje hou-vast, zeg maar.

Maar goed, ik ga eens opschieten. Moet nog van alles klaar leggen voor morgen. Ga nog even bij mijn schoonmoeder langs, daarna naar mijn moeder. Mariska en ik eten daar vanavond. Dan snel naar huis, inpakken, slapen en morgen weer vroeg op!
Jan is dit weekend weg met het koor Inspirited. Ze zijn naar Epen in Zuid-Limburg. Vanavond laat (waarschijnlijk pas midden in de nacht) is Jan weer thuis. Dan kan hij eventjes kort slapen, heel kort. Om daarna ons even op Schiphol aftezetten. Ons vliegtuig gaat om 9.40. En dan zijn we al om 10.15 (ja, tijdsverschil van 1 uur) in Dublin. Een uurtje later in het hotel, en een half uurtje daarna lopen we al winkel in winkel uit ;-) Jippieeee! Leuk, leuk, leuk, leuk!

Tot volgende week!

donderdag 18 oktober 2007

10x leuker....

Goh, hé! Ik keek altijd al graag naar de quiz “Twee voor Twaalf”, maar nu is het nog veeel leuker geworden! Zittend voor de televisie, laptop voor me met de ‘Google’pagina paraat. En dan snel de juiste steekwoorden invoeren om te proberen om sneller dan de kandidaten het antwoord te kunnen vinden! Echt leuk! Moet je ook eens proberen! :-)

Nog 4 dagen, dan vliegen Mariska en ik naar Dublin! We hebben daar weer een hoop te doen. Het bezoeken van de universiteit en bibliotheek, op zoek naar het sculptuur van Tony O’Malley, genaamd “the Eternal Flame”, en ook nog naar het Merrion Square om foto’s van die beroemde gekleurde deuren te nemen. Natuurlijk staat ook het onvermijdelijke shoppen op het programma! De kinderbijslag brandt in Mariska’s zak. Haar favoriete warenhuis in Dublin is Penny’s. De naam zegt het al: veel spul, lekker goedkoop! Vooral ondergoed en nachtkleding is daar leuk geprijsd. Kleding voor de jeugd is er ook zat. Ikzelf kan er nooit iets tussen vinden.
Zelf ga ik liever naar Marks & Spencer. Betere kwaliteit ook.
Ik ben op zoek naar een nieuwe ochtendjas, MET bloemetjes erop. Ja, ik weet het: erg oubollig! Maar dat wil ik gewoon :-P
Op dinsdag hebben we afgesproken met Sean, de noord-ierse kennis. Hij komt rond 5 uur naar Dublin. Dan gaan we eerst bij Flanagans eten en daarna naar de Arlington Bar. Daar wordt iedere avond live ierse muziek gespeeld. Dat IS het plan, maar hem kennende….ut kan verkeren! :-)
In ieder geval hebben we het druk, druk, druk, druk! Vier dagen is weer veel te kort. Ik had ook nog naar de haven gewild en met de trein naar Howth of een dagje naar de dierentuin, of de Guinness fabriek bezoeken. Maar goed, Dublin loopt niet weg.
Er komt heus nog wel weer een andere keer. Voor mijzelf wordt dit de vierde keer dat ik er kom. En het verveelt nog steeds niet!

Vanmiddag ben ik weer eens naar de kapper geweest. Ditmaal heeft Bas een flink stuk van mijn haar afgehakt. Ik heb nu een boblijntje. Maar geen klassieke… een kinki boblijn! Ik ben inmiddels ook van blond naar lichtgoudbruin gegaan. Tja, het wisselen der seizoenen, hè? Herfst in het land EN op mijn hoofd!

zaterdag 13 oktober 2007

Van alles wat...


credits hier

Vandaag is dochterlief naar Utrecht afgereisd om daar de studiebeurs te bezoeken in de Jaarbeurshal.
Ze hoeft nog niet precies te weten wat ze na deze school gaat doen, maar ze moet al een beetje gaan bedenken wat haar nou eigenlijk leuk lijkt. Op dit moment heeft ze interesse in een studie wis-, natuur- en sterrenkunde. Het liefst gecombineerd. Dus vandaag is ze zich dan maar eens gaan “oriënteren”. Madam kwam met 3 tassen vol folders, boeken, pennen, sleutelhangers en aanverwante artikelen terug.
Het leuke was dat er ook standjes waren uit het buitenland. En dat lijkt haar ook wel wat. Amerika niet, dat lijkt haar helemaal niks. Maar Schotland, Ierland of Engeland ziet ze wel zitten. In April 2008 vliegt ze met haar klasgenoten naar Cambridge. Daar verblijven ze dan in gastgezinnen.’s Ochtends hebben ze dan les op de universiteit. En ’s middags gaan ze punteren en cricketen. Al met al zal het wel een leuke tijd worden.
Ze had ook nog folders van het “Trinity College” in Dublin. We gaan volgende week toch 4 daagjes shoppen in Dublin, dus we gaan maar weer eens langs bij die universiteit. Dan kan ze gelijk die prachtige bibliotheek zien die ze daar hebben. We hebben er wel weer zin in, in Dublin. Leuke stad!
Leuk om dat ierse accent weer eens om je heen te horen. Dat heeft wel wat.

Morgen heb ik een uitvoering van ons koor in Leidschendam. In een verzorgingstehuis. Vorige week hebben we nog even snel 2 nieuwe oude-van-dagen nummertjes “ingestudeerd”. Je kent het wel: Op de grooooote stille heideeeee, dwaalt de herder eenzaam rond. Wijl de witgewolde kudde, trouw bewaakt wordt door DEN hond! Oh oh oh, schiet mij maar af!!
Het andere nummer valt wel mee, een nummer van DRS.P.: de gezusters Karamazov. Maar ik vraag me af of de oudjes dat wel kennen! Het is meer een VARA nummertje en dat was veel te progressief in die tijd! Maar we zullen het wel merken of er mee gezongen wordt of niet.
Jan en Mariska gaan naar Rotterdam, naar een voorstelling van Christian Farla, een illusionist. Ze hebben vrijkaartjes gekregen van mijn schoonzus. T’is dat ik moet zingen, anders had ik wel meegegaan.

Bovenstaande scrap is een ode aan deze prachtige herfst! Wat een heerlijk weer was het vandaag, he? En morgen is het zelfs nog beter!

donderdag 11 oktober 2007

Terug in de tijd....


credits hier

Met bovenstaande scrap gaan we even terug in de tijd.. De tijd waar zovelen (meestal ouderen) van zeggen: Vroeger…toen was alles nog goed!
De foto heb ik onlangs gekregen via mijn moeder. Zij kreeg hem weer van haar broer Nico, mijn oom dus. Hij had hem ergens in een laatje gevonden, ingescand en doorgestuurd. Lang leve de techniek! Van mijn kant van de familie heb ik niet zoveel foto’s, dus met elke foto die ik krijg ben ik reuze blij.
Het was wel even puzzelen wie er nu allemaal op de foto stonden. Maar met de hulp van de rest van de familie ben ik er wel achter gekomen.
Van links naar rechs zijn dat: José, (mijn zus), daarna mijn moeder, mijn tante Joke, (zus van mijn moeder), met mij op haar arm. ( ik noem haar geen tante, we schelen maar 12 jaar), Ome Jan (vroeger getrouwd geweest met mijn tante Tiny, zus van mijn moeder), daarachter mijn opa, tante Annie, (de vrouw van Ome Nico), mijn vader, mijn oma en ene Tijk Offringa. Dat was een vriend van mijn ome Hans. Hans noem ik ook geen oom, hij was ook nog te jong.
Maar die Hans lag dus in 1964 in een militair hospitaal in Amersfoort en we gingen hem met de hele familie bezoeken. De foto is door Ome Nico gemaakt. Ik ben benieuwd of hij nog meer foto’s in een of andere la vindt! Ik hou me aanbevolen. Dan heb ik weer wat te scrappen!

donderdag 4 oktober 2007

Gekift en gekonkel...


credits hier


credits hier

T’is weer bal op de ScrapbookFlair site! Er zijn weer hete discussies gaande in het forum.
Elke keer is er wel weer wat anders. De meeste keren gaat het over het stemmen in de wedstrijden. Over hoe oneerlijk dat gaat. Vriendjespolitiek, je kent dat wel.
Ik stem voor jou, stem jij dan voor mij?
De eerste wedstrijd die ik op de site heb gewonnen had nog een onaangenaam staartje. De challenge owner betichtte me ervan (ook in het forum) dat ik waarschijnlijk iedereen ge-mass-maild had om stemmen te vragen, omdat mijn punten pas in de laatste paar dagen omhoog gingen. Ze heeft er geen rekening mee gehouden dat veel mensen nu eenmaal aan het eind van een wedstrijd pas gaan stemmen. Doe ik zelf ook altijd. Dan zie je al de ingezonden pagina’s, zodat je een objectief oordeel kunt vellen. Maar goed. Ik heb privé met haar in de clinch gelegen en inmiddels is ze 360 graden omgedraaid. Ze doet nu ineens lief en aardig tegen me. Mijn nekharen gaan ervan overeind staan. Ieeuuwwww, vreemd iemand. Beetje hypocriet. Maar ja, in ieder geval zal ik nooit en te nimmer meer aan een wedstrijd van haar meedoen. T'is niet leuk als je allereerste overwinning je misgund word. Toch een beetje een domper...
Inmiddels doen een HELEBOEL mensen nooit meer aan een wedstrijd van haar mee. :-) Ze is weer giga de fout ingegaan. Ze heeft zomaar zowat 200 ingezonden pagina’s gedeleted! Daar gaan op dit moment weer de discussies over. Ze is openlijk aan de schandpaal genageld in het forum. Ze wordt aan alle kanten aangevallen. Vind ik toch wel een beetje sneu.
Kijk, als je een probleem met iemand hebt, kun je dat toch ook persoonlijk met iemand opnemen? Maar ja, ik ga gauw weer even lezen of er weer iets geplaatst is. Zo ben ik dan ook wel weer….:-P Ik hou wel van een beetje sensatie op z’n tijd!

dinsdag 2 oktober 2007

Hieperdepiep Hoera!



We waren al vroeg uit de veren. Om 8 uur moest Jan zich melden voor de laserbehandeling. Eerst kreeg hij druppels om het oog te verdoven. Dat moest een krap half uurtje inwerken. Daarna werd hij gelaserd. Dat duurde maar amper 10 minuutjes. De oogarts heeft 24x gelaserd.( Jan zal het wel geteld hebben)
Daarna kon hij weer naar huis. Maar wel aan mijn arm, want nu zag hij helemaaaaal slecht. Het zonnetje scheen ook nog even, dus dat was niet zo prettig.
Maar inmiddels kan hij al stukken beter zien. Over twee weken moet hij terugkomen om te laten controleren of het lenszakje nu helemaal schoon is. Zo niet, dan wordt hij nogmaals gelaserd. Maar zoals het er nu uitziet hoeft dat niet te gebeuren.
Hij heeft verder geen last. Geen napijn, geen broeierigheid. In ieder geval kan hij nu al de ondertiteling lezen van de tv.

Vanmiddag maar een appeltaartje gehaald voor zijn verjaardag. Hij viert het vandaag niet, hoor. Da's zondagmiddag pas. Maar om nu op een verjaardag zonder taart door het leven te gaan.....neeee, dat kan niet! We hebben het ons lekker laten smaken!

Mariska heeft vandaag de schoolfoto's gehad. Ze staat er leuk op. Ik denk dat ik vanavond maar weer eens ga scrappen. Dat zal ze wel niet leuk vinden. "Waarom moet ik nou altijd en eeuwig gescrapt worden???": vraagt ze me dan altijd. Nou, gewoon, daarom! Ajjj, niet echt een goed antwoord. Dat is zo'n dooddoener! Ok, gewoon omdat ze mijn DD is.....mijn 'Dear Daughter', zoals de Amerikanen altijd zeggen! :-)
Vandaar dus, Maris! :-)