Hieperdepiep!

Hieperdepiep Hoera! Achternichtje Géneviève is vandaag 3 jaar oud! En als ik het zo hoor dan wil madammeke een DoraFeest, DoraTaart, DoraSlingers, DoraFeestjurk, DoraVlaggetjes...en als de kers op de taart...het liefst een DoraStep! Zou ze Dora heel leuk vinden??
Geen idee of al haar verlangens ingewilligd gaan worden. Ze was er nogal stellig van overtuigd dat dit allemaal gaat gebeuren! :-) We zien het wel op de dag dat ze haar verjaardag gaat vieren voor de familie en haar vriendinnetjes..... Ze wordt alweer GROOT! In ieder geval krijgt ze vandaag haar DoraKaart in de brievenbus!

Lekker poelepetaten...

Mijn eigen pedicure had het lef om deze weken op vakantie te gaan. Net nu mijn poezelige voetjes weer een opknapbeurt nodig hadden voor zij zich op ons partijtje mogen nestelen in een paar feestelijk zilveren stappertjes!
Maar niet getreurd... een afspraak bij Centre du Lac was snel gemaakt. En als je daar toch naartoe gaat... waarom dan ook niet gelijk een gezichtsbehandeling boeken? Gezellig, samen met je dochter! Lekker poelepetaten. En vanochtend was het zover.
Een beetje onwennig lieten we ons meetronen naar een behandelkamer waar twee stoelen paraat stonden. We hadden ieder ons eigen schoonheidsspecialiste. Aardige dames! 'Doe jullie schoenen en bovenkleding maar uit', werd ons verzocht. Bovenkleding uit?? Maar we komen voor een gezichtsbehandeling, hoor! Ja, maar ons decolleté zou ook gelijk meegenomen worden! Ohhhh, ok, dat wisten we niet. We zijn ook nog zulke echte maagden op dat gebied! :-) Weten wij veel!
Op de stoel plaatsgenomen begon de verwennerij. Want inderdaad, zo voelt het wel! Onze huidjes werden schoongemaakt (ik blijk een droge sensitieve huid te hebben), gepeeld, onze wenkbrauwen werden geplukt, onze mee-eters werden een kopje kleiner gemaakt, we werden gemasseerd (hoofd, nek en schouders), onze oogleden kregen een kalmerend badje, onze huid werd in een crèmetje gezet, zelfs onze handen werden gemasseerd en ingewreven met een of ander goedje. Ik keek eens opzij naar Mariska. Zo grappig hoe ze er bij lag: met dat haarnetje op en met die wattenschijfjes op haar ogen. En op de achtergrond was er almaar een kalmerend Zen boeddhistisch muziekje. (ik dacht eerst dat het de Hare Krishna's waren!)
Maar zo heerlijk allemaal! Ik denk dat we daar best aan zouden kunnen wennen! Niet elke week of zo. Dan is de lol er snel van af. Maar zo eens in het half jaar? Dat moet toch wel te doen zijn??
 ;-) Toch??
De pedicuresessie volgde naadloos op de 55 minuten relaxtijd van de gezichtsbehandeling. Ook mijn teentjes kunnen nu weer fris en fruitig door het leven gaan. Het was een prettige dag! Een erg prettige dag....!

25 jaar getrouwd!

Vandaag zijn Jan en ik 25 jaar getrouwd. En 25 jaar geleden was het ook dit weer...regenachtig, koude wind, hoogstens 17 graden. Goh, waar is de tijd gebleven! De jaren zijn zo snel voorbij gegaan!

Vandaag was het eigenlijk een hele gewone dag. Jan heeft gewoon gewerkt. Eigenlijk zou hij vandaag thuis werken, maar het inloggen op het systeem werkte niet. Dus is hij maar naar lokatie Zoetermeer gegaan. 's Middags had hij nog een afspraak staan om zijn oor uit te laten spuiten. En op de terugweg bracht hij zomaar even een mooie bos roosjes met gipskruid langs! Goh! Een hele verrassing, hoor, Jan kennende! :-) In de ochtend werd er ook al een bos bloemen bezorgd. Die kwam van zijn collega's. Aardig! 's Middags kwam mijn moeder nog even op visite. Kon ze gelijk even een puntje van mijn versgebakken rabarber-amandeltaart mee happen! Ook zij nam bloemen mee, pioenrozen! Mooi! Die zullen binnenkort wel prachtig in bloei staan!

Verder zaten er de nodige felicitatiekaarten bij de post! Bedankt allemaal! Hartstikke leuk! Ook voor alle felicitaties via facebook: bedankt allemaal! Het maakt van vandaag toch een beetje een feestdag. Ondanks dat de ECHTE feest(mid)dag nog moet komen!  Voor degenen die onze uitnodiging hebben aangenomen: jullie zijn van harte welkom! Fijn dat jullie erbij zullen zijn! Voor degenen die niet kunnen of willen komen: Jammer! Jullie zullen gemist worden! :)

Laten we hopen dat het een mooie middag wordt! Laat het een zonnige, liefst warme, dag zijn! 

Over oppassen en quaich

 

Afgelopen woensdag (ja, ik lig achter met bloggen!) heb ik weer als noodoppas gefungeerd voor m'n kleine achternichtjes, Géneviève en Joséphine. Géneviève kwam om half 9 binnenstappen. De hele ochtend hebben we lekker getut met speeltjes, keukendoeken die als poppendekentjes gebruikt werden en boekjes. Vaste prik is tegenwoordig ook (ze vroeg er zelf om) om de vogelkooi schoon te maken. Normaal doe ik dat binnen het kwartier, maar nu deden we er wel een uurtje over. Hoe schoon kan een bak worden? Nou, met veel water, wat sop en een sponsje kom je al een heel eind. De bak weer afdrogen is voor madammeke niet zo interessant. Maar het zand dat er daarna ingaat.... Ze was er een hele tijd zoet mee! :-) Om 11.45 stonden we op het schoolplein om Joséphientje optehalen. Ik had de buggy meegenomen en gezegd dat op de terugweg Joséphine erin mocht. Nou, Géneviève zoooo'n gezicht! Boos! Dat was niet de bedoeling! 'Ik vind het heel LASTIG om te lopen!' verklaarde ze meerdere malen. :-) De boze bui was al snel over nadat ze beiden nog even op het speeltoestel achter ons huis mochten spelen. Daaronder waren toevallig de dag ervoor van die zachte tegels gelegd. Om half 3 sloeg de vermoeidheid bij beiden toe en liep de onderlinge concurrentiestrijd wat hoger op. De hoogste tijd voor wat afleiding in de vorm van een leuke kindermusical op YouTube, 'Het zandkasteel aan zee'! Daarna keerde de rust al snel weer terug. Handig, dat YouTube! :-) Tegen half 5 kwam Roxanne de kinders weer ophalen. Ik geef het haar te doen: op de fiets, een kind voorop, een kind achterop, een tas, twee knuffels, en een afgebroken hak van haar schoen! Dat is al een hele onderneming op zich!

Ook woensdag werd er geklepperd. De koerier met een pakje van onze vriendin uit Schotland. Ze kan helaas niet op ons feestje komen aangezien ze zelf bezoek uit het buitenland heeft. In het pakje een gegraveerde Quaich. Zo leuk! Dat was echt een verrassing!
Een quaich is een drinkkelk voor geliefden, de een drinkt uit de ene kant, de ander uit de andere kant. Je kunt er ook een toast mee uitbrengen.
Nou, zeg, dat is toch leuk? We nemen hem mee naar ons feestje!
Zo is ze er toch een beetje bij!

Terug uit Dublin....

We zijn weer terug uit Dublin! Het is elke keer weer even kijken wat er nieuw is in de stad en in het hotel. We hadden kamer 622. Een L-vormige kamer op de uiterste hoek van het gebouw. Helaas was de internetverbinding niet optimaal. Alleen in het gangetje van de kamer hadden we een paar karige streepjes wifi. Ach, het moest maar. Ik wilde nu eenmaal perse een kamer aan de voorkant. In het hotel bleek verder het ontbijtgebeuren aangepast te zijn. Nog ruimer opgezet en uitgebreider. Koffie en thee wordt nu niet meer geserveerd maar kun je zelf pakken. Scheelt weer tijd! Kostbare winkeltijd!
Goh, wat hebben we weer gelopen! Takshondenpootjes hadden we op het laatst! Maar we hebben gevonden wat we zochten...ieder een jurk voor onze 25- jarige bruiloft. Ik had al op het internet gespeurd naar wat er allemaal op dat moment te koop was. Maar helaas, de jurken waar ik interesse in had bleken me totaal niet te staan. Dus ik werd al een beetje paniekerig. Uiteindelijk toch nog geslaagd voor een jurk waar ik me wel happy in voelde. Hoera! Mariska had uiteraard minder moeite met haar slanke dennen-figuur. Wat staat haar nou niet?! Alleen het vinden van de perfecte schoenen voor bij haar jurk liet nog even op zich wachten. Uiteindelijk zijn we prima geslaagd voor nog een heleboel andere dingen ook! Het was dan ook overal uitverkoop! Voortaan gaan we dus ook in juni en niet meer in mei! Wat wel weer onhandiger geworden is... Debenhams slikt geen gewone pinpas meer. Dunnes deed dat al jaren niet, maar van Debenhams is dat nieuw. Minpuntje!


we houden wel van een kleurtje!

In Henrystreet is een nieuwe italiaanse ijssalon geopend. Ondanks het weer (zon, regen, wind, warmte, kou...alles) liep die tent als een trein! Lange rijen, elke dag weer.
Gegeten hebben we weer bij Flanagans, the Beshoff en Madina. Die laatste is een goede vondst geweest. Heerlijk indiaas gegeten daar. Ik had Chicken Rogan Josh, Mariska had Chicken Jalfrezi. Samen met rijst, naan en raita. Beide gerechten maak ik zelf ook regelmatig en ik moet zeggen: ik blijk het niet slecht te doen! Op O'Connellstreet is ook een nieuwe tent geopend. Een aziatisch buffetrestaurant. Die gaan we volgende keer maar eens uitproberen.
Zaterdag scheen het zonnetje en wilden we even uit de mensenmassa weg om te relaxen. We liepen naar de 'Garden of Remembrance'. Een heel rustig plekje midden in de chaos van Dublin. Komen we daar.....parkje dicht en voor de ingang weer een grote mensenmassa. De weg was afgesloten door een jaarlijkse demonstratie voor de legalisering van Cannabis. Was wel grappig. Er hing gewoon een wolk van wiet in de lucht. Mellow, man! Was leuk om even mee te maken!
Het was de bedoeling dat ik Sean, mijn Noord-Ierse vriend en zijn vriendin, in Dublin zou ontmoeten. Maar helaas, na tig emailtjes en smsjes over en weer, (ik kom wel, ik kom misschien, ik kom wel, ik kom in de loop van de middag, ik weet niet of ik kom, ik kom wel, ik kom later, ga maar vast eten,  etc) hebben ze toch besloten om niet te komen. Pffff. Ik weet niet of dat iets typisch iers is, maar ik denk het wel. Hollanders maken gewoon de afspraak en houden er vervolgens rekening mee dat ze op moeten komen dagen. Veel prettiger! :-/ Nou ja, volgende keer beter!
En zo waren de dagen alweer snel voorbij. Bij het laatste ontbijt brak er nog brand uit! Een hotelgast (aj, een hollander!) besloot om een croissantje te gaan cremeren in het toast-apparaat. De vlammen sloegen er uit! Stinken!! Maar het liep goed af, gelukkig. :-)
En nu zijn we weer thuis. En ik had vanmorgen naar de Zumba gemoeten, maar ik ben het helemaal vergeten! Erg, he? Ik heb ook niet veel meer nodig! Morgen krijg ik mijn nichtjes een dagje om op te passen. Mijn zus en zwager zijn een paar daagjes naar België. En mijn moeder ligt op het strand in Portugal. Tsss, vakantiegangers!

Dineren, de taart en Dublin.....

Zaterdag zijn we naar Montfoort geweest. Op bezoek bij Karin en René en Laura. René had in april zijn verjaardag gevierd, maar wij konden er toen niet bij zijn aangezien we allebei een optreden met onze koren hadden. "Nou, dan komen jullie gewoon een keer eten" zei Karin toen. Uitstekend idee, want zoals jullie inmiddels wel begrepen hebben: Ineke eet graag! ;-) De agenda's werden getrokken en uiteindelijk kwamen we dus op afgelopen zaterdag in JUNI uit.
Het weer liet zich nog even van zijn goede kant zien. Hoewel het een stuk frisser was dan de dagen ervoor konden we toch nog even van het zonnetje in de tuin genieten.
We werden getrakteerd op een viergangenmenu! Lekker, hoor! Als appetizer warme, met ham en kruidenkaas gevulde, champignons. Daarna een bordje met een gefrituurd ei (leuk!), een omgekeerde tomaat met een vulling van garnaaltjes en wat salade. Als hoofdgerecht varkenshaasmedaillons, haricots verts, gebakken aardappeltjes, en salade. En als toetje een... ( oh jee, hoe heette het nou ook alweer?) .....(oh jee, uit welk land kwam het nou ook alweer?)...(hawaii??) ...een soort van tropische pudding/ pavlova-achtig iets. Nou ja, gewoon een lekker toetje! :-)
Na het eten hebben we de koppen bijelkaar gestoken en met Laura overlegd over de bruidstaart die ze voor ons gaat maken. We zijn eruit! En het wordt een mooie! En hij wordt lekker!! Met drie verschillende vullingen. Hmmm. De kleur is nu nog niet bekend. Dat hangt af van de kleur jurk die ik in Dublin ga kopen. Spannend!
Woensdagochtend pakken Mariska en ik het vliegtuig. En dan moet er een hele grote 'to do' lijst afgewerkt worden in die 5 dagen! Dat wordt lopen, lopen, lopen, passen, passen, passen.
Jan laten we hier achter. Met een briefje op de magnetron met instructies om de ingevroren maaltijden op te piepen. Hij overleeft het wel....

Een avondje Muse....

Dinsdagavond, een berichtje van Mariska: Je favoriete nummer staat op film, mam! Zij en Alex waren in de Amsterdam Arena bij een concert van Muse. Gave band. Ze leveren altijd een prima live show af. Veel gillende gitaren, veel lichteffecten. Gewoon even lekker los gaan!
Ze hebben genoten. Lekker meegezongen. Nou, meegebruld kun je het beter noemen. En geef ze eens ongelijk... Heerlijk toch?

Na afloop ging iedereen en masse op weg naar de trein. Zo ook Mariska en Alex. Weer een berichtje: we staan nu heel krap in de trein richting Schiphol. Tja, als je later de foto bekijkt van het perron dan ben je al blij dat ze überhaupt nog IN de trein pasten! Op Schiphol moesten ze overstappen op een trein naar Den Haag. Die misten ze op 2 minuten na. Helaas! Aj, dat werd dus een trein later...een half uur wachten. En wat erger was.... daardoor kwamen ze te laat aan om de laatste Randstadrail/bus/trein richting Zoetermeer te pakken. En zo kwam het dat pa en moe om tegen enen des nachts over de A12 zoeften om het spul op te halen bij Laan van NOI. Ach ja, dat doe je dan weer, hè? ;-) We waren trouwens niet de enigen die hun kroost op gingen halen!
Volgende keer gaat mams lekker mee naar Muse. Er bleken nog meer grijsharigen in het publiek te zitten, dus ik zou me niet hoeven te generen.....
Hier nog even één van de filmpjes die ze opgenomen hebben.....

Afdansen en strak in het pak!

Zaterdagavond hebben we doorgebracht in de dansschool. Mariska en Alex hebben afgedanst. De omschrijvingen van de cursussen zijn tegenwoordig heel anders. Ze hebben nu twee cursussen gehad van ieder 17 lessen. In onze tijd hadden ze nu brons gehad maar nu noemen ze het 'dansers'. De eerste cursus noemden ze 'starters'. 't Is allemaal even wennen. Ik hou het nog steeds op 'brons' voor het gemak! Maris en Alex hadden best wat publiek meegenomen. Alex's moeder, oma en opa waren er en van onze kant Jan, ik, mijn moeder en haar vriend Jan. Ik vind het altijd leuk om zo'n avond mee te maken. Je ziet ze gewoon plezier hebben. En soms zie je toch ook wel een beetje de spanning op hun gezichten. Maar ze hebben het hartstikke goed gedaan! Ik hoop dan ook dat ze in september weer door zullen gaan met de volgende cursus.
Paulien (zit bij me op het koor en op de Zumba) en haar man bleken ook af te dansen. En Saray (onze Zumba lerares) en haar man dansten ook ineens voorbij. Huh? Ook zij bleken af te dansen! Wist ik niet vantevoren, dus de verrassing was groot. Dus ik heb me wel vermaakt zo'n avondje in de dansschool. Genoeg te zien. In een kleine pauze hebben Jan en ik ook nog even gepoogd een rondje te dansen. Een quickstep.... hoe moeilijk kan dat zijn?? OMG, we kwamen de hoek niet eens meer om! Weg pasjes! Ik heb Jan nog wel geprobeerd mee te sleuren, maar het ging gewoon niet. Ook de basis van de Cha Cha is ie kwijt. We zouden echt weer helemaal opnieuw moeten beginnen. En misschien doen we dat wel in september! Eerst maar eens kijken op welke dag en tijd de cursus begint.....

Zaterdag overdag hebben we weer besteed aan het zoeken naar een pak voor Jan. Weer een hele dag in de Haagsche binnenstad. En ja, hoor! We zijn geslaagd! Meneer zit strak in het pak! En nee, het pak zit niet te strak! En nee, hij is intussen niet afgevallen! Hoeft ook niet meer. Hij heeft gewoon een goedzittend en goedvoelend pak gevonden. Gelijk een mooi wit overhemd erbij gekocht en sokken. Nu nog 'even' in Dublin een stropdas erbij kopen in de kleur van mijn aanstaande jurk en hij is er klaar voor! Om door een ringetje te halen! Nu nog even erop toezien dat hij zich scheert! ;-)