Over Yorkshire en lepelvaasjes....

credits hier

Ok! Alle wassen zijn gedraaid. De berg strijkgoed is weggestreken. De planning voor de kattenbakken/plantjes/pietjes/laatste boodschappen is gemaakt...ik ben er bijna klaar voor! Alsof ik op wereldreis ga! Je wilt toch het huis een beetje netjes achterlaten, toch? Ook al is de rest van het gezin gewoon thuis. T' is gewoon iets wat ik moet doen van mezelf, ik weet het...ik lijk wel niet wijs. Ook al ga ik nu maar 3 dagen de hort op...
Zaterdagochtend is het zover: mijn bezoek aan Suzanne in Engeland. Om half 7 moet ik al op Schiphol zijn, dus dat wordt vroeg op. Ik kom lekker vroeg op Leeds aan, om half 9 al. De dag ligt dan voor ons. We gaan eerst York onveilig maken. De plannen zijn gemaakt! Rondkijken, winkelen, tearooms, eten in een pub.
Daarna brengt ze me naar mijn hotel, Hotel George, in Easingwold waar ik 2 nachten zal verblijven. Suzanne heeft een paar maanden ingewoond bij mensen, maar dat beviel totaal niet. Ze heeft nu sinds een paar dagen een eigen woning kunnen huren, maar die moet nog totaal ingericht worden. Ik hoop dat ze het daar stukken meer naar haar zin zal hebben! Ik ben gewoon heel benieuwd waar ze nu woont!
Een bezoekje aan Helmsley, en Ilkley staat ook op ons menu. Ik ken Yorkshire niet, dus ik sta voor alles open. Aan de plaatjes te zien ziet het er mooi, gemoedelijk en pittoresk uit. Ik heb er zin in! En als ik het weerbericht zo bekijk, houden we het nog droog ook!

Gisteren waren mijn moeder en ik op bezoek bij mijn tante en oom in Zevenhuizen. Het gesprek kwam toevallig op lepelvaasjes uit. Mijn tante was lang op zoek geweest naar een oud vaasje met het woord 'Lepels' erop. Zij is uiteindelijk via marktplaats geslaagd. Ik had er eentje van mijn schoonmoeder geërfd, een kristallen vaasje met een zilver randje. Ik heb het altijd jammer gevonden dat ik er geen twee van had, eentje voor vorkjes ook. (taartvorkjes worden vaak gebruikt hier, die kunnen maar beter standaard op tafel staan....!)  ;-) Maar al zoekende op het internet heb ik er toch nog eentje kunnen vinden, heb hem afgelopen zondag besteld en heb hem gistermiddag ontvangen. Ben er hartstikke blij mee! Zo, mijn moederdagkadootje heb ik dus al binnen!
Lang leve het internet! :-)

Van alles wat....

Donderdagavond hadden we kaartjes voor Hans Liberg. Deze keer zagen we de show 'Attaca'. 

Wij zaten vrij rechts van het podium waardoor we één van de achtergrondmuzikanten helemaal niet konden zien. De volgende keer dus maar een plekje meer in het midden of meer links uitkiezen. En dát we weer naar een volgende show gaan staat buiten kijf! Want we hebben genoten! Ik vind het zo knap hoe hij zo'n avond in elkaar draait. Hij zit vol humor. Betrekt op leuke wijze het publiek erbij. Speelt in rap tempo meerdere instrumenten en ook nog eens diverse muziekstukken tegelijk! Geniaal!

Vrijdagmiddag hadden we een begrafenis in Westgaarde in Amsterdam. De moeder van onze zwager René is overleden. Ze is 92 jaar geworden. Ik vond haar altijd een aardig mens. Na een mooie dienst, waarbij haar schoondochters het woord namen en haar kleinkinderen ieder een kaars aanstoken, werd ze in het familiegraf bijgezet. Het zonnetje scheen, de vogeltjes floten. En elke twee minuten kwam er een net opgestegen vliegtuig laag over! Echt rustig lig je daar dus niet!

En 's avonds was het weer tijd voor onze dansles. We waren erg benieuwd of we de nieuwe draai in de quickstep nog onder knie hadden, maar die ging uitstekend. De cha cha daarentegen had te weinig cha en teveel jive. Ik weet niet wat ik aan het doen was, maar elke keer maakte ik er een jive van. Terwijl de rumba, (zelfde pasjes, ander ritme) weer helemaal goed ging. In de tango hebben we de ' promenade' geleerd! Helemaal leuk! Sowieso altijd fijn om weer eens wat nieuws te leren. 

En nu is het Koningsdag. De oranje tompoucen staan klaar. (Ik bewaar er eentje voor je, hoor, Maris!). De tv staat aan. De jurken en hoedjes zijn bekeken. Nu nog een kopje koffie erbij en daarna de stad in!

Zou het oranjezonnetje blijven schijnen? Ik hoop het. Het hoort erbij, vind ik! :-)

Paasbuffet...

En zo zijn de paasdagen ook alweer achter de rug! En, zoals altijd, hadden we weer veel te veel gemaakt voor het paasbuffet! Wat is dat toch moeilijk te plannen, zoiets.
Eigenlijk zou alles door de helft moeten, denk ik. Maar ja, dan staat het weer zo ielig op tafel. Wat is nou één pakje dadels? Dat valt in het niet! En eiergerechten horen bij Pasen, toch? Ik kan toch niet maar 5 eitjes koken en die vullen? Daar is geen gein aan. De volgende keer nodig ik OF meer mensen uit (die dan wel heel krap moeten zitten) OF ik maak minder. Of alles blijft bij het oude en we eten twee dagen later nog steeds allerlei hapjes. De eieren komen me nu wel mijn oren uit, hoor..... ;-)
Het was wel weer gezellig. Ook het zoeken naar de eitjes in de tuin was weer een succes. Elk jaar vraag ik aan Mariska of het nog nodig is dat er eitjes verstopt worden, maar blijkbaar hoort het bij onze traditie. Zonder verstopte eitjes is het geen Pasen! En Jan, de eierverstopperd, had zich als een generaal van zijn taak gekweten! Hij had een hele strategie uitgedokterd rekening houdend met schutkleuren en verdekte opstellingen aan weerszijden van de tuin. Hij had nog net geen loopgraven gegraven! En ieder vierde zijn eigen victorie als er weer eentje gevonden was. Binnen werden er nog een paar flessen wijn 'soldaat' gemaakt! En zo ging Pasen weer voorbij. Gelukkig hebben we de foto's nog!.... :-)

Prettige paasdagen!

credits hier

Het leek gisteren wel of alles gratis was in het winkelcentrum en op de markt! Wat een mensen overal!
Iedereen dacht waarschijnlijk de massa hamsteraars voor te zijn als ze vrijdag alvast de paasboodschappen zouden doen. Maar ja, als iederéén dat denkt.... Nummer 67 werd geholpen bij mijn favoriete groenteboer op de markt. Ik trok nummertje 94! Pfff. Maar ja, het wachtende publiek werd wel verrast door de

Banjoman. :-) HIJ had tenminste nog een lekker dik paashaaskostuum aan. Wij stonden het afteniften in die koude wind!
Vanmorgen heb ik de laatste boodschappen gedaan in een wel héééél rustige C1000. Alles is nu in huis voor eerste paasdag en het buffet van tweede paasdag.  De taken zijn verdeeld. Jan stofzuigt en verstopt de paaseitjes in de tuin. Mariska en Alex maken een sinaasappelcake, persen alle sinaasappelen uit en vouwen paashaasjes van servetjes. (oh jee, vergeten leuke paasservetjes te kopen, dalijk weer even op pad!). Ikzelf maak de rest in orde. Dit jaar maak ik bladerdeeghapjes met geitenkaas en gekarameliseerde ui, gevulde eieren, halve eieren met tapenade, tomaat en serranoham, dadels met bacon etc. En nog een tarte tatin van citrusfruit! Mijn zus maakt een hartige taart en mijn moeder haar jaarlijkse met ei gevulde gehaktrol. Verder natuurlijk de nodige broodjes, stol, croissantjes, brioche, paasvlecht.... Dat wordt weer smullen!
Er moet een hoop spul in de oven, dus daar moet even een strakke planning voor gemaakt worden. Maar dat komt wel goed, hoop ik. Zolang ie het maar blijft doen!
Ik wens jullie hele kEIgezellige paasdagen toe! Geniet ervan. :-)

Jesus Christ Superstar ... even een vlekje wegwerken

Afgelopen donderdag vertelde Peter, onze dirigent, tussen neus en lippen door, dat hij met het Westlands Projectkoor op zaterdag een optreden zou geven van nummers uit Jesus Christ Superstar. Wie interesse had kon het gratis bijwonen. Jan had die avond toch een bestuursetentje van Hermes, dus ik ben samen met Ine (nog een koorlid) met Pauline en haar man Rob meegereden naar de Christus Koningkerk in Den Haag. Een beetje typische kerk. Groot, vierkant, kaal. Maar wel prima voor dit soort optredens. Het koor bestond uit ongeveer 35 vrouwen, er waren 4 solisten, een gitarist, een bas en een drummer. Peter speelde op de piano en op een synthesizer. Geen idee eigenlijk wat ons nou te wachten stond. Alleen een aantal nummers uit de musical?? Maar nee, hoor. De eerste tonen klonken en het was alsof je naar de soundtrack van de film zat te luisteren. Gaaf! De hele musical werd compleet gezongen. Drie van de solisten zijn of waren lid van Inspirited. Tom speelde Jezus en Marco en Arjen namen onderling ook een aantal rollen op zich. Carmen, ook een soliste, kende ik niet. Maar wat een stem! Ik geloof dat het projectkoor maar 10 repetities gebruiken om iets in te studeren. Dus als dat met deze musical ook zo was dan neem ik mijn petje voor ze af! Goed gedaan! Ze hebben ons een leuke avond bezorgd...

Gistermiddag vierde mijn zwager René alvast zijn verjaardag. Dus wij togen (in onze kraakheldere super spic en spanne Opeltje) naar Montfoort. Jan had hem zomaar door de wasstraat gereden! Was ook wel nodig. Er zat een laag vuil op, een laag mos, een laag vogelstront, een laag Saharazand en een laag dingetjes die van de bomen afvallen. Zelfs IK begon me er een beetje voor te schamen. :-) Het scheen een hele uitdaging voor het bedenkelijk kijkende mannetje van de wasstraat te zijn! *Gniffel*
Op René's verjaardag hebben we de foto's zitten bekijken van Johan en Kasia. Zij zijn pas geleden naar Costa Rica geweest. Ach, en hun kleine Daniel, zo schattig.... altijd wel een pet, muts of hoedje op! Het staat hem zo lief! En dan zie je die foto. En dan wil je die scrappen. Dus vandaar bovenstaande scrap. Vers van de pers!

Spirit of the Dance...

Dat was nog eens een aangename show, gisteravond in het stadstheater! We hebben ervan genoten!
Ondanks dat het heel anders was dan we vantevoren gedacht hadden. We verwachtten een ierse dansshow à la Michael Flatley. Vol met ierse muziek en ierse muziek en ierse kleding. Alles iers, zeg maar.
Maar in deze show kwam echt zowat alles aan bod. En nog in een rap tempo ook. Ierse en schotse muziek en dans, tapdans, burlesque, streetdance, flamengo, muziek en dans à la 'Stomp'. Echt van alles wat!
Tussendoor werd het aan elkaar gezongen door de Celtic Ladies. Zij zongen prachtige ballads, maar ook nummers van Adele en Queen. Intussen konden de 15 dansers en danseressen dan een beetje op adem komen. Wat een tempo, wat een uithoudingsvermogen! Petje af, hoor!
En ze wilden zo graag dat we allemaal meeklapten.... Ja, jeetje, eventjes is leuk. Maar dat de hele avond volhouden is wat minder! :-) En elke keer als we dachten dat een nummer klaar was en wij als publiek in klappen uitbarstten, gingen ze nog eventjes verder. Zaten we weer voor noppes te klappen! Pfff.
Maar niets dan lof, hoor. Ze hebben hun best gedaan om ons te vermaken en dat is ze prima gelukt!
Op een gegeven moment kwamen ze met z'n allen op het randje van het podium zitten en gaven daar een nummertje weg met alleen hun handen. Nou, zeg, dat was geweldig! Erg leuk en heel verrassend!
Ik heb een piepklein stukje op YouTube gevonden....

Maar goed. Ik vind dit soort shows toch het leukst om naartoe te gaan. Muziek, dans, zang...allemaal ingredienten voor een prettige avond! Daarom denk ik dat de dinnershow ook wel iets voor mij zou zijn.
Dat heeft ook alles! En nog met eten ook! Wat wil je nog meer? Wie gaat er mee? ;-)

Verzopen katje en theaterbezoekjes....

Zo is het droog, en zo miezert het een beetje. Zal ik op de fiets gaan of met de auto.... vroeg ik me vanmorgen af toen ik op het punt stond om naar de Zumba te vertrekken. Ik was in een optimistische en sportieve bui dus ik pakte de fiets. Ik was nog maar net op weg toen ik zowat van mijn stalen ros gereden werd door een rood busje dat uit een woonerf kwam. Ik werd op een haartje na geraakt. Blijkbaar zag hij me niet. De sukkel. Halverwege begon het te regenen. Aj. En nog een beetje harder, en nog een beetje harder. Straalverzopen kwam ik aan. Mascara op mijn wangen. Bril beslagen, rode kop van het fietsen... Bleek de zumba niet door te gaan! Er was lekkage in de gymzaal en dat zouden ze gaan repareren. Ach ja. Ut kan verkeren, hè? Maar ik ben nu wel lekker wakker!

Ons theaterbezoekseizoen is weer begonnen. Vorige week zijn we met zijn viertjes naar Guido Weijers geweest. Hij had wel leuke herkenbare dingetjes. Over keukenlaatjes waarin een lepel net even verkeerd ligt waardoor hij niet meer open gaat. En dat je dan extra hard gaat trekken terwijl je best weet dat dat niet gaat helpen enzo. Precies wat ik altijd doe! Hij deed deze keer ook een typetje na in zijn show. Gerrie, een stotteraar. Mwwhaaa, vond ik wat minder. Moeilijker te verstaan ook.

Gisteravond zijn we, samen met Mariska, naar de Koninklijke Schouwburg geweest. Mariska en ik kwamen er voor het eerst, Jan was er vroeger ooit geweest. Mooie theaterzaal, mooi plafonnetje, mooie balkons (deed me aan de Muppetsshow denken) maar alles was toch kleiner dan ik dacht. Heeeeuuuuulll ander publiek ook. Hoog kouwe kakgehalte! LaDiDa! Maar dat geeft niet. We kwamen voor de voorstelling: Liefde Half Om Half. Een soort blijspel. Jan had gratis kaartjes gekregen, dus zonde om die niet te gebruiken. Het was best een aardig stuk, hoor. En hier en daar hebben we ook best wel kunnen lachen. Het kwam alleen een beetje langzaam op gang. Het werd pas leuk toen er nog een stel mee ging doen. En die knul die leek me toch sprekend op Hans Teeuwen in zijn uiterlijk en zijn doen en laten!  Ik dacht eventjes dat hij het echt was...:-) Maar goed, weer een leuk avondje uit achter de rug. Op naar het volgende!

Er zit een steekje los.... en Clarks are made for walking!

Ik heb twee broeken die niet lekker zitten. Ze zakken af. En ik heb een grote hekel aan een riem dragen dus ik dacht: laat ik ze even innemen. Naaien an sich is geen grote hobby van mij. Ik heb er geen aanleg voor. Meestal wordt het bij mij een bloederige aangelegenheid zodra ik een naald in mijn hand heb. Dus als ik zoiets uit kan stellen zal ik dat niet nalaten. Op de hand naaien is sowieso niet echt te doen met broeken. Op de naad komt veel te veel spanning te staan als mijn achterwerk erin geperst is. De naaimachine moest dus van stal en onder het stof vandaan gehaald worden. Ik had alles netjes klaargezet. Ingeplugd. Bijpassend kleurtje draad erbij gezocht (ja, mam, dat moet met BIJPASSEND kleur draad!). Spoeltje opgewonden. Ik was er helemaal klaar voor. Spoeltje erin. Goh, wat zit dat los.... En waarom komt dat spoelhulsje nou helemaal omhoog? Hé, waarom breekt mijn naald nou weer? En waarom staat dat spoelhulsje nu zowat vertikaal in de machine? Is toch niet goed?? Maar even uit elkaar gehaald. Blijkt de spoelhuls afgebroken waardoor hij niet meer klemt. Oh jaaaaaa, da's waar ook, dat was de vorige keer ook al zo. Tig jaar geleden! Pffff. De hele zooi maar weer ingepakt en terug gezet. Gaat hem niet worden vandaag! Maar ik heb nu wel even via het internet een nieuw spoelhulsje besteld!  Kan ik over een paar jaar weer eens een poging wagen!
Als het goed is komt vandaag mijn bestelling van een paar dagen geleden door de brievenbus vallen. Ik heb een zwart/wit vestje en dat wil ik bij de mouwen opleuken met zwart/witte knoopjes. Heel Zoetermeer afgelopen voor dat soort knoopjes in de goeie maat. Niet kunnen vinden. Op het internet kwam ik ze wel tegen, dus daar een paar soorten van besteld. Nu maar kijken welke het leukste staan. Moet ik alsnog naaien..... pleisters in de aanslagggg!

Bovenstaand scrapje is van een paar schoentjes die mijn schoonouders in 1981 voor mijn neef Sander heeft meegenomen uit Schotland. Die schoentjes zijn door hem gedragen, door zijn broer Johan en nu heeft zelfs Daniel ze aangehad. Weer een nieuwe generatie! Schattig toch? IJzersterk en slijtvast zijn die Clarksjes!