zaterdag 17 december 2016

Op schema.....Jippie!

Hè, heerlijk, ik lig psychisch weer op schema kwa jaargetijde en kerst. De plannen voor beide dagen zijn gemaakt, het kerstdiner is samengesteld. De meeste boodschappen daarvoor zijn al in huis. Een lijstje met dingen die ik nog moet doen is gemaakt en kan al doende afgevinkt worden.

De boel is weer versierd. Dat scheelt wel een hoop werk, zeg, als je geen boom hoeft op te tuigen. We hebben dit jaar het oude mini kerstboompje van Mariska te leen. Ik heb wel de schreeuwerige kitscherige gekleurde kermisverlichting eruit gehaald en gewoon een snoer witte lichtjes erin gedaan. Staat nu stukken rustiger. Er is al aan geknaagd, er is al met de balletjes gespeeld en hij heeft al drie keer ondersteboven gelegen. Mango is in the house! Wat een portret is dat, zeg! Zo eentje heb ik nooit eerder meegemaakt. Laatst hing ze ineens bovenaan de boekenkast waar de vogelkooi staat. Ze was vanaf de tafel gesprongen. En je kon aan haar ogen zien van : hee, dit lukt me al, dit ga ik vaker proberen! Sindsdien zit ze steeds te loeren. Nu staat de doos van het kerstboompje standaard op de hoek van de tafel. Met een grote steen uit de tuin erin tegen het verschuiven. Geen gezicht natuurlijk, maar het moet maar. Alle boeken in de kast staan over het randje geschoven zodat ze daar geen houvast zal hebben. Bovenop staan er nu ook allerlei attributen over het randje om haar te ontmoedigen. Pfff. Leuk, hoor, zo'n kitten in huis nemen..... nooit meer!! :-)
Maar ja, ze kan ook ontiegelijk lief zijn. Elke avond komt ze in bed nog even boven op me liggen om te knuffen. Het puntje van mijn neus wordt dan helemaal schoongelikt. Ik heb echt de schoonste neus van heel de wereld! En na zo'n tien minuutjes gaat ze dan op haar eigen slaapplekje liggen. Zo lief. Ik hoop gewoon dat ze volgend jaar haar puberstreken te boven is. Misschien koop ik dan wel de meest prikkelige kerstboom die er bestaat. Dat zelfs zij het de moeite niet waard zal vinden om erin te
springen. Je moet toch wat, hè?

Bij de kerstzegels kreeg ik dit jaar een setje krijtstiften. Wat moest ik daar nu weer mee... Maar eens op het internet gekeken. Leuk, lekker een tekening op één van de ramen kalken! Gistermiddag ben ik aan de slag gegaan. En het is best leuk geworden. Vind ik. Alleen mijn sneeuwvlokken kloppen niet.
Ik wist dat sneeuwvlokken totaal symmetrisch horen te zijn. De mijne, uit de losse pols getekend, zijn dat weer niet. Ze werden een beetje langwerpig. En dan kun je ze natuurlijk wel 'bijwerken', maar dan werden ze weer gigantisch groot. Nou ja. Jammer dan. En er blijkt nog meer niet te kloppen.... Sneeuwvlokken horen ook nog eens zeskantig te zijn. Oei, dat wist ik niet vantevoren. De mijne zijn natuurlijk weer meerkantig.... Ach. Ut mot maar! Niemand die de pootjes gaat natellen.
(ik wed dat iedereen nu wèl gaat tellen!) :-)

Geen opmerkingen: