Kerst en de Top 2000...

Op eerste kerstdag moest Jan al, na een superkort nachtje, om 7.00 uur in Hilversum zijn. Dit was omdat Inspirited een bijdrage mocht leveren tijdens de opening van de Top 2000. (ze komen bij 2.40 uur in beeld) Ok, ze mochten dan alleen maar playbacken en ok, ze waren dan wel geen gospelkoor hoewel hun verstrekte outfitjes dat wel deed vermoeden. En ok, ze kwamen maar een paar keer in beeld, Jan al helemaal niet, maar toch.... Het was een leuke ervaring om dat eens mee te mogen maken.

De rest van de kerstdag hebben we bij mijn moeder doorgebracht. We hebben het rustig aan gedaan met hapjes. Je wilt niet met een al volle maag naar de plaatselijke chinees om daar onze borden weer vol te scheppen. Ik had een simpel receptje gemaakt waar ik erg benieuwd naar was: Paté Brulée. Paté met slagroom en port erdoor, een laagje rietsuiker erover heen en nog even onder de grill om het suikerlaagje te laten karameliseren. Nou, al wat er hard werd...niet de suiker in ieder geval. Het bleef een blubberig goedje. Tegenvaller! Dat recept gaat zo de prullenbak in. (die banketrolletjes van mijn vorige blog waren trouwens wel erg lekker! Die mogen blijven!)
De Kung Po Kai 's avonds ging er bij mij weer prima in. Was trouwens een volle bak, daar bij de chinees. Dan heb ik het niet over mijn schotel maar over het aantal dinerenden. Het gaat weer goed met de economie, da's wel duidelijk.
Op tweede kerstdag hebben we 's middags bij Joke (tante) thee gedronken.  We hadden er ook kunnen eten maar ik wil toch het liefst één kerstdag thuis zijn. Ik wil toch mijn eigen stoofpeertjes niet missen?  's Avonds zijn Mariska en Alex nog even langs geweest.
En zo was kerst ook alweer voorbij voor we het wisten....

Gisterenavond mocht Inspirited na hun bijdrage tijdens de opening van de Top 2000 dan toch ECHT een uurtje zingen in de spiegeltent naast het gebouw van Beeld en Geluid in Hilversum. Uiteraard hun eigen Top 2000 repertoire. EN ze mochten als dank ook nog eens het Top 2000 café in.
's Middags had ik mijn nicht Laura en haar vriend Robin al op de Kissing Cam gezien. Leuk. En 's avonds dus Jan en nog meer leden van het koor. Ik zat aan de buis gekluisterd tot ik ineens in de gaten kreeg dat Kiwi raar deed. Het zag ernaar uit dat ze weer een TIA of zo had. Ze liep alleen maar rondjes en die werden kleiner en kleiner. Eng om te zien. Ik heb haar op schoot genomen tot ze weer rustiger werd. Ze wilde er toch weer af en ja, hoor...weer rondjes draaien. Oh hemel, dat was niet goed.
Intussen was Jan ook weer thuis gekomen en heeft haar ook nog een paar uur op schoot gehad.
Maar vanmorgen...je verwacht toch weer half dat ze overleden is....zat ze weer keurig rechtop op de leuning van de stoel nota bene. Liep ze linea recta (nou ja, linea recta...meer linea indirecta, ze is blind en zoekt haar weg) naar de keuken om haar bakje met voer naar binnen te werken. Ze is een taaie, die lieve Kiwi.