Ovenschoteldebotel en Amsterdam

Afgelopen weekend had Jan een leuk kooruitje in Otterlo. Een paar dagen samen in een groepsaccommodatie, samen eten, samen een pub quiz doen, wat vrije tijd, een optreden geven in een naburig verzorgingscentrum. Kortom, Jan had zijn hielen gelicht, dus ik had het rijk alleen. En wat doe ik dan: ik organiseer een ovenschoteldebotelfestijn voor mijn scratchclubje. Ik had ze de keuze gegeven uit vijf schotels. Schotels die ik zelf het vaakst maak. De gekozen top drie heb ik gemaakt. Lasagne, een ovenschotel met prei, gehakt, aardappels en een pot Aardappel Anders eroverheen, en een ovenschotel met Paksoi, gehakt, champignons, paprika en pindasaus. Je staat van tevoren wel eventjes in de keuken, maar op het moment suprême hoef je maar weinig te doen. Wel zo lekker relaxed! Het enige frustrerende was nog even het vinden van een tafelkleed. Ik heb een hele stapel kleden. Ik WEET dat ik ze na de kerst in een tas heb gedaan en ergens heb opgeborgen. Maar ik weet niet meer waar.... Dus nu moest ik mijn knalgele paastafelkleed van onder de hoge strijkstapel trekken en nog even snel strijken ook. :-/ Nou ja, het stond wel vrolijk. Het was een gezellige avond.

Ik had nog twee dalurentreinkaartjes in huis. Die waren bestemd voor op een mooie warme zonnige dag, ergens in april, om naar de Hermitage in Amsterdam te gaan. Maar ja, nu het zo met dat Corona virus uit de hand aan het lopen is, hebben we maar besloten om gisteren maar alvast te gaan. Voor Nederland dalijk op zijn gat ligt en we met zijn allen binnen moeten gaan zitten kniezen.
Gisterochtend 9 uur zijn we vertrokken. Toch altijd wel weer leuk om in Amsterdam te zijn. Lekker aan de wandel, met de route op mijn horloge. Ging niet altijd even goed, maar dat was mijn eigen schuld. Al bijna helemaal stoned van de ingeademde wiet luchten  kwamen we uiteindelijk bij de Hermitage aan. Daar was de tentoonstelling van de Russische juwelen. Ja jeetje, mooi, hoor! Tenminste... niet alles vond ik even mooi. Er zat best veel kitscherig spul tussen. Maar ook heel sierlijke stukken. Alles schitterde je tegemoet. Jammer dat dat niet op de foto's te zien is. Overal kreeg je gedegen achtergrond informatie d.m.v. zo'n audio apparaatje.
De tentoongestelde baljurken waren prachtig. Al die kraaltjes, al die glimmertjes. Wat een werk heeft daar in gezeten! En wat een petieterig vrouwvolk moet dat hebben gedragen. Hun schoentjes zouden amper mijn voorvoet omhullen. Ja, het was de moeite waard.

Na de lunch zijn we Amsterdam ingetrokken. Het weer was goed; droog, soms een zonnetje, maar wel een straf windje in de middag. Gewandeld over de Magere Brug. Die ging net open, de slagbomen gingen al naar beneden, dus we moesten nog voortmaken ook. Over de bloemenmarkt. Wat een hoop bollen! Daarna naar het Begijnhof. Daar waren we beiden nog nooit geweest, dus dat was wel even een leuk stukje Mokum. Rustig. Een stil momentje voor ons zelf gepakt in het kapelletje. Later nog een beetje gewinkeld hier en daar. En na ons avondeten zijn we rond 7 uur weer richting het station gegaan. Daar werden we nog getrakteerd op een prachtige avondlucht! Zulke mooie kleuren. Dat duurt nooit lang, dus we hebben gewoon even lekker staan kijken. Al met al een leuk dagje uit.