Wuif, zwaai....

Gisterochtend vroeg heb ik een speciaal wuif- en zwaai loopje gedaan. Zo had ik een doel. Eerst naar mijn zus. Ze woont op zo'n 25 minuten loopafstand. Die stond al klaar in de keuken om mij door het raam toe te wuiven. Na flink veel gezwaai namen we weer afscheid. Raar voelt het, dat social distancing... Ik moest er een traantje bij wegpinken. De triestheid ervan overviel me ineens een beetje. Gelukkig hebben we wel contact via de chat en het videobellen.
Op de terugweg nam ik een omweggetje om te kijken of Joke (mijn tante) toevallig in de keuken stond. En ja, ze zwaaide en kwam (in haar ochtendjas) even kleppen aan de deur. De voortuin diende als veiligheidsbuffer. Ook zij vind het een angstige tijd en maakt zich zorgen.
Ja, het is een gekke tijd. Soms denk ik wel eens: misschien is het wel een 1 april grap. Dat we dalijk te horen krijgen, dat het een wereldwijd experiment was om te kijken hoe de mensheid zou reageren op zoiets groots. Maar dat zal wel niet... :-)
Ik las wel vandaag dat ze beginnen met het toedienen van bloedplasma met antistoffen erin bij nieuwe patiënten met het Covid-19 virus. Dat is toch hoopvol! Laat het succesvol zijn!
En ik denk ook wel eens.... waarom maken ze geen gebruik van 3D printers om beademingsapparatuur te maken? Te duur? Of misschien te simpel gedacht?
Nou ja, intussen gaan we gewoon door met ons leven. Mijn twee haakprojecten zijn af. Gelukkig maar, want ik kreeg me toch een lamme arm. Maar even laten rusten. Heb nog wol en een patroon  liggen voor een nieuwe gehaakte sjaal en voor een gebreide sjaal van Stephen West. Komt volgende week wel.
Ik kreeg ook pijn in mijn ene duim van het (misschien krampachtig) vasthouden van mijn iPads. Ik bedacht me dat ik nog ergens een muziekstandaard moest hebben liggen. Kon ie daar mooi op steunen. Ik dacht dat ie onder in een kastje zou liggen. Zo zat ik dus in een rare houding te graaien en te zoeken en nu heb ik dus ook nog spierpijn in mijn kont eraan overgehouden. Gaat lekker zo! :-)
Maar ben blij met mijn (door Jan) uiteindelijk gevonden muziekstandaard, die heel ergens anders bleek te liggen. Ik kan nu makkelijker lezen. En als ik wat anders wil doen kan ik ook mijn muziek van het koor oefenen. De afgelopen weken heb ik gedeeltes van de koorrepetities met mijn iWatch opgenomen. Hup, van mijn iWatch naar mijn iPhone overgebliept en hup op Dropbox. Ideaal!
Ik mis het koor! Zo jammer dat dat nu niet kan. Maar dat komt wel weer. Eens.