Er zaten allemaal lekkere dingen in Jan's paaspakket dat net voor de Pasen werd bezorgd. Ik wist niet eens dat dat bestond, een paaspakket. Het was een leuke verrassing van de firma waar hij werkt. Het kwam van Bakker Suikerbuik vandaan. Alleen die naam al. :-) Suikerbuik.

Toen ik net terug thuis was belde mijn moeder in een beetje paniekerige bui. Ze kon niet bij haar email. Microsoft lag weer dwars. Niet de eerste keer en zeker niet de laatste keer. Weer een kwestie van een nieuw wachtwoord verzinnen, maar ja, hoe moest ze dat doen. Dus hup, teamviewer weer opgestart. In eerste instantie lukte het niet, kwestie van verschillende versies. Daarna ging het wel. Maar weer even gebeld dat ik haar computer even had overgenomen. Voor ze weer in paniek zou raken van al die handelingen die ik moest doen en die zij zomaar zou zien op haar beeldscherm. :-)
Maar ook weer opgelost. Handig, toch, dat teamviewer. Zeker in deze tijd.
Afijn, Netflix... Voordat de nieuwe serie van Casa de Papel online zou komen dacht ik nog 'even snel' iets anders te gaan kijken. Een Turkse serie deze keer. Kara Para Ask. (Black Money Love) Gewoon om even te kijken of het wat was. Mooi, er was 1 seizoen. Kon nog net voor Casa. Niet wetende dat een Turks seizoen blijkbaar bestaat uit 164 (!) afleveringen van pakweg 3 kwartier! :-)) Ik moet zeggen: deze serie kijkt lekker weg. Soms nog best spannend ook. Dus nu zit ik inmiddels al op aflevering 60. Nog 104 te gaan. Pffff. Dus ik hoop dat deze thuisblijfcrisis nog even voort duurt.... (meen ik niet echt, hoor.)
Verder houden we de moed erin. Ik heb alleen tweede paasdag een rotdag gehad. Gewoon een BAALdag. Niks was goed, ik was boos op alles en iedereen. Ik heb flink zitten klagen tegen iedereen die het maar horen wilde. Maar na een nachtje slapen was het weer helemaal over. We zullen doorgaaaaaan.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten