Een weekje verder...

We zijn weer een week verder in onze intelligente lockdown.... Gaat het nog goed?? Hier wel.
Mijn gemiddelde hartslag was voor dit alles 86 slagen per minuut in rust. Nu is dat 74! Het doet me blijkbaar goed. Ik kan hier wel aan wennen, aan deze rust overal. Vind het wel prettig. Jan ook. Weinig mensen en auto's overal. Zou het kunnen dat we er gewoon aan toe zijn om naar een rustiger gedeelte van de wereld te verhuizen? Gewoon ergens waar het ALTIJD minder druk is...?

Vorige week hebben we via Jitsi een koorsessie gehad. Degenen die dat wilden konden inloggen. Gewoon om het even uit te proberen. Of het op die manier een mogelijkheid was om samen toch even te zingen. Grappig om een aantal zo te zien. Mensen kwamen, en vielen weer weg. Hadden geen geluid of beeld, of eventjes wel en daarna niet meer. Sommigen waren alleen met hun pony in beeld (Ja, jij, Carolien!) en sommigen hadden hun kindje of konijn meegenomen. We hebben nog gepoogd om Windows of Hope te zingen maar dat mislukte lichtelijk. Galm, echo, blikkerig geluid. Ik lag in een deuk. Maar goed, we hebben het geprobeerd! Inmiddels druppelen er wat midi bestanden binnen zodat we toch onze partijen kunnen (blijven) oefenen.

Wat ook prettig is: ik kom weer aan andere dingen toe. En zeker nu het zulk mooi weer is kunnen die dingen mooi in de tuin gedaan worden.  Zoals judaspenningen ontvellen en zaadjes verzamelen. Ik had een enorme berg in de schuur liggen. Een gedeelte is naar mijn zus en zwager gegaan, die hadden nog vazen over waar ze goed in zouden staan. Het ontvel-gedeelte hebben ze zelf mogen doen. Wat een monnikenwerk is dat! Vanmorgen heb ik het laatste gedeelte zelf gedaan. Die bosjes gaan vrijdag naar mijn moeder. Dalijk maar weer even de tuin aanvegen....
In de tuin kan ik ook fijn lezen, haken, muziek luisteren of nieuwe Photoshop lessen  bestuderen. Nu ben ik best snel afgeleid als ik in de tuin zit. Ik hoor alles... er spelen kinderen, buren zijn aan het zagen, tegels worden schoongemaakt (helaas niet in onze tuin), geveegd, kortom: afleiding! Herrie aan mijn kop! Op mijn vraag aan schoonzoon Alex of hij ervaring had met een noise cancelling koptelefoon en of dat eventueel iets voor mij zou zijn was zijn antwoord JA. En niet alleen ja...hij had er nog wel eentje liggen die mocht ik uitproberen. Zo heeee. Zodra je zo'n ding aanzet daalt er een rust op je neer. Geweldig! Dus nu kan ik lekker in mijn eigen coconnetje in de tuin zitten. En me concentreren op dàt waarmee ik bezig ben.