Toeval..bestaat dat?

Woensdag... Je denkt dat je je goed hebt voorbereid op de afscheidsdienst van Thea. We konden er fysiek niet bij zijn, dus we wilden in ieder geval in alle rust 'virtueel' aanwezig zijn.
De link naar de website waar de live-stream op zou komen had ik alvast klaargezet op de computer. De boxen stonden aan. Er stond een bosje seringen uit de tuin op tafel, met de rouwkaart en een brandend kaarsje erbij.
Ik wilde niet gestoord worden, dus ik had heel bewust de notificaties, riedeltjes, belletjes, piepjes, echt alles, van alle telefoons, iPads en dergelijke uitgezet. Dan kan er niks meer mis gaan, toch?
De dienst begon. Het was echt een mooi beeld en het geluid was ook goed. Fijn dat we er op deze manier toch bij konden zijn. Het was een bloemenzee rond Thea's kist. Fijn!
Er waren toespraken van haar zus, haar dochter, haar vriendin en van haar man. En ja, dan hou je het niet droog. Traantjes. We zaten er midden in en toen: RINGGGGGG. De deurbel! We schrokken ons een hoedje.
De deurbel? Maar die deed het toch al weer langer dan een maand weer niet? Klopt, als er iemand moet komen moet diegene klepperen en/of ik zie hun beentjes voor de deur staan.
Tja, wat te doen? Toch snel maar even opendoen en degene afpoeieren. Een mannetje van de apotheek met mijn plaspillen. Huh? Had ik toch niet besteld? En waarom werden ze nu ineens gebracht? Nog nooit gebeurd! Nooit om gevraagd. Raar. Ik had ook geen bestelling open staan. Want ik slikte ze al een tijdje niet meer. (uit pure laksheid)...
De dienst eindigde. Was mooi, waardig. De volgende dag zouden we nog een bestand krijgen van de begrafenis zelf. Ook daar zijn opnames van gemaakt. Die hebben we ook kunnen bekijken. Zo zijn we daar ook 'bij geweest'.  Al met al een goed afscheid.
De dagen erna ging ik eens nadenken. En ik ga nu misschien in jullie ogen iets heel raars zeggen... Ik heb het idee dat na een overlijden van een bekende degene nog even afscheid komt nemen. Dat is in mijn idee al meerdere keren voorgekomen. Wij hebben een wandlampje in de kamer dat normaal altijd keurig brandt, maar als er iemand is overleden gaat hij een tijdje knipperen. Vaak gebeurd. Mijn schoonmoeder heeft een keer om het hoekje van de deur gekeken.... De regenboog die er eigenlijk niet had kunnen zijn na het overlijden van mijn stiefvader. De orb op een foto vlak na het overlijden van mijn oom.
En na dit rare bel gebeuren, preciessss tijdens de dienst, denk ik: Misschien was het een teken van Thea. Ze wil dat ik mijn bloeddrukverlager weer inneem. Om te voorkomen dat ook ik een hersenbloeding krijg. Zo zie ik het maar.
En het heeft gewerkt... ik slik ze weer.