maandag 7 september 2020

Haken, haken, haken.....



Eindelijk. Mijn vreselijke strengen Schaap en Draak- wol zijn verwerkt! Dat is die wol die ik ooit op een beurs heb gekocht. Prachtige wol, kwa kleur. Een draak van een wol om mee te breien. Nou ja, het breien op zich ging prima, alleen hij breidt breed uit, in plaats van hoog. Akelig irritant is dat.
Nu heb ik inmiddels een omslagdoek ermee GEHAAKT. En dat ging goed! En dat ging zò goed, dat ik zelfs nog blij met het uiteindelijke resultaat ben ook. Goh. Ook mijn bolletje glitterdraad met frutseltjes, dat ik ooit in Leeds had gekocht, zit in de sjaal verwerkt. Laat de herfst maar komen!

Nu heb ik voorlopig wel genoeg sjaals en omslagdoeken gemaakt. Ik ging op zoek naar iets anders om te maken. En Pinterest is dan mijn grootste inspiratie bron. 

Daar zag ik een gigantische gehaakte mandala. De Meu Mundo. Een haakwerk in een ring van een meter groot. Jeetje, gaaf! Maar ja, kan ik dat wel? Nooit gedaan. En ik zag hem ook nog eens in een mooi verlopend garen. Ik wist nog niet precies in welke kleuren ik hem dan zou willen. Zo'n bol bestellen neemt ook nog eens een maand levertijd in beslag. Dat winden der kleuren is maatwerk. De kamer is nog niet opgeknapt. Bestel ik dalijk een bol, en dan kloppen de kleuren weer niet met het aanstaande-ooit-als-Kiwi-is-overleden-behang. Wel doen, niet doen... Wikken, wegen, wikken wegen.   Weet je wat? Ik maak hem in één kleur. In glanskatoen. In de kleur van de aanstaande-hopelijk-aan-het-eind-van-deze-maand geleverde bank! Hup, naar Pera en Pasha. Lapje leer mee voor het uitzoeken van de juiste kleur. Oeeehhhh, wat een dunne katoen. Dat moet met een heel dun haaknaaldje. Heb ik daar wel geduld voor? Krijg ik daar geen kramp van in mijn hand? Toch maar een paar ergonomische haaknaalden in diverse maten besteld via het internet. Het patroon uitgeprint. Haaknaald 1.75 in de hand...Ik kon beginnen.
De eerste 18 rondes gingen goed. Daarna begon ik tijd te verliezen door het elke keer weer zoeken waar ik was in het patroon. En als het niet snel kan, dan verlies ik mijn interesse... Dat moest anders! Voor ik het op zou geven.

Vanaf ronde 19 heb ik elke nieuwe rij op mijn eigen manier uitgeschreven. Dat 'las' stukken makkelijker dan steeds weer zoeken in het patroon. En dan schiet het wel weer op. En het werd mooi. Hij werd al groot! Tijd om weer naar Pera en Pasha te gaan om alvast een ring te halen. Oei, een ring van een meter, waar hij origineel in moest, was wel èrg groot! Ik nam de 80 cm. Ook groot zat....
Inmiddels had ik het patroon bijna af. Maar eens passen in de ring. Ik had natuurlijk weer niet genoeg steekmarkeerders. En de markeerders die ik had bleven ook al niet goed zitten. (inmiddels maar een lading nieuwe bij tante Ali besteld) 
Oeps, als ik hem aanspande, was mijn haakwerk veel te groot. Maar eens 5 rondes uitgehaald. Daggggg, uuuuuren haakwerk! :-)
Het inhaken in de ring heeft ook veel tijd gekost. Dat moest echt in etappes. Je zit in één houding en maakt steeds dezelfde beweging. Niet goed voor je rug en je schouder. 

Inmiddels is hij klaar en hangt hij voor het raam. Van binnenuit ziet hij er ragfijn uit. Heel mooi.
Van buiten zie je de kleur groen beter. 
Inmiddels ben ik weer naar Pera en Pasha getogen. Nu met een overgebleven stuk slaapkamer-gordijn, ook weer voor de kleur. Ik heb de smaak te pakken. De volgende wordt wèl 1 meter groot. Voor op de muur. Driekleurig! Aqua, zand,wit. Kan nog net voor de winter... Ik heb wel goed licht nodig voor die minieme steekjes.
Eerst maar weer een leuk patroon van Pinterest plukken. De Russische zijn erg mooi, vind ik.

Geen opmerkingen: