Voor mijn corona was ik nog gezellig (mondkaploos), samen met mijn moeder, naar de kerstshow in de Driesprong geweest. Altijd wel weer even leuk, vind ik. Toch was er weinig nieuwe meuk. Wel heeel veeel vogeltjes ornamenten. Zou ik best willen kopen, maar ja. Vogeltjes met veertjes uit hun poepertje in combinatie met onze Mango, de poes? Ik weet niet of dat wel goed zou gaan. Me dunkt van nie. Ik zag wel weer leuke pieken. Ik had vorig jaar al een nieuwe had gekocht maar ik wist niet meer in welke kleur. Dan maar weer twee nieuwe in twee kleuren gekocht. Ik zie wel welke ik ga gebruiken. Van de rest maak ik wel weer wat anders. Pinterest staat bol van de leuke ideeën.
Mijn moeder zag een schattig nepboompje staan. Deze heeft ze gekocht samen met een bijpassend snoer cluster twinkellichtjes. Ik heb er wel weer zin in, in kerst!
Pal na mijn corona zijn Jan en ik een wandeling gaan maken in het Westerpark. Mooi, hoor, met die herfstkleuren. Zeker met het zonnetje erbij. We namen de rode route. Ik zei nog: 'Jeetje, wat ligt dit (waarschijnlijk vers geasfalteerde) paadje hoog. Met al die blaadjes zie je de rand niet en verzwik je zo nog je enkel'. En prompt, drie kwartier later... wie lag er uitgestrekt met haar benen hoepla in de lucht? Yep, ikke. Pijnlijke enkel. Gelukkig was dat twee dagen later alweer over. Alleen mijn ene arm had ik overstrekt in een poging om mijn mobieltje niet de grond te laten raken. Daar heb ik wel langer last van gehad. Ach, gaat allemaal wel weer over. Het was een mooie wandeling. Jammer dat ik niks rook. Geen herfstgeuren, noppes. OF ik ruik helemaal niets, OF ik ruik een oude asbakkenlucht. Ik heb inmiddels wat lelies in de kamer gezet. Elke dag ruik ik er even aan om mijn reukvermogen weer een beetje aan te wakkeren. Hoop dat het helpt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten