Doesburg staat bekend om zijn mosterd, dus hup...daar gingen we. En ja, ik weet het: Doesburgse mosterd is ook te koop bij AH en Jumbo, maar toch is het leuker om mosterd in dat schattige kleine Doesburgse winkeltje te kopen. Leuk stadje ook. Schattige geveltjes. Knus. We hebben er een beetje rondgekeken en rondgelopen.
Op naar de Posbank in Rheden. De auto hadden we geparkeerd bij het natuurcentrum de Veluwezoom.
Want daar verkopen ze weer mijn favoriete honing: Lindehoning. Zo lekkerrrrr. Ook weer een paar potten van in de auto gelegd. Toen een plan de campagne gemaakt. Wat doen we? Boven op de Posbank bij het restaurant lunchen en daarna een wandeling over de hei maken? Of in de Brasserie bij het natuurcentrum een hapje eten en een wandeling door de bossen maken? Gekozen voor het laatste want de herfstkleuren zijn nog steeds zo mooi. De hei ziet er nu toch grijzig en kalig uit. 
Bij de brasserie hoefden we nog nèt geen DNA af te staan om een broodje te mogen eten. Ik heb er zo'n rothekel aan om die QR code èn je ID te laten zien aan Mien Huppeltut EN je wordt ook nog geacht om een code in te scannen en aan te geven aan welke tafel je plaats gaat nemen. Ik vind het allemaal te ver gaan....
We hebben de witte route gekozen voor onze wandeling. Prachtig! Door bossen, beetje klimmen, mooie vergezichten, dalingen. We hebben genoten. Deze route zou ook geschikt zijn als de heide bloeit. Misschien ontloop je dan de meute op de Posbank zelf. Ondanks dat het een egaal grijze lucht was bleef het wel droog gelukkig. We hebben totaal iets van 14.593 stappen gezet. Dat voelde ik 's nachts wel. Sinds de corona doen mijn benen 's nachts pijn. Raar. Maar gaat ook wel weer over.
Ik heb soms wel weer wat reuk terug. Pfff.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten