Zadelpijn!

Stap ik vanmorgen in de auto, van plan om naar mijn moeder's huis te rijden om daar de planten water te geven en de post op een hoopje te leggen en daarna boodschappen te gaan doen, hoor ik een raar geluid bij het starten. Nog eens geprobeerd, nog steeds dat enge geluid. Het klonk als iets niet goed met de motor. Tja, en dan durf ik er niet mee weg. Stel je voor dat ik ergens stil kom te staan. We zijn geen lid van de wegenwacht, dat vindt manlief niet nodig. Ik er weer uit, boodschappenkar eruit, en eerst maar even naar de C1000 geweest. Daarna op de fiets gestapt voor een flink ritje door Zoetermeer. Waarom woont ze nu precies aan het andere eind van deze stad? Zul je altijd zien. Op de terugweg natuuuuurlijk flink tegenwind!
's Middags naar José geweest, mijn zus. Ook op de fiets! En nu kan ik haast niet zitten. Zadelpijn dus. Het zal wel aan het zadel zelf liggen, want aan mijn zitvlees kan het niet liggen. Daarvan ben ik flink voorzien. :-)
Morgen gaan Mariska en ik mijn schoonmoeder uit het ziekenhuis ophalen. Het ziet er nu echt uit dat ze daadwerkelijk naar huis mag/moet. Vanmorgen was er nog sprake van dat ze met katheter en al naar huis moest, maar inmiddels hoeft dat (gelukkig) niet meer. Maar of haar blaasprobleem dan echt opgelost is, dat betwijfel ik. We zien wel waar het schip strandt. In ieder geval kan ze weer lekker in haar eigen bed, en dat is ook wel wat waard, dunkt me.

Krijg de pieten!

Nee, ik krijg de pieten niet! Ik heb ze alleen te logeren! Het zijn namelijk de zebravinkjes van mijn moeder. Zij zit heerlijk een weekje in een hotel op Rhodos te genieten van de zon. Haar pietjes staan gezellig bij mij op de kast. Wat een gekkenhuis, zeg! Ik hoor nu aan alle kanten gekwetter, de hele dag door! Volgens mij doen ze wedstrijdje wie er het luidste geluid kan maken. De uitslag is nog onbeslist...
Morgen ga ik eerst maar eens bij mijn moeder de post doen en de plantjes water geven. Moet tussendoor ook nog even een paar keer gebeuren.
Mijn schoonmoeder zou eigenlijk morgen naar huis moeten/kunnen. ( MET een lichte longontsteking en een antibioticakuur) Maar dat is nu weer terug gedraaid. Ze heeft nog steeds een probleem met haar blaas. Er blijft teveel urine achter. Ze is weer even gekatheteriseerd. Ze hoest ook best wel veel, meer dan gisteren.
Toen ik vandaag kwam zat ze weer in bed. In nachthemd. En op de een of andere manier heeft ze maar het idee dat ze niet genoeg nachthemden heeft. Elke dag vraagt ze om een paar nieuwe, maar die liggen er allang. Dat dringt maar niet tot haar door. Ik had een nagelkniptangetje meegenomen en heb haar nagels geknipt. Jemig, wat een harde nagels zijn dat, zeg! :-)) Als ik dat had geweten dan had ik de grotere meegenomen!
Tante Netty, haar vriendin en buurvrouw, was er ook. Ze hebben nog herinneringen opgehaald over campingtripjes van vroeger. Sommige dingen wist ze nog, maar ook die herinneringen liepen allemaal door elkaar. Maar het was wel leuk om die verhalen te horen.
Nou, we wachten maar weer af wanneer ze nu wel naar huis mag. Ik ga voor de zekerheid maar weer even een wasje voor haar draaien.

Wel naar huis/niet naar huis....

Het gaat toch nog niet zo goed met mijn schoonmoeder. Gisteren werd ik nog gebeld dat ze aanstaande maandag naar huis moest. Er zou dan 3x daags iemand van de thuiszorg langskomen om haar te helpen met van alles: douchen, eten en drinken klaarzetten, pillendoos vullen, in ieder geval om haar in de gaten te houden. De zorg zou gelijk maandagavond al ingaan. Dat werd MIJ verteld door degene die in het Lange Land ziekenhuis alles regelt voor de nazorg. Schoonzus Karin kreeg vanmorgen een telefoontje van het CIZ (centrum indicatiestelling zorg)dat er eerst nog de nodige formulieren ingevuld dienden te worden. Het was dus niet eens zo dat het ECHT al allemaal geregeld was!
Nu mag ze sowieso maandag niet meer naar huis aangezien ze sinds vandaag weer koorts heeft. Ze weten nog niet precies waar dat vandaan komt. Als het boven de 39 graden komt dan gaan ze maar weer bloedprikken.
Inmiddels is er nu wel bekend waarom mijn schoonmoeder haar pillen niet meer ingenomen had. ( waarschijnlijk is ze daardoor ingestort). Elke week komt er een 'pillenzuster' controleren of ze haar pillen in een weekdoos had gedaan. En inderdaad, dat ging altijd goed. Dat hield ze keurig bij. Dat ging nooit mis. En mijn schoonmoeder vond het vreselijk dat ze gecontroleerd werd. Maar ja, ze IS nu eenmaal erg vergeetachtig aan het worden....Mijn schoonmoeder had zelf gebeld dat ze niet meer hoefde te komen. En prompt is het daarna mis gegaan. Controle weg, vergeten doos te vullen, geen medicijn-inname, ook nog gedehydrateerd, later in het ziekenhuis nog een delirium, hartritmestoornissen en nierproblemen.....en we zijn anderhalve week verder!
Nu dus weer koorts erbij. Dit kan wel eens lang gaan duren. Alleen thuis gaat zo niet. Misschien toch maar inschrijven in een verzorgingstehuis. Zelf wil ze dit nu ook. Ze is erg geschrokken. Wachtlijsten??? Naar aller waarschijnlijkheid wel!
Laten we duimen dat het goedkomt. Maar wat als ze dalijk ECHT uitbehandeld zijn in het Lange Land? Ik hoop dat ze dan nog een tijdje op de verpleegafdeling van verzorgingstehuis Buytenhaghe terecht kan. Daar hebben ze een speciale afdeling voor mensen net geopereerd zijn, uitbehandeld zijn in het reguliere ziekenhuis, maar niet naar huis kunnen aangezien ze alleen wonen. Maximaal kun je daar 6 weken terecht. Daar is ze al eens geweest toen ze geopereerd was aan haar schouder. Nou, we wachten maar weer af!

De scrap is voor mijn zus. Ze is 2e pinksterdag met de kinderen en schoonmoeder een dagje naar Kasteel Hoensbroek geweest. Daar was een riddertoernooi aan de gang. Ik kreeg leuke foto's toegestuurd via de mail, dus ik heb maar gelijk even een scrapje gemaakt. Vers van de pers!

Ik word oudtante....

Kijk! Mag ik even voorstellen: mijn nieuwe aanstaande achterneefje of nicht! Mijn nichtje Roxanne blijkt zwanger te zijn. Niet gepland, ze is nog maar 19, zit nog op school,(laten we hopen dat ze dat in godsnaam afmaakt, want ze hoeft nog maar tot eind juni), steeds problemen met haar vriendje...dus niet echt een leuke start! Ze had het zelf ook liever anders gezien. En het zal ongetwijfeld moeilijk worden, maar gelukkig steunen Jos en Nico haar met van alles. Aan de andere kant is het natuurlijk ook wel weer hartstikke leuk om weer een kleintje in de familie te hebben! :-) Ach, en dat kleintje komt ook wel weer groot op de een of andere manier.
Begin december is ze uitgerekend, ze heeft het hartje al gehoord! T'is toch weer nieuw leven! Ben benieuwd wat het wordt en hoe het gaat heten. Ik ga binnenkort maar weer eens wat breien. Maar ik heb nog de tijd, het duurt nog even.....

Met mijn schoonmoeder gaat het ook weer wat beter. Ze is niet meer zo verward als ze vorige week moet zijn geweest. Ze is nog wel zwakjes, en ze eet ook nog erg weinig. Ze weet totaal niet meer wanneer en hoe ze in het ziekenhuis terecht is gekomen. Het gaat allemaal een beetje langs haar heen. Ze heeft ook grote moeite met de tv. :-)
Toen we gisteren kwamen was ze in de weer met de telefoon in een poging om de tv op een andere zender te zetten. Ze heeft ook geen benul dat ze de koptelefoon moet opzetten om iets te horen. En dat kun je elke keer zeggen, maar dat dringt niet meer door. Nou ja, het is niet anders...

Gisteren is ook nog mijn andere nichtje Laura onverwachts geopereerd. Ze bleek een doorgebroken blindendarmontsteking te hebben! Met haar gaat het inmiddels ook weer wat beter. Zij ligt in Woerden in het ziekenhuis en daar hebben ze internet! Dus ze hoeft zich niet te vervelen!

En hier nog een paar scrapjes die ik gemaakt had voordat ik naar Dublin ging:

credits hier


credits hier


credits hier

Daar zijn we weeeeerrrr!

Terug van weggeweest! Op de heenreis zaten we in het vliegtuig achter Sean McSharry. Dat jongetje, 10 jaar, had de Kilimanjaro beklommen in Afrika! Als jongste europeaantje van de wereld. Knap, hoor! Hier is de link naar het hele verhaal. Op Dublin airport werden ze speciaal verwelkomd.
Op ons stond alleen de Airlink bus te wachten. Dat is een prima verbinding met het centrum. Als je in de hal van het vliegveld bij CIE Bus & Rail Information tickets voor de bus koopt, dan ben je goedkoper uit dan dat je een ticket uit een machine koopt. ( even ter informatie) Dit keer reed de bus een andere route, door de nieuwe tunnel. Die tunnel was al jaaaaren in aanbouw, maar nu eindelijk klaar. Speciaal gebouwd om het centrum te ontlasten van alle vrachtwagens richting de haven.


We hadden een kamer op de 5e verdieping van het hotel. Met uitzicht op een nest vogels! Dat was zo leuk om te zien! Geen idee watvoor vogels het waren, het leken raven, maar dan in zwart/grijs. Er zaten 4 'baby'raven in. De eerste dagen allemaal netjes in het nest, maar elke dag durfden ze wat meer. Daarna op het nest of op een tak er vlakbij om hun vleugels uit te proberen. En 5 minuten voor we de hotelkamer verlieten om naar huis te gaan, vloog er eentje uit! Geweldig! Dat was een bonus voor me.
Maar goed, we zijn dus gaan winkelen. Lopen, lopen, lopen! Winkel in, winkel uit. Er zijn er gelukkig heeel veeel daar. Word ik ineens gebeld op mijn mobiel. Bleek mijn zwager te zijn op zoek naar Jan. Want mijn schoonmoeder was in het ziekenhuis op genomen, met uitdrogingsverschijnselen en totale verwardheid. Ik schrok me een hoed. Dan loop je toch niet zo lekker meer. Maar via de email werd ik op de hoogte gehouden, en inmiddels gaat het alweer wat beter met haar.
Wat een dure kleding in Dublin. Ga niet in mei, want dan is er nog geen uitverkoop! Maar wat een mooie kleding! Ik heb zoveel moois gezien, maar de prijskaartjes die eraan bungelden maakten me zowat depri! Ik heb mezelf wel beloofd om, als Mariska ooit nog eens sjiek de fiebel gaat trouwen, dat ik dan een outfitje uitzoek ongeacht het prijskaartje wat eraan hangt. We hebben toch wel het een en ander gekocht. Ikzelf een paar schoenen. Ja, weer lakschoenen! Ben ik gek op! :-) En een topje met een bloesje erover heen. Mariska is beter geslaagd. Ze heeft een leuke jas, een prachtige groene baljurk, een rok en twee t-shirts.


Lunchen deden we weer in het St'Stephens Green Parc. We hebben prima weer gehad, lekker zonnetje erbij. Jaaaa, we vermaakten ons wel daar! :-) Ook nog 's avonds naar de Knightbridge Bar geweest onder het Arlington Hotel. Een show van levende muziek en dans. Altijd weer leuk!


Donderdag is Sean nog op visite geweest. Het was toen spitsuur, dus hij stond midden in de chaos met z'n auto. Balend! :-) Maar ik vond het wel gezellig dat ie er was. Ik ben weer helemaal op de hoogte van zijn reilen en zeilen en van zijn familie. Wat kan die man praten, zeg! Alle ieren eigenlijk wel. Trouwens, we kunnen nog wat van de Ieren leren! De winkelmedewerksters zijn allemaal zo beleefd en vriendelijk en geinteresseerd. Daar zul je niet horen: als het niet in het rek hangt, dan hebben we het niet meer.
Er had een man een zak met muntjes laten vallen midden op straat. Er zaten gelijk een stuk of 6 ieren op hun knieen geld te rapen om hem te helpen. De auto's reden er netjes omheen ZONDER te toeteren. Een hollander zou kijken en doorlopen! Als een ier op straat tegen je aan botst, zegt hij netjes sorry. Een hollander loopt gewoon door. Mensen, we zijn echt HORKEN, hoor!
Maar ja, we zijn weer thuis. Alles is alweer uitgepakt, wassen zijn gedraaid, stof is gezogen, vloeren zijn gedweild. Back into the routine!


We hebben gisteren ook nog Mariska's nieuwe bril opgehaald. Vond ze dus helemaal niks! Hij kriebelde, ze kreeg droge ogen, want de wind kwam erachter, mopper de mopper. Nou ja, ut zal wel een kwestie van wennen zijn...... hoop ik :-/

Slán!

credits hier


credits hier

Gisteren zijn we naar Woudenberg geweest. Jan, de vriend van mijn moeder, heeft daar op een NCC camping de caravan gestald. Het weer werkte prima mee. Heerlijk in het zonnetje gezeten! Mijn zus José, zwager Nico en nichtje Roxanne, kwamen ook gezellig langs. Mijn moeder had soep gemaakt en broodjes. Ikzelf had 's ochtends nog een grote schaal pastasalade gemaakt. Het recept had ik gekregen via een receptenkettingbrief die onlangs de ronde deed. Erg lekkere salade! Hester, nog bedankt voor het recept!

Vandaag heb ik een hoop klusjes te doen, want morgenochtend vroeg vertrekken Mariska en ik naar Dublin! Jippie! Laten we hopen dat het weer daar net zo mooi is als hier! Dan kunnen we lekker lunchen in het park van St. Stephen's Green. Een leuk park vol met bloemen! Ik zal er eens wat foto's nemen.
Maar goed, ik ga even opschieten. Er is nog zoveel te doen vandaag. Je wilt het hier toch een beetje netjes achterlaten. Kattenbak en vogelkooi moeten schoongemaakt worden, stoffen, stofzuigen, de laatste boodschappen doen ( Jan moet toch ook wat te eten hebben tijdens onze afwezigheid), de accu van het fototoestel opladen, planten water geven, spullen om meetenemen verzamelen, koffer in pakken, nog even een was draaien, enzovoort enzovoort...
Slán!....(tot ziens)

scrapgeleuter....

credits hier


credits hier

En? Hebben jullie allemaal Koninginnendag overleefd? Hebben jullie nog spulletjes gekocht of verkocht op de uitmarkten? Wij zouden dat ook eens moeten doen: alle troep die we over hebben verkopen! Maar nee, er komt steeds meer bij. We hebben een nieuwe computer voor Mariska gekocht. Was een leuke aanbieding bij de Mediamarkt.
Nog inclusief een beeldscherm ook. Jan is bezig om alle gegevens over te zetten. Daar gaat best nog veel tijd inzitten. Nu wil alleen ikzelf nog een andere computer.
Maar tegenwoordig hebben de meeste computers nog maar één DVD unit, maar ik wil er gewoon twee. Een brander en een speler. Die zijn er wel, hoor, maar de rest moet ook nog kloppen. Maar ik hou mijn ogen open. En als ik de klepperbus hoor, dan spring ik op, want dan zijn de foldertjes er. Die pluis ik allemaal uit.

Ik ben de laatste dagen weer volop aan het scrappen. Het stond even op een laag pitje. Ik had gewoon geen inspiratie. Je wilt wel, maar het lukt dan niet! Dan begin ik aan allerlei scraps, maar dat wordt dan niks. Ik heb nu ook heel wat niet-afgemaakte scraps in een map staan. Die bewaar ik wel gewoon, want ineens kan ik dan een idee krijgen en dan ga ik er gewoon mee verder tot ie wel af is.
Inmiddels heb ik weer een voorraadje scraps om upteloaden op de scrapbooksite. Het is er niet makkelijker op geworden met de wedstrijden daar. Als er een wedstrijd wordt uitgeschreven dan duurt het nog zeven dagen voor hij daadwerkelijk begint. ( dat hebben ze gedaan om de zoveel mogelijk mensen de kans te geven om vantevoren een scrap klaar te hebben). Maar dat betekent wel dat je zowat een secretaresse nodig hebt om bij te houden op welke wedstrijden je ingeschreven hebt en op welke dag je dan je scraps moet uploaden. Dat is dan natuurlijk op allerlei verschillende dagen. En ik, als europeese, moet dan ook nog de ingangstijd in de gaten houden, want het is daar minstens 6 uur vroeger. Dat kan zo een hele dag schelen! Ik heb hier potvoordriedubbeltjes een hele administratie op poten moeten zetten. Nou ja, administratie....een kladblok naast de computer. ;-) Met blaadjes vol met aantekeningen over wedstrijdvoorschriften, een lijstje met data, een lijstje met scrapnamen. En ik zit ze nog netjes aftevinken ook als er weer eentje geupload is. Wat een gedoe! Ik vind het er niet leuker op geworden. Maar ja, klagen doe ik niet(te veel). Want het is wel de enige site waar ik ongelimiteerd, zonder kosten, al mijn scraps kwijt kan! En het is ook leuk om contact te hebben met mensen over de hele wereld. T'is trouwens al een tijdje rustig in de forums. Een beetje saai dus. Laatst was er nog wel even iemand die hoog van de toren begon te blazen, maar dat is er alweer af gehaald. Dat wordt dus gecensureerd! Oh, hoe amerikaans! :-)

Groetjes en tot de volgende keer!