Ik doop u in de naam van...

 

Afgelopen zondag, heeeellll vroeg in de ochtend, waren Jan en ik al onderweg naar Nieuwegein. Daar, bij het Apostolisch Genootschap, werd achternichtje Ilena gedoopt. Dat stond vorig jaar al op het programma maar vlak ervoor werd het wurm opgenomen in het ziekenhuis. Zondag werd ze dan toch echt gedoopt. Om 9.15 zaten we al kant en klaar in de kerkzaal. 't Is altijd weer even wennen,  zo'n dienst. Er wordt heel veel in gezongen. Hou ik wel van. Ze hebben een aantal eigen koren..een gemengd koor, een mannenkoor en een kinderkoor. En alle koren kwamen aan bod. Samenzang was er ook. En dat ging in overleg met de gemeente. Iemand roept: 'doe lied nr 103 maar' en dat werd dan ingezet. Vind ik wel leuk die interactie! Daniel, een neef van Nathalie, Ilena's moeder dus, zong ook nog een nummer van Trijntje Oosterhuis. Er werd ook nog een ander kindje gedoopt en diens ouders lieten een presentatie zien met babyfoto's. Op de achtergrond klonk een nummer uit de Lion King. Met een mooie bijpassende tekst! Al met al een hele leuke, muzikale, MODERNE, doopdienst!

Gisteren had ik met mijn moeder in de stad afgesproken. Bleek ze weer helemaal niet in orde te zijn! Weer verkouden, oorpijn, draaierig, rare stem. Ze loopt de laatste tijd zo te kwakkelen! Longontsteking, bronchitus, vitamine D gebrek waardoor ze steeds door haar knie zakte...ut gaat maar door! Ze had eigenlijk helemaal niet naar de stad moeten komen, maar ja...eigenwijs, hè? (van wie zou ik dat nou hebben??). Doordat ze draaierig was zag ze er tegenop om weer met de auto naar huis te moeten rijden. Dus dat heb ik maar even gedaan. Daarna weer met de bus naar de stad om mijn eigen fiets (jaja, fietsen...in het kader van de slanke lijn) op te halen die daar nog stond.
Vanmorgen had ik haar aan de telefoon... het leek wel of ik een vreemde vent aan de lijn had! Haar stem was een aantal octaven gedaald en sloeg telkens over. En hoe langer het gesprek duurde hoe minder geluid ze nog uit haar strot kreeg. Oeh, dat zal ze niet leuk vinden!

Bovenstaande scrap is van Viënna, het dochtertje van het nichtje van mijn zwager. Wat een gulle lach! Wat een leuke foto! Ik kon het niet laten om hem even te scrappen!

Snelle Jelle......uh, Jan

Ken je die reklame van Peijnenburgse ontbijtkoek, waarin een fietser 'lekker' een stukje gaat zwemmen en dan in Engeland uitkomt? Je ZOU zeggen dat dat zwaar overdreven is. Niemand die zoiets gaat doen toch?
Nouuuuuu. Dan ken je Jan nog niet. Niet dat ie is gaan zwemmen. Dat ook weer niet. Hij is in het kader van 'dat buikje moet weg' lekker een stukje gaan fietsen. Ik ben niet meegegaan want ik ken zijn 'stukjes' fietsen. Dan is ie uren weg. Zo ook vandaag. Om kwart voor elf ging hij weg. Op sterk aandringen van mij had hij in ieder geval een flesje water en wat te eten mee. Zelf zou hij zo op zijn fiets stappen, blik op oneindig en gaan met die banaan. Zo zit het dan in zijn hoofd en zo moet het dan gaan. Totaal onvoorbereid. Ik had hem ook nog even de camera in zijn handen gedrukt. Altijd leuk om te zien waar hij geweest is. EN hij kon dan in ieder geval kijken hoe laat het was, want een horloge draagt hij ook niet....

Hij had het plan opgevat om 'even' naar Goejanverwelle/Hekendorp te fietsen, een dorpje dat tussen Gouda en Oudewater in ligt. Het dorpje is vooral bekend vanwege de aanhouding van prinses Wilhelmina van Pruisen, de vrouw van stadhouder Willem V, op 28 juni 1787 bij de Goejanverwellesluis. Tenminste.... dat is een feit dat Jan wel weet en waar IK nog nooit van gehoord heb. :-)
Het fietsen ging lekker dus hij besloot nog een stukje verder te gaan. En nog een stukje verder. En nog een stukje verder. Tot hij op den duur Montfoort binnen reed op zijn ijzeren ros! Montfoort is mij vooral bekend vanwege het feit dat mijn schoonzus en zwager daar wonen! Ze waren helaas niet thuis anders had hij daar even een kopje thee gedronken. Even bellen of ze misschien in de buurt waren kon natuurlijk ook niet, want Jan heeft (en wil) geen mobieltje. Nadat hij even aan de waterkant uit heeft zitten puffen ging hij maar weer eens op huus an. Aj, tegenwind! VEEL tegenwind!! Trap, trap, puf, puf... Om 7 uur was hij weer thuis. Zo'n 80 km gefietst! Hartstikke moe uiteraard. Een rooie kop. Van inspanning EN van zonnebrand! En nu maar hopen dat ie een paar kilootjes lichter is..... :-)

Geen pak van mijn hart....

credits:

paper...Silke
tube..Senna
Wa...ElegantWA
lace swirl...MS
glitters...SDS
ribbon and string...Lily
flower...Josie

 

Vol goede moed togen Jan en ik afgelopen zaterdag naar de Haagse binnenstand om 'even' een pak te kopen voor onze 25-jarige bruiloft. Een net pak, midden-grijs van kleur. Hoe moeilijk kan het zijn, zou je denken. Nee, simpel, echt waar! En keuze was er ook nog eens genoeg. Dat ging lukken, ik had er (toen) nog alle vertrouwen in. Maar Jan bleek niet meer de maat te hebben die hij decennia lang had, lengtemaat 53. De maat 53 van tegenwoordig (106) blijkt aangepast te zijn. Verlengd tot in het oneindige, net als de wimpers van tegenwoordig. Veel te lang dus. Je zou denken dat maat 52 dan goed zou zitten. Mooi niet. Of te kort of te krap. Maatje groter, 54, ...te groot, of te lang. Kleur niet goed. Stof niet goed. Was de stof wel goed, was het weer een italiaans pak, DUS te smal. Ahhhhhh! Winkel in, winkel uit. V&D, C&A, Bijenkorf, Peek & Cloppenburg, We, ..... Sjok, sjok.
Den Haag hadden we gehad, maar weer met de RR naar Zoetermeer terug om te kijken of Adam of van Uffelen nog wat had. Passen, passen, passen. Noppes! Conclusie: meneer zit tussen twee maten in. Remedie: of afvallen of aankomen! Aankomen is de makkelijkste oplossing. ;-) Maar hij kiest toch voor afvallen. Hij gaat vaker fietsen in het weekend. En ik heb beloofd dat ik minder zal koken. Nu eet hij nog twee borden avondeten. Iets van vier kilo moet lukken, toch?
We gaan eind mei nog eens op zoek. Hij MOET en ZAL strak in het pak!

Over kwetterende vogeltjes....

Eergisternacht, 5.06 uur......tuut,tuut...tuut,tuut....tuut,tuut...tuut,tuut. Er ging ergens een alarm af maar ik wist niet waar. Het was er geen eentje van ons. Irritant, zeg!
Gisternacht, 5.11uur....tuut,tuut...tuut,tuut....tuut,tuut...tuut,tuut. Weer dat alarm wat me wakker maakte! Er bleek een koolmees in mijn boom te zitten! Hij klinkt als een soort fietspompje.
Vannacht, 5.13 uur....tuut,tuut....tuut,tuut....tuut,tuut...tuut,tuut. Mijn personal koolmeesalarm ging weer af! Kan dat beest niet klokkijken?? Hij begint nog achter te lopen ook! Hoe zet je zo'n ding gelijk? Pfff.

Zondagavond was ons Top2000 concert. En nu we het toch over vogeltjes hebben: We hebben overwegend als nachtegaaltjes gezongen! Heel af en toe kwam de kraai in ons naar boven, maar dat duurde nooit lang. ;-) Voor de pauze bleken we een beetje bedeesd te hebben gezongen volgens het publiek. Gelukkig hadden ze niet al te vaak in de gaten dat het hier en daar een beetje rommelde. Ik was zelf ook een riedeltje in Adele's 'To make you feel my love' volkomen kwijt, terwijl dat normaal gesproken geen probleem is. Na de pauze kwamen we pas goed los. Dat was met ons nieuwe repertoire. Al met al was het een leuke gezellige avond met een hoop publiek.
We moeten nu na gaan denken over volgend jaar: ons 25-jarig bestaan! Maar eerst staat nog ons jaarlijkse uitje op stapel, bowlen en steengrillen! Leuk!

Over mandjes en plantjes.....

Mijn schoonzus Karin vroeg me of ik een scrap wilde maken van haar mand. Een mand?? Ja, een mand! Het was de mand die vroeger bij haar thuis stond. Nu staat hij bij haarzelf thuis en zit er speelgoed in voor de kleinkinderen. Het ding begint echter zo langzamerhand een beetje te slijten. Zelf heeft ze er allerlei herinneringen aan. Nou ja, lees het verhaaltje maar op de scrap. Altijd leuk, zo'n tripje naar memoryland! :-) Ook leuk voor de kleinkinderen om later nog eens terug te lezen!

Ik ben weer een stapje verder met onze 25-jarig huwelijksviering! De datum voor Mariska's en mijn gezichtsbehandeling en mijn pedicure-sessie staat officieel vast! Ook hebben we een fotografe! Da's Manon van mijn koor. Ze maakt de prachtigste foto's en is bereid om onze tronies ook op de geheugenkaart vast te leggen! Hartstikke fijn, Manon! :-)
Ook onze 5 daagse trip naar Dublin is geboekt! Deze keer lekker een extra dagje zowat we op ons gemakje naar de 'perfecte' feestjurken kunnen zoeken. Want die jurken moeten natuurlijk wel onze 'personalities matchen', zoals je tegenwoordig te pas en te onpas op tv hoort zeggen. ;-) Bla, bla, bla! Flauwe kul altijd weer. :-P
Maar goed, we gaan ervoor. En we hebben er zin in! Het duurt alleen nog zo lang, pas in Juni!

Gisteren ben ik met Sylvia naar de Driesprong geweest. Eindelijk de goeie kleur violen kunnen vinden! (paars met lila). Gelijk maar even wat van meegenomen. Plus een mooie grote nieuwe Rozemarijn. Dat kruidje gebruik ik nogal vaak in de keuken. Lekker met knoflook en citroen op gebakken aardappelen of vis of vlees!
Gistermiddag op ziekenbezoek geweest bij mijn zus thuis. Mijn zus is nu weer opgeknapt van de griep, maar Roxanne is afgelopen maandag aan haar voet geopereerd. Ze had een tumor die weggehaald moest worden. Zij en de kinderen zijn nu voorlopig bij mijn zus aan het logeren, zolang ze met haar pootje omhoog moet zitten. De operatie zelf was haar meegevallen, alleen de napijn viel een tikkie tegen. Komt ook wel weer goed. :-)

Van alles aan mijn hoofd....

Pfff. Ik loop al een paar dagen te rennen en te vliegen! Ik ben met van alles bezig, fysiek en mentaal. Afgelopen woensdagochtend had ik Géneviève hier thuis. Ik was even noodoppas aangezien mijn zus met griep gevloerd is. Gezellig, hoor, zo'n klein grietje in huis! We hebben saampjes de vogelkooi verschoond. Heerlijk het vogelzand door onze handen laten glijden en handafdrukken gemaakt.
We hebben saampjes brood gehaald bij de bakker en madammeke kreeg een lekker bolletje mee.
Eten doet ze goed! Bij ons kopje thee wilde ze wel een chocolaatje. Een hele mond vol! En een banaan ging er ook nog eens achteraan. Daarna stond ik na 15 jaar weer eens op een schoolplein om Joséphine uit school te halen. Ook wel weer eens leuk!
Nadat Roxanne de kinders weer had opgehaald ben ik als een speer naar Delft gegaan om mijn nieuwe bril op te halen. Toen weer als een speer terug en naar de kapper. Druk druk druk!
Gisteren had ik natuurlijk weer een koorrepetitie. Het Top 2000 concert gaat nu wel erg opschieten. Nog maar 1x repeteren! Zal alles goed gaan?? Neuhhh. Maar wordt het leuk?? Jaaaa! Heerlijk om weer zoveel nieuwe, en oh zo verschillende nummers te zingen!
Na de repetitie snel boodschappen gedaan, eten en door naar de pedicure. Na afloop wilde ik met haar ook alvast een datum vastleggen zodat ik met mijn poezelige voetjes in mijn zilveren muiltjes kan om mijn 25 jarige bruiloft te gaan vieren. Helaas, mevrouw gaat tegen die tijd op vakantie. Hehhhh, waarom nou??? Dat komt MIJ zo niet uit! Ok, plan B trad in werking.... Telefonisch eerst wat informatie opgevraagd bij Centre du Lac over diverse soorten gezichtsbehandelingen en pedicure sessies! Dan maar helemaal fris en fruitig op mijn eigen feestje verschijnen! :-) Toch? Mariska gaat ook gezellig mee, dus vanmorgen een aanvraag voor een bepaalde datum ingediend. Zou mooi zijn als dat in ieder geval vast staat. Weer een zorg minder!
Had ik al gezegd dat Dublin is uitgesteld? We zouden in mei gaan. Maar Jan wilde per se van Credit Card wisselen. En die aanvraag duurde maar en duurde maar. Er werd een brief niet ontvangen door ons, waardoor er weer uitstel was. En intussen rees de prijs van de vliegtickets de pan uit. Het hotel was intussen ook volgeboekt en ook een ander hotel waar ik wel wilde was vol. Lekker dan! Nu is het plan om in juni te gaan. Vandaag toevallig bericht gehad van de CCmaatschappij. Ik kon mijn pin uitkiezen. Gelijk maar even gedaan. Nu maar wachten op mijn pasje en dan BOEKEN! ASAP! Pfff.

Over zingen, scrappen en winnen....

Dat was nog eens een goed weekend voor Inspirited! Ze deden mee met een korenwedstrijd georganiseerd door Cityhall Almere is samenwerking met Joop van den Ende Theater Produkties. Allemaal in het kader van de musical Sister Act.
Vantevoren kon je al naar de deelnemende koren luisteren via facebook en op je favoriete koor stemmen. Zaterdagmiddag mochten ze voor de eerste keer optreden. Voor het echie! Op het menu stond "I Will Follow Him', 'The Gods Love Nubia', en een stukje uit 'The Lion King'. Voor de gelegenheid hadden ze nog even een choreografe ingehuurd om het optreden nog leuker te maken. Zou Inspirited in de finale komen?? De juryleden, Jamai en Charlie Luske, bleken uitermate tevreden over hun optreden en koorklank! Ze waren door! Spannend!
Zondagmiddag was de finale. Nu werd er een gedeelte uit 'Shine'(van Take That) en weer 'I Will Follow Him' gezongen... Zou het genoeg zijn voor de zege?? Jaaaaa! Tuurlijk! :-)
Ze kregen de eerste prijs! Gefeliciteerd, Inspirited! De prijs bestaat uit gratis kaartjes voor alle koorleden voor de musical Sister Act. EN, wat nog veeel leuker is......een workshop van een professionele zangcoach van Joop van den Ende Theater Produkties!
Hier kun je nog even impressie zien van het hele gebeuren....

Zelf had ik ook nog even een mazzeltje. Bovenstaande scrap is 'Challenge Owner's Choice' geworden op de ScrapBook Flair site. De opdracht was '3 shades of the same'....één foto, vanuit 3 verschillende perspectieven gezien en ook nog eens op drie verschillende manieren bewerkt. Een leuke opdracht!
De leukste opmerking die ik er op de scrapsite over kreeg was dat hij net uit een magazine leek te komen!
Ik win wel vaker prijzen daar. Dan gaat het via puntentelling. Is nogal vriendjespolitiek-gevoelig naar mijn mening. Maar dat je scrap gekozen wordt als Challenge Owner's Choice vind ik toch wel de grootste eer. Betekent toch dat degene die de wedstrijd uitschrijft de jouwe het mooiste vind. Dan win je pas echt, vind ik!