Ken je die reklame van Peijnenburgse ontbijtkoek, waarin een fietser 'lekker' een stukje gaat zwemmen en dan in Engeland uitkomt? Je ZOU zeggen dat dat zwaar overdreven is. Niemand die zoiets gaat doen toch?Nouuuuuu. Dan ken je Jan nog niet. Niet dat ie is gaan zwemmen. Dat ook weer niet. Hij is in het kader van 'dat buikje moet weg' lekker een stukje gaan fietsen. Ik ben niet meegegaan want ik ken zijn 'stukjes' fietsen. Dan is ie uren weg. Zo ook vandaag. Om kwart voor elf ging hij weg. Op sterk aandringen van mij had hij in ieder geval een flesje water en wat te eten mee. Zelf zou hij zo op zijn fiets stappen, blik op oneindig en gaan met die banaan. Zo zit het dan in zijn hoofd en zo moet het dan gaan. Totaal onvoorbereid. Ik had hem ook nog even de camera in zijn handen gedrukt. Altijd leuk om te zien waar hij geweest is. EN hij kon dan in ieder geval kijken hoe laat het was, want een horloge draagt hij ook niet....
Het fietsen ging lekker dus hij besloot nog een stukje verder te gaan. En nog een stukje verder. En nog een stukje verder. Tot hij op den duur Montfoort binnen reed op zijn ijzeren ros! Montfoort is mij vooral bekend vanwege het feit dat mijn schoonzus en zwager daar wonen! Ze waren helaas niet thuis anders had hij daar even een kopje thee gedronken. Even bellen of ze misschien in de buurt waren kon natuurlijk ook niet, want Jan heeft (en wil) geen mobieltje. Nadat hij even aan de waterkant uit heeft zitten puffen ging hij maar weer eens op huus an. Aj, tegenwind! VEEL tegenwind!! Trap, trap, puf, puf... Om 7 uur was hij weer thuis. Zo'n 80 km gefietst! Hartstikke moe uiteraard. Een rooie kop. Van inspanning EN van zonnebrand! En nu maar hopen dat ie een paar kilootjes lichter is..... :-) 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten