donderdag 5 april 2012

Over 'Star Wars' en struikelaars.....


credits hier

Eén vogeltje is um weer eens gevlogen! En dan heb ik het over Mariska. Vanmiddag is ze na college samen met een aantal studiegenoten naar Lisse vertrokken voor een 'Star Wars' marathon. Dat klinkt toch wel behoorlijk nerd-achtig, hè? Star Wars! Bestaat nog uit zes delen ook! Ben benieuwd of ze op het laatst haar ogen nog open kan houden. Ze heeft in ieder geval haar crash-matrasje meegenomen. Dus mocht ze in slaap vallen dan ligt ze gelijk goed! Zij liever dan ik! Ik heb een hekel aan giga lange films. Ik heb er gewoonweg geen geduld voor! Daarom heb ik zelfs de 'Titanic' nooit gezien.....mij te langdradig!

Een ander zielig en gekneust vogeltje kwam vanmiddag onverwachts op mijn deur kloppen. (Bel zal het wel nooit meer doen!) Dat vogeltje was mijn moeder. Met haar pols in een verband waar een infuus in had gezeten! Huh? Had ze vanmiddag een onderzoek gehad in het ziekenhuis? Waarom wist ik dat niet? Oei, had ze het wel verteld, maar was ik het vergeten?? Nog erger!
Maar het was totaal anders gegaan. Ze was 's middags met de auto naar de Dorpstraat gegaan om boodschappen te doen. Ineens was ze gevallen. Voor ze het wist lag ze daar. Waarschijnlijk gestruikeld. Volkomen lamgeslagen door de schrik! Omstanders hebben de politie en een ambulance gebeld en toen werd ze afgevoerd naar de EHBO. Daar heeft ze de hele middag vertoefd. Allerlei onderzoeken zijn er gedaan. Bloed nagekeken, longfoto's genomen, hartfilmpje gemaakt, bloeddruk, suikergehalte, de hele rataplan! Uiteraard ook nog allerlei vragen of ze wel wist watvoor dag het was en hoe ze heette. :-)
Maar er bleek niets ernstigs aan de hand te zijn. Ja, een pijnlijke knie. Dat zal wel een flinke bloeduitstorting worden morgen! Of misschien flink gekneust...
Toen alles achter de rug was is ze naar mij toe komen strompelen. (ik woon op loopafstand van het ziekenhuis) Helemaal nerveus. Koud! Dorstig! Ellendig! Bezorgd, want haar auto stond nog steeds in de garage en ze durfde in deze omstandigheid niet te rijden.....
Maar alles was al weer snel opgelost. Ze heeft hier gegeten (lekker lasagnette!) en daarna zijn Jan en ik haar auto op wezen halen en hebben haar en de auto weer thuis afgezet. Maar de schrik zat er goed in bij haar. Nu maar hopen dat ze vannacht een beetje kan slapen. Ze kan nogal paniekerig zijn...... :-/
Maar eind goed, al goed. Voor hetzelfde geld had ze een heup of een pols gebroken. Dan was ze verder van huis geweest!

Geen opmerkingen: