zaterdag 25 juni 2011

Onder het mes....

Na een waardeloze nachtrust waarin ik me erg zorgen maakte over Kiwi heb ik vanmorgen toch maar de dienstdoende weekenddierenarts gebeld. Kiwi at niet meer, hield constant haar bek open, stonk een uur in de wind, lag erbij als een zielig hoopje poes. Maar het ergste wat mij zorgen baarde was het feit dat ze ook niet meer dronk! Tja, en haalt ze dan de maandagmiddag wel? Hoe lang kan een kat zonder drinken? Ook al zette je een bakje water voor haar neus, ze nam niks. En water sprenkelen op haar naar buiten hangende tongetje nam ze ook niet in dank af. Dat ging niet goed! Ik sliep hazeslaapjes, steeds controlerende wat zij deed. Ze sliep gelukkig op mijn bed dus dat was niet zo moeilijk.
Vanmorgen dus die arts gebeld met het hele verhaal. We konden om half 12 komen. Na een blik in haar bek genomen te hebben was het al duidelijk voor hem. Er zat een kies al helemaal los waardoor ze haar bek niet eens meer dicht kreeg! De rest van haar stompjes kiezen zagen er ook niet uit. Ze zal flink pijn hebben gehad! Hij gaat het vanmiddag allemaal weghalen, schoonmaken en dichthechten. Een stuk of vier kiesjes eruit. Dan heeft ze helemaal niks meer! Maar ze zal zich beter voelen dan ooit! Hij geeft haar een antibiotica-shot die twee weken werkt. Scheelt ons weer een gevecht met het toedienen van pilletjes. En ze krijgt naderhand ook pijnstillers op basis van vloeistof. Da's ook makkelijker in het gebruik voor ons. Hij had al gezien dat het een pittig dametje was, dat niet met zich laat sollen! :-)
Waarschijnlijk ligt ze op dit moment dus onder het mes. En ik zit hier met mijn ziel onder mijn arm. Ik ben helemaal van mijn apropootje. Het huilen staat me nader dan het lachen, kan ik je wel vertellen! Maar ik geloof in een goeie afloop. Wordt vervolgd.....

Geen opmerkingen: