Wat een gedoe in tweevoud!!

Mariska en ik hebben net de kat met pijn EN moeite in de vervoersmand gepropt (letterlijk!). Ze ging helemaal over de rooie! Probeerde op allerlei manieren er weer uit te komen. Ik naar de dierenarts. Kom ik daar....Ah, mevrouw met Kiwi, ik probeerde uw telefoonnummer al te zoeken, want er zijn twee spoedgevallen tussen gekomen! Allebei de artsen stonden te opereren en dat kon nog wel minstens een uur à anderhalf duren! Of ik daarna gebeld kon worden? Tja, nee, dus... Jan en ik zijn vandaag drieentwintig jaar getrouwd en we hebben een reservering staan in een restaurant. Wat een gekkenhuis!! Nu heb ik een afspraak staan voor maandagmiddag. Maar mocht Kiwi nou koorts krijgen boven de 38,5 moest ik eerder bellen. En hoe moet ik bij die felle dame de koorts in godsnaam meten? Volgens de assistente heel makkelijk: eentje grijpt haar stevig in haar nekvel, een ander houdt haar staart omhoog en brengt rustigjes (zie je het voor je?) een met vaseline ingesmeerde temperatuursmeter in! Ja, leer mij Kiwi kennen! Die laat heus geen anaal contact toe! Ik voorzie grote slagvelden, woedende blikken en waanzinnige krabbelfestijnen met een hoop bloedgevloei! :-/ Ik moet er ook op toe zien dat ze drinkt. EN ze mag niet naar buiten dit weekend! Oh hemel! En maandagmiddag weer een gedoe om haar in die mand te krijgen! Plus dat mijn maandag ook weer helemaal in de soep loopt! Gedoe, gedoe!!