donderdag 28 november 2013

De driesprong en de dermoman...



Afgelopen woensdag was het weer tijd voor ons traditionele bezoekje aan de kerstshow van tuincentrum de Driesprong. Suzanne had de tocht van Lutjebroek naar Zoetermeer weer speciaal voor dit doel ondernomen. En zoals elk jaar werden we niet teleurgesteld. Hij is weer mooi! Ik weet niet hoe ze het doen, maar het ziet er elk jaar weer uit om door een ringetje te halen. Je wilt ALLES wel in je mandje stoppen! Maar dat deden we niet! Weloverwogen hebben we het een en ander aangeschaft. En we hebben ons keurig ingehouden. Ik was helemaaaal weg van een bruine lichtjesslinger met rode besjes eraan. Die was nieuw in het assortiment. Die moèst ik hebben...tot ik de prijs zag. Oeps, 39,95! Da's dus 88 gulden! Voor een lichtjesslinger! (En ja, Alex, dat soort dingen reken ik nog steeds om! :-) Nee, dat heb ik er niet voor over. Ik wacht nog wel een paar jaartjes tot ie goedkoper wordt....
We hebben in het restaurant geluncht en 'het leven' doorgesproken. De mooie dingen van het leven, maar ook de moeilijke, de rare, de onvermijdelijke. Alles kwam aan bod. Het is wel eens goed om daar over te praten. Het zet je aan het denken....
Zoals het gezegde: Komt tijd, komt raad... Wat nou als je dat helemaal niet af kunt wachten? Dat je geen tijd genoeg hebt? Dat omstandigheden je dwingen om nú beslissingen te nemen die je leven drastisch zullen veranderen. Terwijl als je meer tijd zou hebben je misschien wel tot hele andere besluiten zou komen? Ach, had ik maar een toverstafje. Dan maakte ik het voor iedereen die het moeilijk heeft een stuk makkelijker. Helaas bestaan die dingen niet. Ik kwam nog wel een mooie tekst tegen op het internet: 'Hoop is een lichtpuntje in je hart, die je vandaag moed geeft en morgen kracht'. Voor wie het nodig heeft.....

Na al het koorgezang van vanmorgen was het vanmiddag tijd voor de dermatoloog. Ik heb weer een flink aantal plekjes weg laten branden. Ze gloeien nog na! Volgend jaar blijkt dat niet meer vergoed te worden door de verzekering, zei hij. Het is iets kosmetisch. Nou zeg, kosmetisch? ....Ik had er last van, hoor. Mijn BH schuurde over een aantal ervan en die trok ik steeds open. Alles onder het bloed. Dus ja, die wilde ik wel weg hebben. Maar niet voor de mooiigheid! Wat denkt ie wel! Het is al van de zotte hoe het de laatste jaren gegaan is met die plekjes. Vroeger brandde de huisarts ze zelf even weg. (Prima) Daarna deed zijn assistente het. (Ook goed, maakt mij niet uit wie het doet) Daarna deden ze het beiden niet meer maar werd ik doorgestuurd naar de dermatoloog.(Vond ik al overdreven) En nu wil hij het ook niet meer doen en stuurt me door naar een huidtherapeute! Pfff. Als ik zelf zo'n apparaat had had ik het zelf wel gedaan!
Ik zei al tegen Mariska...jullie hebben op de faculteit toch genoeg stikstof?? Hele tanken vol hebben ze daar staan! Volgende keer misschien Mariska maar eens op me loslaten!


Geen opmerkingen: