En dan kun je ineens niet meer op of om.... Gisteren, tijdens het afdrogen na het douchen, heb ik een spier verrekt in mijn onderrug. Ik voelde het zo erin schieten. Au! Eerste instantie ging het nog wel. 's Middags kwamen de scratchzangdames (we zijn inmiddels met z'n negenen!) bij mij oefenen voor 14 februari. Koffie en thee zetten ging nog wel. De marokkaanse koek eten ging ook nog prima! ;-) Maar ik voelde het al steeds bij het opstaan van mijn stoel. Dat werd steeds pijnlijker. Bukken ging 's avonds al niet meer. Rechtop lopen ook niet. En zo is het nog steeds. Ik kan niet op of om. Ik baal als een stekker. Ik schuifel door het huis als een 100-jarig besje. En wat is alles ineens laag! De stoelen, de bank, mijn bed, de toiletpot.... Zo kom je toch niet lekker overeind? Ik ben al in de weer met kersenpitkussens en Midalgan. *zeur* *zeur* :-) Nou ja, als het ene even niet kan, dan maar het andere doen: 3D filmpje,
Maleficent, gekeken....Mooi gemaakte film, zeg! Ik zal voortaan altijd anders naar Doornroosje kijken. :-)
Bovenstaand een scrap van Mariska in watercolour gecombineerd met gewone scrapspulletjes. Onlangs heb ik voor het bewerken van haar foto een leuke action voor Photoshop (Watercolour/Pencil) op de computer kunnen installeren. Tjonge, wat een mogelijkheden bestaan er toch. Het lijkt wel oneindig. En ik weet nog zoveel niet. Maar uitproberen wil ik alles wel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten