Onze eerste Gender Reveal Party....

Er waait nogal eens wat over uit Amerika. Valentijnsdag, Halloween, Black Friday... Ik heb er helemaal niks mee. Maar dan krijg je ineens een uitnodiging van zwangere nicht Roxanne voor een 'Gender Reveal Party'! Een feestje om het geslacht van je baby te onthullen. En dan denk ik: oehhh, mag dat nog wel? Zeggen dat het een jongen of een meisje wordt? Moet het niet een 'onzijdig hetje' blijven tot het zelf zegt van: hee, ik ben een meisje of een jongen? Ja, je moet tegenwoordig zo voorzichtig zijn.... toch? ;-)
Nee, hoor, geintje. Ik vond dit feestje gelijk leuk en spannend. Ze hadden overal blauwe en roze versieringen hangen. Op tafel stond ook een lijst met een paar prachtige echofoto's erin. Jee, daarin is ook wel veel veranderd in de afgelopen dertig jaar. Zo duidelijk en mooi. Ik weet dat de mijne (één enkele) zowat helemaal zwart was. Met een vlek erop dat dan Mariska zou moeten zijn. Pfff, je moest wel drie keer kijken. Nee, dit is wel een vooruitgang, hoor.
Iedereen mocht bij binnenkomst een kettinkje uitzoeken met daaraan een roze of blauw speentje al naar gelang je verwachtingen. De versierselen had ze bij Aliexpress besteld. Alles was keurig op tijd binnengekomen, behalve het belangrijkste: de grote ballonnen met de gekleurde snippers erin. Zul je altijd zien....Sneu. Ze moesten dus als de donder iets anders verzinnen.
Alle twee hadden ze een spuitzak met gekleurde slagroom, blauw en roze. Die zouden ze in elkaars mond leegspuiten. Maar alleen de goede kleur zou gespoten worden. Nou, was best spannend, hoor.
En het werd dus ROZE. De hele zak met slagroom ontplofte. Een meisje! Alleen mijn zus en ik hadden het goed. De rest dacht allemaal een jongen. Behalve mijn moeder: die zei dat de meeste stemmen zouden gelden! Ik denk dat de baby zich daar niet echt wat van aantrekt.....:-)
Nu gaan we weer verder met het speculeren over een meisjesnaam. En dat blijkt behoorlijk moeilijk te worden. Roxanne wil graag een mooie Franse naam met vier lettergrepen en een paar streepjes erop. Net zoals Joséphine en Géneviève hebben. Dion houdt van kort en modern. Eén lettergeep, liefst beginnend met een D. Tja. Dat wordt bakkeleien.Wij wachten maar af. Duurt nog wel even....

Na het feestje zijn we naar Houten gereden. Daar hadden we afgesproken met Antoine en Els. Was ook weer gezellig. Gegeten in de plaatselijke Griekse toko. Hoppa. Was erg lekker. Meestal krijg ik er erg dorst van, van dat zoute griekse eten. Dit keer viel dat reuze mee.
Op de terugweg hebben we een sightseeing route genomen over Harmelen en Woerden want het stond weer eens vast op de A12. We beginnen er beiden van te balen, van die drukte altijd overal.
Toen we uit Duitsland terug kwamen ook...In België wordt het al drukker en drukker. Je rijdt Nederland binnen, midden op de dag nota bene, en overal hutje mutje auto's. Moet je dat nou zien, zeiden we tegen elkaar. We hebben er zooo geen zin meer in. Misschien wordt het tijd om de randstad uit te gaan?