Mijn achterste achternicht Loes werd 70 en vierde haar verjaardag in hartje Zaandam. Het was even de vraag of mijn moeder en ik de tocht ernaartoe zouden kunnen maken aangezien ze zich niet zo goed voelt de laatste tijd. Maar op het moment suprême hebben we het erop gewaagd. En naar de binnenstad van Zaandam te moeten rijden vind ik best een dingetje. Dagen van tevoren had ik al uitgeplozen via Google Maps hoe ik moest rijden en vooral waar ik zou moeten/kunnen parkeren. Het werd 'de Burcht' aan de overkant van de Zaan. Een groot parkeerterrein, volgens het internet nooit druk. In de auto tikte ik het adres ervan in op de navigatie en we gingen op weg. Bij Amsterdam stuurde hij me rechtdoor, terwijl ik voor mijn gevoel voor Schiphol eraf moest. Uiteraard had ik verzuimd om mijn telefoon in te pluggen voor Google Maps. Ik kon het dus niet controleren. Tja, wat nu? Eraf en de rest van de weg uit mijn geheugen rijden? Of toch maar blind de navigatie volgen? Aan mijn moeder heb ik in dat geval noppes. Die zit, die kijkt en die kletst en die let niet op. :-)Dan rij je toch maar rechtdoor en dan zie je dat er links ineens een nieuwe extra baan is, die niet op de navigatie te zien is. Hmmm. Toch maar doorrijden. En ik kwam gelukkig goed uit. Ik zie de afslag die Google Maps had aangegeven. Maar de navigatie gaf weer rechtdoor aan. Twijfel, twijfel. Toch maar weer rechtdoor. Keurig bracht ie me naar het enorme parkeerterrein.
De looproute naar het restaurant was geen probleem. Maar wat hing er toch een rare weeïge lucht in Zaandam! Mijn moeder rook niks. Ineens schoot het me te binnen, ik joeg met mijn luide kreet mijn moeder de stuipen op het lijf... OOOHH, chocolade van de Verkade fabriek!
Het feestje was in een leuk zaaltje met uitzicht over de Zaan. Er was taart! Heleboel taart! Er waren twee violisten die verschillende deuntjes speelden. Loes had flink uitgepakt! Ze straalde van oor tot oor. Mooi om te zien. Ik denk wel dat ze het naar haar zin heeft gehad.... 70 jaar.
De terugweg duurde bijna twee maal zo lang. Wat een crime is de A4 in de spits, zeg! Je zal er elke dag moeten rijden. Bwlaah.
Zaterdag was de dag van de 'Zing je Rijk' scratch in de Ichthuskerk in Scheveningen. De hele dag, vanaf 10.00 uur, de zes ingestudeerde nummers oefenen met de rest van de zangers. We waren met z'n veertigen. En soms werden er gedeeltes 8 stemmig gezongen. Soms ook 10 stemmig, maar dat bleek niet de bedoeling. :-) Onze dirigent voor de dag was Oz Sasha. Hij heeft ons vriendelijk en met humor door de moeilijke partijen geloodst. Onze eigen dirigent, Peter, speelde de begeleiding op de piano. Maar oh, wat klinkt het toch mooi als er mannenstemmen bij zijn. Ik heb er echt van genoten. En in een kerk zingen is sowieso al heel prettig. Een verademing eigenlijk. De tent waar we normaal repeteren geeft niks mee. Is daar eigenlijk helemaal niet geschikt voor.
De generale repetitie aan het eind van de dag ging nou niet echt helemaal soepeltjes. Maar de echt uitvoering, met wel iets van 25 mensen publiek, ging stukken beter. Ik vind dat we best trots mogen zijn op het uiteindelijke resultaat.. Een dagje repeteren met zangers die niet op elkaar ingespeeld zijn, die thuis wel of niet hebben geoefend, een dirigent die je niet kent en dan de hele pittige partituren. Het kwam toch allemaal wel samen. Het geeft een goed gevoel waar we weer eventjes op kunnen teren. We hebben er opnames van, maar ik weet niet of ik die zomaar mag delen, dus dat doe ik maar niet. Ik ga dalijk weer even luisteren en kijken....
En dan is Thomas Cook failliet! En laat onze reis naar Lanzarote daar nu net onder vallen.... :-)
We hebben al een mailtje ontvangen, maar er is nu nog niets bekend over het wel of niet doorgaan. Even afwachten maar...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten