“Komen jullie ook naar onze drankavond aanstaande zaterdag?, aldus zwager Nico zomaar ineens. Drankavond? Hoezo dan? En wat bedoel je daarmee? Zuipen, zuipen, zuipen? Niks voor mij, joh. Maar nee, gewoon een borrel en wat hapjes, voor de gezelligheid. Gewoon, omdat ze met de kerst andere plannen hadden. De kinderen en kleinkinderen zouden ook komen. “Ja maar, Roxanne moet toch zaterdag de hele dag werken en zondag zouden ze Joséphines verjaardag vieren. Die heeft het dan toch veel te druk? En dan ook nog een borrel... weet je het wel zeker...op zaterdagavond??” Ik had het idee dat het op kwam als poepen en verwachtte halfjes dat het uiteindelijk niet door zou gaan.
Maar afgelopen woensdag lag ik in bed en dacht nog eens goed na. Waarom nou toch zo spontaan een borrel? Op zo’n onmogelijke dag. Tot het me ineens daagde: ze zijn ooit in december verloofd. Licht weer aan. Ipad erbij. Blog geraadpleegd en ja, hoor. 14 december, hun 45e verlovingsdag! Zaterdag dus. Met voorbedachte rade dus. En tegen ons niks zeggen, hè? De gluupjes. En dan lig je gelijk een paar uur wakker. Te denken. Over een felicitatiekaart die dan gemaakt moet worden enzo. :-)
En zaterdag werd het feestje gevierd. Met champagne en taart. Met nog een uitgebreide maaltijd erbij ook. Gezellig! Er kwam nog een oud fotoalbum boven tafel. Zo leuk om weer door te kijken!
En we kregen ook nog een totaal onverwacht nieuwtje te horen, maar daarover later meer.... ;-) Wel een leuk nieuwtje, hoor.
Ik kreeg ook Die zelfde avond nog een niet zo leuk bericht: vriendin Els was met spoed in het ziekenhuis opgenomen. Ze was van de trap gevallen en had een bloeding in haar lever opgelopen. Met gillende sirenes werd ze naar het UMC gebracht en daar met spoed geopereerd om de bloeding te stoppen. Jemig, daar schrik je van. Inmiddels gaat het weer een beetje met haar, gelukkig.... het herstel heeft zijn tijd nodig.
En zondag zaten we weer met zijn allen in Wassenaar. Nu op het feestje van Joséphine. Zij werd 11 jaartjes oud. Ook al een hele jongedame. En weer taart. En weer hapjes. Ik groei nog eens dicht.
En dan moet de kerst nog komen.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten