Sint komt en Sint gaat... en zoals elk jaar stond ik in de keuken om verse bruine bonensoep, broodjes met frikandelpan, een kaas/uien/gorgonzola quiche en een appel-perencake te maken. De (kleine) kadootjes voor een ieder had ik al in het mondkaploze tijdperk gedaan. Ja, ik hou van vooruit plannen!
Ook de 12-regelige gedichten waren binnen een middagje peinzen gepiept en geprint. Eigenlijk liep het allemaal gesmeerd.
Mijn zus en zwager waren er dit jaar niet bij. Zij vierden Sinterklaas bij het gezin van Roxanne. Daar was ook neef Thierry met Lorelai. Het zal me een drukte geweest zijn met alle zenuwachtig gespannen kinderhartjes. Ik zie het zo voor me. :-)
Hier in huis bleef het rustig. Alleen mijn moeder, Mariska, Alex en wij. En omdat mijn moeder altijd wel ge'entertained' wil worden (een spelletje ofzo) had ik aan Alex en Mariska gevraagd om hun virtuele bril mee te nemen. Oma wil graag alles meemaken en dit kende ze nog niet. Door onze verhalen werd ze toch wel een beetje onrustig. Waarom moest ze blijven zitten dan? Waarom mocht ze er niet mee rondlopen?
Mariska deed een spelletje voor. Wij konden meekijken op de laptop. Oh nee, dat leek haar niks. Met dat soort spelletjes had ze niks. Ok, iets anders dan. Een 360° filmpje via Youtube. Ahhh, ze ging parasailen. Boven water met bergen in de verte. Dat vond ze wel mooi. Maar dat was niet wat ik voor ogen had. WIJ wilden ook een beetje ge'entertained' worden! Ja, toch? Er werd dus een achtbaan filmpje opgestart! ;-) Ik zat klaar om een video opname van haar te maken. Nu ging het gebeuren, dachten wij allemaal. De spanning nam toe. Bij ons dan, hè... :-) Nou moe! Lauw loene! Mijn moeder zat er heel stoïcijns bij..... Niks geen gegil. Niks geen onverwachte bewegingen. Viel een beetje tegen, hoor. Zou ze misschien gewoon haar ogen dicht gehouden hebben??? ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten