Goh, wat een hoopvolle gedachte was dat van mij dat ik de kerstdagen wel met wat paracetamollen door zou komen! Mooi niet dus! Op kerstavond lag ik al met 39.4 op mijn bed. En de ochtend erna stond ik op met overal spierpijn. Dit was geen stevige verkoudheid meer, dit was griep!
Het kerstgourmetten heb ik maar afgeblazen. Het vlees werd ingevroren. We vieren het wel een andere keer! Ik moest er niet aan denken om me in mijn jurk en mijn panty (met naad! had ik speciaal gekocht in Dublin) te moeten hijsen. Ik wilde alleen maar naar mijn bed! Maar ja, wel lullig om mijn moeder en haar vriend op het laatste moment af te moeten bellen. Zij had er natuurlijk niet op gerekend dat ze nu zelf thuis wat klaar moest maken. Kerstengeltje Mariska heeft de salades, die ik zelf nog zou maken, afgemaakt en een paar porties naar haar toegebracht, tesamen met wat stoofpeertjes en Rocky Road Cake. Hadden ze toch nog wat kerstelijks! En 's avonds hebben Mariska en Alex ons 'last minute' kerstdinertje verzorgd. Kipfilet (bij oma ontdooid, want onze magnetron doet het niet) met pindasaus, ruitjesaardappeltjes uit het oventje en de verschillende salades.
Daarna weer snel naar bed, nog steeds met hoge koorts. En maar dat hoesten, hè! Het valt me mee dat ik inmiddels geen scheurtjes in mijn middenrif heb opgelopen. En bij elke niesbui sprong de huid van mijn lippen tot bloedens toe open. Jippie, wat voelde ik me jofeltjes. :-/
De hele kerst is dus zo'n beetje aan me voorbij gegaan. Tweede kerstdag hebben Jan en ik stokbrood met kroket en nog wat salade gegeten. :-) Was nog lekker ook! Ach, het moest maar! :-)
Gelukkig begin ik nu weer een beetje op te krabbelen. Heb nog wel hoestaanvallen. En ik ga ook nog wel even gestrekt nadat ik wat gedaan heb. Want dan breekt het zweet me aan alle kanten uit. Maar er zit weer een stijgende lijn in! Ik kom weer een beetje bij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten