zaterdag 2 maart 2013

Bloed aan de paal.....

credits hier
 
Voor een wedstrijdje op de scrapbookflair site heb ik bovenstaande scrap gemaakt. Altijd leuk zo'n oude foto! Deze kreeg ik van mijn ome Nico. Het staat me bij dat ie vertelde dat die auto (waarschijnlijk een achtstehandse) toentertijd nog minder kostte dan zijn schoenen! :-)

Mijn nacontrole bij de gynaecologe is prima verlopen. Ze vertelde nog dat ik 22 jaar geleden binnenwaarts goed geheeld was van mijn keizersnede. Ik had buiten het litteken geen verklevingen! Het zag er allemaal prima uit. Er zit nog 1 hechtinkje dat nog op moet lossen, maar daar heb ik geen last van. Ik mag zelfs weer voorzichtig aan gaan Zumba'en! Mooi zo! Ga ik dus dinsdag maar eens proberen en kijken waar het schip strandt. Het doen van boodschappen is nog altijd een beetje (te) veel. Tja, te veel is misschien ook niet de goeie omschrijving, want het lukt wel. Ik heb geen pijn erna, maar toch...Ik kan dan merken dat ik een operatie achter de rug heb.
Ach, ook dat komt wel weer goed allemaal. Voorlopig nog maar even samen met Jan in het weekend alle zware dingen halen....

Sta ik net dadels te snijden voor een dadel/walnootkoek. Snij ik toch in mijn linkervinger! Ik dacht nog: 'oehh, dat gaat wel heeeel diep!'. Bloeden als een rund! Aj, maar even een pleistertje pakken! Die liggen natuurlijk in de linker keukenla. En wilde ik niet op de grond of in de la druppen dan moest ik toch proberen mijn vinger boven de gootsteen te houden en met mijn rechterhandje het doosje met pleisters tevoorschijn zien te toveren. En was het nou maar geen rommella...maar ja. Grabbel, grabbel. DRUP, DRUP. Zoek, zoek, grabbel, grabbel. Ik ben ook al niet gezegend met lange armen, dus ik hing met mijn gewicht half over de la heen. De la zei KRAK en hangt nu uit zijn voegen! Geen pleisters in de chaos te ontdekken... DRUP DRUP! Ik kon ook niet even naar boven bellen om Mariska te roepen, want mijn mobieltje zat TOEVALLIG net niet in mijn broekzak. :-/ Maar gelukkig kwam ze er net aan. Pffff. Eindelijk een pleister! Die al gelijk weer doorweekt was. Eerst maar even de wond dichtdrukken. Dat is half half gelukt. Heb de hele koek zowat met één hand verder afgemaakt. Vanmiddag maar een lekker stukje nemen. Heb ik wel verdiend! :-) Wat een bloedbad!



Geen opmerkingen: