De Haagse Markt...

Mariska was op zoek naar een leuk stofje om een rokje van te naaien.  Maar waar zit er tegenwoordig nog een echte stoffenwinkel? Geen idee. Dus op naar de Haagse markt. Of om het op zijn haags te zeggen: Effuh lekkâh strúinuh ovâh duh haagsuh marrek. 

Ik was er al een hele tijd niet meer geweest. Op de een of andere manier kwam het er nooit meer van. 

We hadden bij de Hoefkade afgesproken. Zij stond er allang toen ik nog steeds in de Grote Marktstraat op een bus stond te wachten. Er reed een bus voor. ‘Gaat u ook naar de markt, vroeg ik? Nou, ik persoonlijk niet, zei de chauffeur, maar ik rij er wel langs met mijn bus.’ Hihi, haagse humor.

Ik keek mijn ogen uit tijdens de rit. Wat was alles veranderd! Allemaal nieuwbouw op de Vaillantlaan, een fontein, die het trouwens niet deed, op het Vaillantplein, Hoefkade totaal vernieuwd, behalve de kerk in de de Bockstraat. Het leek in niets meer op het plaatje dat ik van vroeger in mijn hoofd had.

Was leuk om weer eens op de mar(k)t te zijn. En jemig, wat goedkoop. Bakken vol groente of fruit voor een eurootje. Maar dat kwam later wel. Eerst zigzaggen langs alle kramen! Elke stoffenkraam, en dat zijn er heel wat, werd uitgekamd voor potentiele stofjes. Te dun, te dik, niet leuk, geen goeie kleur, te opzichtig. Nog maar eens de hele markt over voor een tweede ronde. Intussen heb ik Mariska nog even laten zien in welk huis ik vroeger in mijn jeugd heb gewoond. Pal tegenover de markt. Het huis naast ons, waar mijn zus en zwager nog een tijdje hebben gewoond, bleek inmiddels een kapsalon te zijn. Grappig.

Uiteindelijk heeft Maris een keuze kunnen maken. Twee leuke stofjes. Kost haast niks, joh. Gelijk met fournituren erbij. Ze kan aan de slag. Als ze net zo keurig naait als dat ze kan breien dan wordt het heel mooi!

Er stonden ook een aantal kramen met gordijnstoffen. Ik zag daar hartstikke leuke rolgordijnen met kraaltjes eraan. Dat hou ik nu even in mijn achterhoofd, mochten we de woonkamer gaan opknappen...

Daarna heb ik nog voor een habbekrats citroenen, rode pepertjes en tomaten gekocht. Morgen maar eens een lekker tomatensoepje in elkaar draaien!

Had ik mijn boodschappenkarretje meegenomen had ik meer kunnen kopen. Voor we naar de bus gingen heb ik haar nog een ander huis laten zien waar ik gewoond heb. In het verlengde van de markt. Het huis staat er nog, terwijl alles erom heen weg is of vernieuwd. Ook de schooltuintjes aan de overkant,  waar ik als 14 jarige nog heb geholpen en zodoende nog steeds een eigen tuintje had, waren weg. Het zijn nu parkeerplekken. Grauw en grijs. Jammer!