Al een hele lange tijd is ons (huur)huis aan het verloederen. De buitenkant niet, hoor. Dat wordt keurig netjes bijgehouden. Maar de binnenkant. Keukenlades die door het gewicht van de inhoud door hun rails waren gezakt. Voorfrontjes die òf eraf òf los zaten. Kranen die bijna niet meer open of dicht te draaien waren. Maar ja, ut spul is natuurlijk al 24 jaar oud. En elk moment verwacht je nog dat de woningbouwvereniging de boel zou komen renoveren. Echt renoveren dan, hè? Nieuwe keuken ofzo, Maar nee, hoor. Keukens blijken niet meer na zo'n 17 jaar, zoals vroeger, vernieuwd te worden. En zonder zo'n onderhoudsabonnement doen ze binnen al helemaal niets. Dit jaar, en alleen voor dit jaar, hebben we zo'n abonnement dus maar eens afgesloten. Inmiddels zijn de kranen en de keukenlades vernieuwd. Nu gaan we op de lijst kijken wat we verder nog kunnen laten doen. :-) De grepen op de keukenkastjes hebben we ook vernieuwd. Die zijn nu fancy goud. Een heel ander aanzien. Net nieuw...kuch kuch. :-)Maar goed, nieuwe kranen dus. Mooie (nu nog) glimmende kranen. De toiletruimte moest nodig eens aangepakt worden. Het behang zat er ook al 24 jaar op. Met de nodige kringen van waterschade van twee eerdere lekkages. Normaliter erger ik me er even aan, draai me om, en vergeet het dan weer. Zo gaat dat met alles dat stuk is, gaat of verloedert in of aan het huis.
Zo'n lullig nieuw kraantje was wel het startschot om eindelijk eens te gaan klussen. Hup, behang eraf. Ging als een speer. Zo gebeurd. Klein hok. Voordeel. Hup, witsel erbij. Twee maal witten. Spetter, spetter, klieder, klieder. Netjes! Nieuwe sterretjeshemellamp aan het plafond. Gaaf ding! Drie standen met de aan/uit knop te regelen. Leidingen, plankje en hangdecoratie chroom gespoten. Gatsie, wat een stinkspul. Het begon al op te knappen. Er moesten ook nieuwe toiletartikelen komen. Ik had van dat iriserende spul (zie foto hiernaast) in mijn hoofd. Helaas kon ik dat nergens krijgen.Gelukkig wel een prullenbak en wat potjes ervan in een donkerdere kleur. Een daarvan, een iriserende pot met kaars, heeft een nieuw leven als pleeborstelhouder gekregen. Ik hoop niet dat ie nu in een identiteitscrisis terecht komt. Shit happens, toch? De wc rolhouder, zeepfles en haak is ook vervangen. En uit dezelfde serie nog een handdoekrekje en een zeepgeval voor in de badkamer gekocht. Staat wel weer gelikt. En kan weer minstens 24 jaar mee....;-)
Maandag heb ik behangen. Groen. Mijn kleur. Oh, poeh, hee, ik heb me toch een spierpijn. Wat een klein onhandig hok om te behangen. Tig hoeken. Een trap die je met moeite kwijt kan en korte armpjes. Geen goeie combinatie, kan ik je vertellen. Ik heb zelfs spierpijn in mijn billen. Maar het zit erop. Een echte beroepsbehanger zal wellicht meewarig zijn hoofd schudden, maar ik vind het netjes zat. Alles hangt, alles glimt. Nu nog op zoek naar een bijpassend matje en wat nep plantjes.
Eigenlijk moet nu de kamer ook hoognodig aangepakt worden. Gewit, behangen, nieuwe vloer. Nieuwe bank, nieuwe stoelen. Alles. Maar waar moet je met het zooitje naartoe? Zie er als een berg tegenop.
Mijn schoonzus en zwager kwamen vandaag langs voor de lunch en vertelden dat je dan een container kan huren om de boel in op te slaan. Daar gaan we maar eens over nadenken....
We hebben geluncht bij van der Valk in Nootdorp. Jeetje, wat was het er druk. Bijna geen parkeerplek te vinden. Bleek dat er buffet was. Wist ik niet van tevoren toen ik een tafeltje boekte. Wij waren vrij laat dus we hebben maar gewoon à la carte gegeten. Was lekker, was gezellig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten