En als je dan toch op z'n Keltisch bezig bent geweest, pak je ook vrijdagavond nog maar even een optreden mee van de Dubliners in het stadstheater. Ik had al gehoord dat het oude knarren waren. Maar dat waren de originele Dubliners. Die zijn inmiddels al uitgestorven, bleek.Niettemin, ook deze versie van de Dubliners bestond toch wel overwegend uit heren op leeftijd.
Deed er niet toe, want ze wisten nog van wanten. Het hele wel en wee van het ontstaan van de groep werd op luchtige wijze uit de doeken gedaan. Op z'n Iers, dus met de nodige zelfspot en humor.
Bij de muziek die gemaakt werd kon je ook niet chagrijnig blijven als je dat al was. Een hoop nummers kende ik al van de Kilkenny's, die net even beter waren. Zij bespelen onderling meer instrumenten. Ik miste de tin whistle, de bodhràn en de uillean pipes. We gingen na afloop wel weer vrolijk huiswaarts. We hadden het niet willen missen!
Wat me minder vrolijk maakt is de omslagdoek waar ik al maanden aan bezig ben. Mariska en ik hadden in mei weer wolletjes gekocht op de breibeurs in Rijswijk. (zie foto, links de gekochte wol, rechts wat het moet worden) Onder andere twee strengen bijpassende wol kwa kleur bij een andere bol lintspul dat ik vorig jaar in Engeland al had gekocht. Die bijpassende wol was van een merk waar ik nog nooit mee gebreid had; Schaap en Draak. Alleen de naam al. Schaap waarschijnlijk vanwege zijn zachtheid, Draak vanwege zijn andere kwaliteiten. Normaal heb ik aan twee strengen meer dan genoeg voor dat bepaalde patroon. (nog mijn lievelingspatroon ook) Deze wol echter breidt niet lekker uit in de hoogte, maar wel in de breedte. Aan het begin denk je nog wel dat het goed gaat. Maar dan ben je bijna aan het eind van je bollen en dan merk je dat je nog lang niet klaar bent met het patroon. Dan zoek je er nog maar wat andere wol bij zodat je hem toch af kunt maken. Maar hij werd hoe langer hoe breder. Je weet dan nog niet hoe breed, want alle steken zitten zowat vacuüm op de rond breinaald. En de hoogte schoot maar niet op. Eén toer duurde op het laatst zo'n 45 minuten. Nou, dat is frustrerend, hoor. Ik heb er uiteindelijk maar letterlijk een eind aan gebreid. Inmiddels is hij afgehecht. Nu nog even blokken en kijken hoe groot hij is geworden. Ik moet de lintwol ook nog door de gaatjes rijgen. Kijken hoe hij dan is. Ik heb er een hard hoofd in. Ik denk dat het een gedrocht is en blijft. De wol had Schaap, Draak en Geit moeten heten.... want ik heb er een sik van gekregen! Bwlaaahh.Nu snel over naar wat anders om te breien!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten