Zaterdagavond... lekker gegeten bij La Cubanita met Jan, Alex, Mariska en mijn moeder. De laatste twee hebben de poesjes verzorgd tijdens onze trip naar Ierland en Alex bracht ons naar en haalde ons van Schiphol. Daar zijn we altijd blij mee, dus vandaar een etentje. Lekker, hoor, die Spaanse tapas. Ons tafeltje paste precies bij de kleine gerechtjes. Waar vier kunnen zitten, kunnen er ook wel vijf, was blijkbaar de gedachte. Dat er dan eentje in het gangpad zat, was een beetje minder leuk... :-)Zondag... op naar verzorgingshuis Steenvoorde voor een optreden met ons koor Enjoy. Het was niet de eerste keer dat we daar gezongen hebben. Het podium is smal maar diep. We stonden met z'n allen, (nou ja, met z'n allen... ) met z'n achttien om de vleugel gedrapeerd. Ondanks het kleine clubje hebben we lekker gezongen. Het publiek was, als ze überhaupt wakker waren, enthousiast. Ik dacht nog even dat er eentje het loodje had gelegd. Haar hoofd viel achterover en ze zat met haar mond wagenwijd open. Maar gelukkig zat er nog leven in toen we met het nummer klaar waren. Pfff.
In de pauze verwachtte ik koekjes en bitterballen. Dat kregen we eerdere keren wel. Maar niets van dat al. Dat tehuis zal ook wel aan het bezuinigen zijn...
Maandag... Jan's eerste dag thuis. Na 2 ¾ jaar in Eindhoven te hebben gewerkt is het project waar hij aan heeft gewerkt klaar. Nou, klaar.... Het kan nu overgedragen worden aan (ja, daar heb je ze weer) Indiërs. :-) Dat wordt weer zoeken naar een nieuwe baan. Eentje een beetje dichterbij huis. Lijkt me een goed plan.
Dinsdag... Jan is jarig! Hoezee! 60 jaar! We moesten er van mijn tante een WOEST feest van maken. :-) Uhhhh, dat is niet gelukt. We hebben veel te laat plannen gemaakt over zijn verjaardag. Dus niks bijzonders meer geregeld. Kadootje via het internet besteld. Moet nog binnen komen. Wel een lekkere citroencake gebakken. 's Ochtends ben ik nog gewoon naar de Zumba geweest. 's Middags nog wel visite gehad van mijn moeder, zus en Mariska die na haar werk sowieso op dinsdag komt eten. 's Avonds ging Jan gewoon naar het koor, want ja, dinsdag is kooravond. Dus geen groot feest. Misschien als hij 67 en 3 maanden wordt....
Woensdagochtend..... bloedprikken. Ik had er 26 voor me, de speciale gevallen tussendoor niet meegeteld! Wat een gekkenhuis. Alsof het gratis was. Zo druk heb ik het nog nooit meegemaakt. Wat mankeert al die mensen, hè? Nou hoor je om je heen ook de ergste dingen. Waarschijnlijk ben ik nu op een leeftijd dat je dat in je eigen kring en generatie mee gaat maken. Een vriendin die een ernstige hersenbloeding heeft gehad en waar het nog steeds niet goed mee gaat. En een vriendin die kanker heeft en midden in een zware behandeling zit. Moeilijk. Het zet je wel aan het denken....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten