credits:
paper...Akizo
flowers...Ineke62/NewLifeDreams
butterfllies..Raspberry Road/LM
stitch...SDS
sticky tape....Cora Designs
(op de foto: zus José, mijn moeder en ik, zo rond 1964-1965)
Het blikje waar ik mijn Douwe Egbertswaardepunten in bewaar was vol. Dus ik ging ze maar eens tellen. Ik had er wel 1666! Daar heb ik jààààààren voor gespaard! Wat waande ik me rijk met die punten! Maar dat was vòòr ik in de kadofolder had gekeken. :-) Met mijn puntjes kon ik net 3 lullige theeglazen krijgen. En ook alleen omdat ze op dit moment in de reclame zijn! Wat een teleurstelling! :-)
Maar goed, vandaag ben ik dus naar Den-Haag geweest om ze in de DE-winkel op te halen. Ik ben nu 1500 punten armer (ze werden niet eens nageteld!) en Mariska is nu 3 theeglazen rijker. Weer iets voor haar uitzet erbij. Niet dat ze daarmee bezig is, hoor. Helemaal niet zelfs. Heel anders dan ik op die leeftijd! :-)
Jan kwam net thuis met een BLACKBERRY! Ik dacht:'Wat krijgen we nou dan toch??. Gaat ie ineens met z'n tijd mee?? Heeft ie in een vlaag van verstandsverbijstering zomaar een aankoop gedaan?? Zit ie in de penopauze en gaat ie rare dingen doen??' Mijn mond viel ervan open, dat begrijpen jullie wel! Maar helaas, t'was er eentje van zijn collega, die hem vergeten was mee naar huis te nemen. Morgen gaat ie dus terug. :-/
En dat is maar goed ook, want het STAAT Jan niet eens, zo'n Blackberry in zijn hand... Het past gewoon niet bij hem. :-) De manier alleen al hoe hij hem vasthoudt.... alsof ie van goud is. Hééél voorzichtig! Maar een leuk dingetje, hoor! Ik probeerde hem nog aan de praat te krijgen, maar er is een wachtwoord ingesteld. Wat een vervelende collega, zeg! :-P
Mariska werkt al een paar weken hele dagen op Duinrell. En dat is lichamelijk erg vermoeiend. Ze maakt ook erg lange dagen, van 8 uur 's morgens tot half 8 's avonds. (inclusief reistijd natuurlijk) Vandaag had ze toevallig een makkelijk en relaxed dagje. Ze zat de hele dag bij de Aqua-Shute.
En daar hoef je niet veel te doen, geloof ik. Op een knopje drukken als het bootje gelanceerd moet worden. Op een knopje drukken om een bandje te starten met een stem die verteld dat de baan vrij gemaakt moet worden. Op een ander knopje drukken van de intercom als je zelf nog iets naar beneden wilt roepen.... Lekker relaxed.
Vandaar dat ze vandaag wat minder moe en daardoor ook niet chagrijnig thuis kwam!
Ze was zelfs in zo'n goede bui dat ik haar even heb durven vragen om mijn haar van achter een beetje bij te knippen. Ik was de lange plukken van achter ineens zat! Maar de rest zit nog redelijk en mijn pony hangt nog niet in mijn ogen, dus echt naar de kapper wilde ik nog niet. Dus dit was een mooie tussenoplossing. Ik kan er weer even tegen! Bedankt, Maris! :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten