Wat hadden we mooi weer afgelopen zaterdag tijdens ons jaarlijkse kooruitje! De weergoden waren ons extreem goedgezind! Om 4 uur werden we verwacht voor het bbq- en karaoke feestje. Marjan had haar huis en tuin als onderkomen aangeboden. Geweldig! Haar man had zich opgeworpen als 'master of the barbecue'. Hij zorgde ervoor dat alle saté-tjes, shaslicks, hamburgers en gambastokken klaar en gaar waren!
Zelf konden we ons als bijvoer tegoed doen aan de zelfgemaakte salades, pindasaus, stokbroodjes en andere lekkere sausjes. En wat was het gezellig! En wat hebben we gelachen met die karaoke machine! Er zat een lijst bij met iets van 2000 nummers. Nou, en zoek dan maar eens een leuke uit! Bijna TEveel keus! En wat blijkt nu? Vaak konden we de refreinen van een lied prima meezingen.
Maar als er dan een couplet begon stonden we al snel met onze mond vol tanden! Hoe gaat de melodie dan??? En of het nou aan de machine lag of niet.....soms werd er te langzaam en soms werd er te snel gezongen! En VALS! Maar ook dat geeft niks! Dat maakt het alleen maar leuker! :-) Ik heb nog een aantal nummertjes op YouTube gezet. Als je dat wilt horen kun je op de link klikken. (Alleen voor de mensen met ijzersterke trommelvliezen!)
Ook Lenie heeft nog een filmpje op YouTube gezet van 'Ons Dorp'. Klinkt ook niet echt jofeltjes, maar dat kon de pret ook al niet drukken!
Als het goed is komen er binnenkort ook nog foto's van andere leden boven water. Daar zal ik dan een slide show van maken. Vind ik altijd zo leuk!
Maar ook aan zo'n gezellige avond kwam weer een eind. Weer een leuke herinnering erbij!
Nel en ik waren beiden op de fiets dus we gingen weer eens op huis aan. En ik weet niet wat ik deed, maar we waren de straat nog niet uit of ik viel zomaar om met mijn fiets! Waarschijnlijk te weinig snelheid ofzo. (Nee, drank kan het niet geweest zijn...ik weet wel wat jullie denken!) :-)) En daar lag ik dan! Op mijn zij, met mijn fiets tussen mijn benen. Nel heeft me uit mijn benarde situatie gered. Bedankt, Nel! Schade: 1 pijnlijke overstrekte arm waar ik al een paar dagen niet mee op of neer kan, een paar bloeduitstortingen op de binnenkant van mijn ene dij en het ergste: een van mijn nieuwe schoenen naar de gallemiezen! Zo jammer! Maar ja. Gelukkig was dat allemaal op de terugweg en niet op de heenweg! Je moet het altijd positief blijven inzien natuurlijk. :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten