Daar komt de bruid.....

Wat een heerlijk weertje gisteren! Dat kwam goed uit want nichtje Laura vierde, een beetje verlaat, haar 22e verjaardag. Konden we mooi in de tuin zitten! Leuk om de achterneefjes en nichtje weer te zien. Het hele spul was compleet: Marnix (stoere knul al), kleine Ilena (mooie wimpertjes) en de nog (net) kleinere Daniel (guitig gezichtje). Lief, hoor!
Het zonnetje heeft haar best gedaan. Ik was flink verbrand aan mijn rechterkant. Je hebt het niet zo in de gaten met een windje erbij... Toch heb ik er niet zo veel last van gehad, gelukkig.
Bijna thuis gekomen hebben we maar even een chineesje gehaald. Ik was van plan om spaghetti te maken, niet wetende dat Mariska ook mee zou gaan naar de verjaardag van Laura en thuis zou eten. En aangezien zij geen pasta lust....ach, ik offer me wel op! ;-) Tijdens het eten keken we naar 'Say Yes To the Dress'. Een leuk programma op TLC over 'Kleinfeld', een firma die bruidsjurken verkoopt in New York. De één na andere jurk werd al snel afgekeurd, te groot, te saai, te pofferig, te sexy...
'Wanneer pas je de mijne weer eens aan, Maris?' Had ze al eens gedaan toen ze een jaar of 12 was, maar toen verzoop ze er nog in. (zie foto's)

Om van mijn gezeur af te zijn stemde ze maar toe. Wij naar boven.... Onderrok uit de doos getoverd. Past! Jurk tevoorschijn gehaald. (hangt tussen een kast en een muurtje in). De hoes waarin hij zat na het stomen van 24 jaar geleden, brak al in tig stukken. Helemaal vergaan. Dan de jurk... Jemig, wat ziet ie eruit! Het kant met de opgenaaide pareltjes was helemaal vergeeld en het sleepje met kant en roesjes zag grijs van het stof. Maar de jurk paste nu wel! Ze vulde hem nu veel beter op! ;-) Maar nee...ze wilde hem niet. En logisch ook. Wie wil er nu pofmouwen?

Helemaal terecht! Ben er zelf ook van overtuigd: Ze moet later een mooie nieuwe. Gaan we tegen die tijd uitzoeken. Dat lijkt me al helemaal het einde! De zaak waar ik de mijne 24 jaar geleden heb gekocht, Silvana, blijkt sinds vorige week failliet te zijn. Goh, zoiets verwacht je toch niet? Vind ik echt sneu!
Maar goed, zover is het allemaal nog niet dat we kunnen gaan shoppen.....
Nu mijn eigen jurk toch geen dienst gaat doen, besloot ik hem te gaan wassen. Er was wel een labeltje ingenaaid dat ie uitsluitend ge'dry-cleaned' mocht worden, maar dat mocht mijn pret niet drukken. Ik had nu toch niks te verliezen en ik blijk er minder aan gehecht te zijn dan gedacht. Hup, de machine in! Wel ingepakt in een sloop, met een bolletje woollite en op een wolwasprogramma op 30 graadjes, 40 minuten draaien....spannend! Hoe komt ie eruit? In stukken? Zonder pareltjes? In maatje nul?
Maar hij kwam er keurig uit. Het kant was weer wit, de pareltjes zitten er nog op, alleen de sleep was nog niet schoon. Inmiddels is ie 3x door de machine geweest en hij ziet er prima uit! Waarom moet je die dingen dan perse laten stomen? Blijkt bij de mijne helemaal niet nodig geweest. Hij ruikt weer fris en fruitig. Leuk voor later voor de nichtjes.....een verkleedjurk! Of, of, of...ooit een hemeltje voor een babybedje?? De organza bovenlaag met het kant en de rouches is zo mooiiiiii. Ik hang hem nog maar even terug.... ;-)