dinsdag 2 oktober 2012

Lang leve de overgang!

Wat een rotdagen heb ik achter de rug! Na 2 maanden aansluitend de pil te hebben geslikt had ik mijn stopweek die heel normaal op woensdag begon. Maar afgelopen vrijdagochtend, ik kwam net aan bij mijn moeder om naar de markt te gaan, begon ik aardig door te lekken. 'Hè, verdorie, daar gaan we weer', dacht ik nog. En dat bleef zo de verdere dag en nacht. Bloed met stolsels (ja, geen lekker onderwerp om over te schrijven) in grote hoeveelheden! Tampons en maandverband hield de boel niet tegen. Maar ja, je denkt nog dat het nu wel heel binnenkort zal gaan verbeteren. Maar nee. Ik had eigenlijk zaterdagmorgen een verjaardag van neefje Marnix. Hij werd ook al weer 3! Maar dat is in Maarssen. En ja, wat moet je dan? Toch bijna een uurtje rijden. Zou ik dat redden zonder door te lekken? En ze hebben lichte stoelen... Oh hemel, wat zal ik me opgelaten voelen als het daar mis zou gaan. Heb toen maar besloten om niet mee te gaan. Nog steeds had ik de hoop dat het zou verbeteren. De rest van de zaterdag en nacht nog steeds elk half uur tot een uur hevig vloeien met grote stolsels! Ik liet het 's avonds aan Jan zien en hij schrok zich een ongeluk. Had ie niet verwacht! 's Nachts ging de tsunami vrolijk door. Dus van slapen komt er ook amper wat. Trouwens weer een matras naar z'n mallemoer! Maar nog steeds dacht ik dat het nu toch wel op zijn retour zou gaan?? Kan toch niet anders?? Zondagochtend nog steeds hetzelfde. Ik was van plan om 's middags bij mijn moeder een bakkie te gaan doen, maar ook dat ging niet. Sta ik 's middags een zuurkool/gehaktovenschotel te maken word ik ineens niet goed. Ik viel bijna flauw. Zweten, hoofdpijn.... Toen was ik er eindelijk van overtuigd dat mijn lichaam dit niet zelf op ging lossen. De huisartsenpost gebeld en alles verteld. Gevraagd of er geen pillen waren om het op te laten houden. Die zou Jan dan even kunnen halen. Maar nee, ik moest eerst langs komen.
De wachtkamer zat redelijk vol, maar de assistente had al gezegd dat ik als eerste naar binnen mocht. Ze bleken bang te zijn dat ik in shock zou raken. Mijn bloeddruk was lekker laag, dat wel. 125/85. En mijn hartslag bleek verhoogd te zijn. Maar gelukkig verder niet verontrustend. Ik kreeg een kuur voorgeschreven van 4 dagen, 3x daags 3 pillen van 500 gram Cyklokapron. Ik kreeg er 15 mee om te kijken of ze aan zouden slaan. Hielpen ze niet, dan moest ik weer aan de bel trekken. In eerste instantie had ik niet het idee dat ze hielpen. Ja, 's avonds een beetje, maar 's nachts niet meer. En lekker slapen doe je niet als je er om het uur uit moet. Inmiddels was ik hartstikke slap, had de hele dag hoofdpijn en was trillerig.
Maar inderdaad, maandagochtend leek het wat minder te worden met het bloedvergieten. 's Middags ben ik naar de apotheek geweest om het restant van de kuur op te halen. Hartstikke druk daar uiteraard. Tig mensen voor me en allemaal maar kleppen en kleppen. Schiet nou toch op, mensen!!!! Ik heb het warm, ik durf niet te gaan zitten vanwege doorlekgevaar, mijn benen trillen...Schiet toch op allemaal!! Ik was achteraf weer blij thuis te zijn. Ik had gisteravond eigenlijk nog naar de verjaardag van nichtje Roxanne gewild. Die werd 24. Had al vervoer geregeld d.m.v. Mariska. Zij zou rijden! (handig, een dochter met een rijbewijs!), maar na het eten had ik toch echt geen puf meer.
Afgelopen nacht heb ik eindelijk weer eens lekker geslapen! En vandaag gaat het stukken beter! De medicijnen werken nu goed. Nu weer even mijn bloed op peil zien te krijgen!
Stroop, spinazie, ijzertabletten. EN weer dadel/walnootkoek! ;-) Jan is namelijk jarig vandaag! Hij viert het niet, hij viert het tesamen met Mariska's verjaardag, zondag de 28e. Hij gaat vanavond gewoon naar het koor. Mariska gaat samen met Alex op zijn neefjes/nichtjes passen. Ik ga maar lekker vroeg naar bed!

1 opmerking:

Suzanne zei

I know exactly how it is!! Have gone through the same experience - terrible. Glad it has stopped again. Apparently it is possible to get 'microwaved' as my friend Lindsey calls it! I went to see the gynae lady in Hoorn and she gave me the leaflet with all the options in because it is impossible to go out when this happens let alone work. Puts an end to it once and for all . .. but I still didn't dare do it!! Take care Ineke - hope you feel back to normal again soon xxxxxx