credits hier
Ik voel me net een dwergje! Een piepklein kaboutertje, wiedewiedewiedewoep! Jan heeft vanmiddag namelijk op de stoel gezeten waar ik nu op zit. En hij heeft hem stukken lager gezet.(vraag me niet waarom). Ik kom nog maar net met mijn tronie boven het blad uit. Even wachten, hoor. Even wat hoger zetten...Ah, da's beter. Maar nu kan ik weer niet naar achteren leunen. He, jakkes. Nou, ja, morgen maar even naar kijken op mijn gemak.
Ok. Vandaag. Vanmorgen 8.15 waren we in het ziekenhuis. Was best wel druk op de dagbehandeling. Best wel even moeten wachten tot de verpleegster zijn gegevens controleerde en tot ze Jan kwamen halen. Maar om 11.15 kon ik hem alweer ophalen. Alles was al achter de rug. Geen problemen gehad. Hij heeft zo'n half ei met pleisters op zijn oog. Morgenochtend wordt dat er weer afgehaald en dan hoeft hij alleen 's nachts zo'n ei op. Dit om onbewust wrijven tegen te gaan. Ben erg benieuwd hoe zijn gezichtsvermogen morgen is! Het lijkt me een gigantische overgang van -11 naar ongeveer -1. Er zal weer een wereld voor hem opengaan. Aj, maar dan ziet hij ook mijn rimpels weer scherper :-/ Nou ja, maar niet aan denken. ;-)
Er is vandaag weer iemand jarig! Papa, gefeliciteerd met je 74e verjaardag en tot zondag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten