woensdag 31 december 2008

Prettige oud en nieuw allemaal!!


credits hier


credits hier

Wat een vrieskou, hè? Het was -4 toen we vanochtend naar DenHaag reden. Eerst hebben we in het Omniversum de film 'De Grand Canyon' gezien. Mwahhhh. Mooie plaatjes, maar een beetje saai. Denk aan een bootje dobberend op een rustig stukje van de Colorado rivier en datzelfde bootje bijna omslaand op een wild kolkend stuk van dezelfde rivier. En dat moet je je dan in gedachte tig keer voorstellen.... ja, saaaaaiiiiii!
Ik veerde nog even kortstondig op toen ze een stukje van Las Vegas lieten zien. DAT zag er wel gelikt uit trouwens! Maar helaas dat was maar van korte duur....
Tot nog toe vond ik de imax films van 'Shackleton' en 'The magic of flight' het boeiendst en indrukwekkendst. Die films heb ik naderhand dan ook van het internet gehaald.
Daarna was het tijd voor het inslaan van oliebollen en appelflappen op de Frederik Hendriklaan. Toch altijd weer een gezellige winkelstraat met prachtige panden in de omgeving.

Mariska was nog op zoek naar nieuwe feestschoenen voor onder één van haar baljurken.(Aanstaande zaterdag gaat ze namelijk weer afdansen en gaan wij ook
weer kijken natuurlijk.)
En laat ze nu hartstikke goed geslaagd zijn bij Dungelmann! En nog afgeprijsd ook! De meest sexy schoenen ever!! Zwart lakleer, hoge hakken. IK kan er niet op lopen. Maar ik pas ze wel...;-)

Dan rest mij nog jullie allemaal een gezellige oudjaarsavond te wensen. Eet niet teveel oliebollen en appelflappen, drink niet teveel en kijk alsjeblieft uit met vuurwerk! Op naar 2009! Gelukkig Nieuwjaar allemaaaaaal!!

zaterdag 27 december 2008

Kerst voorbij, op naar het nieuwe jaar!

Ik hoop dat jullie allemaal een gezellige kerst hebben gehad. Bij ons is dat het geval geweest. Eerste kerstdag vierde mijn schoonmoeder haar 85e verjaardag en dat deden we bij neef Sander en nicht Nathalie thuis. We hebben allerlei lekkere chinese gerechten verorberd met als afsluiting een gigantisch chocoladetoetjes buffet. Dat komt onze lijn natuurlijk absoluut niet ten goede, maar we hebben ook weer een aantal calorieën kunnen verbranden met wat spelletjes op de Wii die neef Johan op mijn verzoek had meegenomen. Zowel Mariska als ik hebben nu vreselijke spierpijn in de binnenkant van onze ellebogen! We zijn ook niks gewend, hè? :-) Maar het was wel leuk. Hier is nog even een filmpje van Mariska en Jan die aan het Wii-en zijn:



Tweede kerstdag hebben we doorgebracht bij mijn moeder. Ook daar weer het nodige gegeten natuurlijk! Ikzelf had voor de voorgerechtjes gezorgd. Een gevuld tomaatje met garnalen, een stukje wildpaté met gelakte rauwe ham, en een rucola salade met roquefort, druiven, cashewnootjes en honig-mosterd saus. Mijn moeder zorgde voor het hoofdgerecht: Gevulde rollade, gemengde groente, gebakken aardappeltorentjes. En Mariska zorgde voor het nagerecht: Perziken met een bolletje kaneelijs met een sausje van wijn,creme fraiche, kaneel en pure chocolade, afgetopt met een oerhollandse kletskop. Allemaal heel smakelijk. Na het eten was het tijd voor de kadootjes. Ik heb Sinterklaas per ongeluk veelvuldig bedankt, want ik kan er maar niet aan wennen om met kerst kadootjes uittepakken. Volgend jaar weer gewoon als vanouds Sint vieren!

Hier zie je de foto's van de kerstdagen:


Eén van de kadootjes was een nieuwe set telefoons! Die staan op dit moment op te laden. Dan is het eindelijk finito met het moeizaam indrukken van de toetsen met pennen, messen en andere rondslingerende voorhande zijnde en toch nuttig blijkende attributen!
Kerst is voorbij! Op naar het nieuwe jaar! Maar eerst nog onze jaarlijkse traditie: naar het Omniversum en daarna oliebollen en appelflappen kopen op de Frederik Hendriklaan!

woensdag 24 december 2008

Over mobiel, Joséphine en m'n schoonmoeder....

Send your own ElfYourself eCards




Zo, t'is alweer een tijdje geleden dat ik wat nieuws op dit blog heb gezet.
Zijn jullie allemaal klaar voor kerstmis? Ik wel. Godzijdank hoef ik vandaag geen vis te halen, want hier in het stadshart bij de visboer stonden de klanten 5 rijen dik over de gehele balie van de winkel. Vreselijk om daar tussen te moeten staan in de hoop dat ze nog garnalen hebben tegen de tijd je aan de beurt bent!
Ik was nog wel even in de T-mobile winkel. Toen ik er naar binnenstapte was mijn bui nog best. Mijn mobieltje was vanochtend kaduuk gegaan. Het aan en uit knopje wil niet meer aan en bleef dus maar uit. Dus ik dacht even een andere te kopen, maar kwam bedrogen uit. Ik heb nog een 'Orange' prepaid kaart en die past niet in een T-mobile telefoon. "Ja, duhhh," hoor ik jullie al zeggen. Maar Orange IS door T-mobile overgenomen. Ik bel dus ook via hun netwerk. Zou ik dus nu een T-mobile prepaid toestel kopen dan ben ik al mijn beltegoed kwijt. ( en juist toevallig gisteren met 20 euro opgewaardeerd!) Totaal niet klantvriendelijk! Volgens de medewerkster waren er al vaker klachten over geweest. Er is dus net ook een klachtenbrief van mij naar de firma gegaan. Of ze geven me een nieuwe prepaidkaart of ik wil 20 euro korting op een volgend toestel. Is wel zo netjes. Ik ga ervanuit dat ze een van mijn eisen inwilligen. Anders klim ik wederom in de pen. Intussen gebruik ik maar mijn oude loodzware Nokia met Jan's nummer. :-/

Met Joséphine gaat het goed. Inmiddels is ze weer aangekomen. En ze begint ook haar ene armpje te bewegen. Het sleutelbeentje geneest dus goed. Ze krijgt wel elke dag therapie om de spieren soepel te houden. Maar het is zo'n lief kindje. Met Roxanne gaat het inmiddels ook beter. Ze is al naar buiten geweest met de kinderwagen. Joséphine heeft er niets van gemerkt, zij sliep als een roos! Roxanne's zelfvertrouwen groeit ook. Het is ook eng om ineens moeder te zijn van zo'n klein humpiedumpie. Groeit het wel goed? Doe ik het wel goed?? Maar het went al aardig.

Met m'n schoonmoeder gaat het ook goed in haar nieuwe wooncentrum. T'is wel wennen natuurlijk. Teveel nieuwe dingen tegelijk kan ze eigenlijk niet aan. Haar geheugen is nu nog slechter dan voorheen. Afgelopen zondag waren we met haar naar beneden gegaan om haar post optehalen, maar 5 minuten later wist ze dat al niet meer en vroeg ze zich af waar al die kerstkaarten nou vandaan kwamen. Ook is ze haar herinnering aan haar flat hier in Zoetermeer helemaal kwijt. Volgens haar gevoel is ze rechtstreeks vanuit haar huis in DenHaag naar hier verhuisd. De herinnering aan het vorige verpleegtehuis was ook al weg, tot ze hoorde over haar chagrijnige kamergenote. Toen kwam het wel weer bovendrijven.
Wat een complex geheel zijn hersenen toch, hè? Laten we hopen dat de mijne het nog zo lang mogelijk naar behoren blijven doen. Veel vis eten helpt, hè? Maar er staat zo'n lange rij bij Simonis......:-/

vrijdag 19 december 2008

Van alles wat...


credits hier


credits hier

Voila! Als het goed is heeft iedereen hem nu in huis, dus kan ik het kaartje nu wel wereldkundig maken. Hoe vinden jullie um geworden? Lief, hè? Vind ik wel.
Net zo lief als Joséphinetje is. Het loopt allemaal nog niet zo lekker aan de verhalen die ik hoor. Ze is nogal veel afgevallen, waardoor ze nu elke twee uur voeding moet krijgen. Maar ze ligt dan lekker te slapen en heeft dan helemaal geen trek. En als je slaperig bent, dan doe je er anderhalf uur over. Dus Roxanne komt ook niet echt aan haar rust toe. T'is allemaal nog een beetje moeilijk om een regelmaat te vinden die voor iedereen werkt. Zondagmiddag is het bezoektijd voor familieleden, dus daar kijk ik naar uit. Kan ik weer foto's nemen! :-))

Gisteren hebben we ons eerste kerstconcertje gehad met Michael, de dirigent. Ging best goed! Ok, er zaten hier en daar wat hiaten in...hihihi. Een half koor dat bij 'The infant king" een derde couplet inzette op tekst i.p.v. op noe, en ikzelf raakte even de draad kwijt bij 'A merry christmas'. Tja, dat krijg je als je niet af en toe even een blik op je map werpt om te kijken waar we zijn. Mea culpa! Morgen hebben we een herkansing! Dan zingen we voor stichting De Zonnebloem. En zelfs nog een uitgebreider kerstrepertoire! Een nieuwe ronde, nieuwe kansen. Maar gelukkig wordt 'The infant king' eruit gebonjourd! Op zich een mooi nummer, daar niet van. Het is een nummer dat met volle overgave gezongen moet worden. Maar het staat gepland als een van de eerste nummers, en dan zijn we nog timide en nerveus en voorzichtig. Het zou al stukken beter klinken als we het na de pauze zouden zingen. Dan zijn we losser.

Vanmiddag naar Delft geweest om mijn nieuwe bril optehalen. Laatst had ik maar eens een emailtje gestuurd om te vragen of dat ding nou al eens klaar was. Het was al 4 weken gelden dat ik hem besteld had. Wie weet lag ie wel ergens vergeten in een la ofzo, je weet het niet. Maar de dag erop kreeg ik een emailtje dat ie klaar was. Toevallig, hè? ;-) Ik heb hem nu op en het leest als een tierelier! Ik had al enge verhalen gehoord over dat je er erg aan moest wennen aan dat varifocus. Dat je beter achterstevoren de trap af kon lopen, omdat je anders naar beneden zou storten?!? Je zou de traptreeafstand niet goed in kunnen schatten, zodat je voor je gevoel in het niets zou stappen?? Je zou bij het lezen van de krant je hoofd zo moeten houden dat je precies door het onderste deel van de bril zou kijken....of je zou de krant heen en weer moeten bewegen tot je goed zicht hebt. Pfffff. Ik vreesde het ergste. Maar niets is minder waar! Ik zie mijn voeten gewoon zoals ze zijn. De grond loopt niet af, maar is keurig recht. En ik hou de krant precies zoals ik hem altijd hou. Oh, over kranten gesproken! Vinden jullie dat nou ook zo irritant als de ene helft ondersteboven wordt gedrukt, zodat je hem halverwege om moet draaien???
Oh, gruwel! Wie verzint zoiets en waarom nou toch??

Jeetje, wat een verhaal weer! Tijd voor een bakkie thee! Groetjessss.....

woensdag 17 december 2008

Sneeuw in het wilde westen....



Helaas, de geboortekaartjes lagen vandaag nog niet op ieders mat, dus hier nog geen kaartje op m'n blog!
Achgosss, Joséphine heeft een gebroken sleutelbeentje. Sneu, hè? Daar is niets aan te doen, dat moet vanzelf helen. Vanavond zou er nog een fysiotherapeut naar kijken, maar ik heb nog niet gehoord hoe dat afgelopen is. Roxanne zelf heeft zware bloedarmoede, zij moet 3 dagen verplicht naar bed en rusten. Niet echt een leuke start, maar ik hoop dat het met beiden snel weer beter gaat.

T'is werkelijk net of ik hier in het wilde westen woon! Eerst zag ik steeds een helikopter boven ons huis rondcirkelen. Toen dacht ik al: die zoeken iemand! En toen ik naar het postkantoor liep om de kerstkaarten in hun bak te werpen, bleek de hele boel afgezet te zijn. Tja, WEER overvallen! Je raakt er gewoon aan gewend. T'is hier elke keer prijs. Ik blik niet meer en ik bloos niet meer. Ik vond het alleen maar vervelend dat ik nu de kaarten één voor één door een minuscuul spleetje in de gewone brievenbus moest proppen....De brievenbus was namelijk al vuurwerkproof gemaakt. In wat voor wereld leven we eigenlijk? Misschien kan ik mezelf beter afvragen: in wat voor wijk woon ik eigenlijk? Maar toch, normaliter is het hier leuk wonen, hoor! Ik wil hier niet weg. ALS ik weg zou moeten dan wil ik in Ierland wonen. In een lichtgeel geverfd huis met geel en paars bloeiende hanging baskets rondom, uitzicht op zee en een stuk land eromheen met een irritant blaffende hond erop. Een mens mag dromen, toch??

De kerstboom heb ik weer opgepimpt. Ik was bij Groenrijk en daar hadden ze een soort sneeuw op een boom gedaan. Verrek, dat spul had ik nog liggen: vulling voor een kussen. Nee, geen kapok, ander spul. Dus dat heb ik er net in gedrapeerd. Tenminste aan het begin deed ik het nog netjes, op het laatst gooide ik het er maar in. Dan heb ik geen geduld en zin meer. Ik had trouwens ook pijn, want ik ben maandag weer eens door mijn rug gegaan. Dus op een trapje staan voelt ook niet lekker. Maar toch staat het wel leuk. Ik voeg wel even een fotootje bij.

Verder wil ik Lineke even bedanken voor haar volgeschreven kerstkaart! :-) Wat een aangename verrassing! Nooit gedacht dat jij mijn blog zo trouw volgde, joh! Maar ik zal er zeker mee doorgaan, want zelf vind ik het ook leuk om te doen.
En Suzanne....wat had je weer een mooi gescrapte kaart gemaakt! Hij hangt op een prominente plaats! Jij ook bedankt!

maandag 15 december 2008

Ik ben OUDTANTE!


Ze is vandaag geboren: Joséphine Nicolette Laetitia Viviënne Shalisia! Een hele mondvol voor een klein wurmpje. Nou, klein... Madammeke is toch 4350 gram en ze meet van haar top tot haar teentjes toch een slordige 55 cm! Vanmiddag, klokslag 2 uur, zag zij het levenslicht. De bevalling was zwaar. Roxanne was al sinds gisteravond bezig. Uiteindelijk is het een verlossing geworden d.m.v. een vacuumpomp. Beslist geen pretje. Voor moeder niet en ook niet voor het kind. Joséphine heeft last van haar ene armpje. Dat laat ze hangen. Ze heeft er wel gevoel in, want ze kan wel haar vingertjes bewegen. Waarschijnlijk zijn er wat spieren verrekt. Er zou nog een kinderarts naar kijken, maar vreemd genoeg was dat tegen 6 uur nog steeds niet gebeurd. :-/
Maar Joséphientje is een schatje, hoor. Ik ben natuurlijk gelijk naar het ziekenhuis gereden! En ik heb wat foto's gemaakt. Zonder flits, want je wilt dat kind toch niet de stuipen op het lijf jagen met zomaar ineens een fel licht in haar oogjes.
De geboortekaartjes heb ik net uitgeprint, gevouwen en gesneden. Die zijn dus ook klaar. Zonder enkel probleem. Dus ik kan weer opgelucht ademhalen. Ze gaan morgen op de bus, dus ik zet het kaartje woensdag pas op mijn blog.
Hoe vinden jullie trouwens de sneeuwvlokjes? Leuk, hè? Dat is een script dat ik ervoor heb gebruikt. En zien jullie ook dat mijn blogheader nu precies in het kader past? Heb ik ook voor elkaar gekregen door in de HTML te rommelen. Aldoende leert men en ik ben toch wel een tikkie trots dat me dat allemaal gelukt is!

zondag 14 december 2008

Weer geen nieuws....


credits hier

Nog steeds geen nieuws! Roxanne is inmiddels 3x gestript, maar dat blijkt dus niet te helpen. En dat er meer kinderen geboren worden tijdens volle maan, is jammer genoeg ook maar een bakerpraatje! De maan kan haast niet voller zijn! Maar geen baby!
Aanstaande dinsdag is ze twee weken overtijd, dan wordt ze ingeleid. Klinkt me allemaal heeeel bekend in de oren, want bij mij ging het ook zo. Alleen strippen deden ze toen nog niet. Nu maar hopen dat zij geen kind van 10 pond en 10 gram krijgt...:-/ We wachten maar weer af.

De kerstboom staat inmiddels. Afgelopen donderdag hebben Maris en ik hem gekocht. Was zo gepiept! De derde boom, een Nordmann, die we in onze handen hadden was gelijk al de uitverkorene! Vorig jaar hebben we er ruim een uur over gedaan. Op 5 centjes na precies onder ons budget van 40 euro! Mooi zo! Dus gisteren hebben we er een stukje afgezaagd en er een gat ingeboord voor de standaard. We zijn dan net een paar bouwvakkers als je ons in de tuin bezig ziet. :-) Dit jaar hebben we hem met hoofdzakelijk rode ronde ballen en een beetje goud versierd. Alleen maar echte ballen met hier en daar een vogeltje. Alle andere opsmuk zit nog in de doos. Ik had twee dozen kaarsverlichting van tante Ger ( overleden tante van Jan), maar van eentje ervan brak er zomaar een lampje af. Beetje gevaarlijk. Dus ik heb gisteren nog 3 extra dozen gehaald. Echt weer nostalgisch, die kaarsjes in de boom. En licht dat ze geven! Daar kunnen 400 van die kleintjes niet tegen op!

Vandaag gaan we naar Utrecht, naar het nieuwe verzorgingshuis van mijn schoonmoeder.
Karin en René halen haar op om te gaan kijken in haar nieuwe kamer en om alvast een beetje te wennen. Gisteren hebben de mannen en de neven haar spullen al verhuisd.
Aanstaande woensdag gaat ze officieel verhuizen. Ze is zo nerveus! T'is ook weer een hele stap voor haar. Maar wel een goede! Eindelijk een plekje voor haarzelf. Met haar eigen spulletjes. En tussen mensen net zoals zij. Dat komt wel goed!

maandag 8 december 2008

Nog geen groot nieuws!


credits hier

Ik zat er al weeeeken tegen aan te hikken: een GROTE BERG strijkgoed! Niet dat ik vergeten was dat ie er lag. Ik zag hem soms best liggen in zijn eenzame eenzaamheid. Maar dan keek ik snel de andere kant op. Ik had soms ook het idee dat ie naar me riep: Kom en strijk me weg! Maar dat kan ook mijn geweten zijn die ik hoorde. Dat lijkt me eigenlijk meer voor de hand liggend. Maar vandaag had ik geen ene smoes paraat om onder de klus uit te komen, dus vanochtend heb ik de koe bij de horens en de bout bij het handvat gepakt. UUUUREN en tot vervelens toe heb ik staan strijken. Je moest eens weten hoe vreselijk ik dat elke keer weer vind. Bwlaaaah.
Maar het is weer gedaan. Behalve de overhemden van Jan met korte mouwen, en een paastafelkleed. Die komen over een paar maanden weer aan de beurt. Selectief strijken noemt men dat. :-P

Verder ben ik creatief met wastabletten geweest. Nee, ik heb geen nieuwe techniek ontwikkeld! Maar uit mijn schoonmoeders huis kwam nog een pak wastabletten. Wat een rotzooi is dat, zeg! Die dingen lossen dus amper op in de wasmachine! Wat een smurrie! Ik heb dus alle tabletten in de blender gegooid, gemalen en daarna bij mijn eigen spul gegooid. Zuinigheid met vlijt!

Verder is het nog steeds wachten op Roxanne's baby. Ze is inmiddels gestript en ze wordt goed in de gaten gehouden want haar bloeddruk is aan de hoge kant. Ik heb vandaag nog niets gehoord, dus wie weet....:-)
Ik ben er de hele dag mee bezig. Het lijkt wel alsof ik zelf ook een beetje oma word. :-) T'is ook zo leuk om weer een klein kindje in de familie te hebben! Mariska was de laatste en zij is alweer 18 jaar.
Maar het houd me wel bezig, hoor. Ik heb net lof met ham en kaas, kip in oosterse marinade en gebakken aardappeltjes staan maken terwijl ik nog een pan bruine bonensoep had staan!! Nou ja, dat eten we dan morgen maar. Tenzij ik het weer vergeet.... Concentreren, Ien, concentreren!

donderdag 4 december 2008

printen/snijden/vouwen/muziek en een muis!


credits hier


credits hier

Gisterochtend heb ik een bloedsuikertest laten doen bij de apotheek. Ik had eerst al een diabetes-risicotest via het internet gedaan en daar kwam ik niet zo goed uit de bus. Maar de echte test was prima: 5,2! Mooi resultaat, ik hoop het zo te houden.

Nicht Roxanne is nog niet bevallen en dat bevalt haar helemaal niet. Ze is het nu wel erg zat. Maar ja, het komt wanneer het komt! Ik zou ook lekker blijven zitten als het buiten zo koud is! Ik denk dat ik er pas in de zomer uit zou komen als ik de baby was...:-)

Vanochtend weer gezongen. De laatste puntjes op de i gezet voor de uitvoeringen op 18 en 20 december. Het gaat wel lukken, denk ik. Hoop ik. Ach, we doen gewoon ons best, meer kunnen we niet doen. Er was nog eventjes paniek in de tent toen er een muis uit de piano te voorschijn kwam en het op een lopen zette!
Ik zie tegenwoordig wel vaak muizen....:-/

De muziek van de Scratch in Leiden kwam ook vandaag binnen. De CD heb ik gelijk alvast op de computer gezet. Leuke musicalnummers! Vooral de nummers uit 'Fiddler on the Roof' zijn mooi. Sunrise, Sunset en Sabbath Prayer. De laatste heb ik al gezongen bij Inspirited, maar deze is natuurlijk weer net even anders. We kunnen dus binnenkort weer gaan oefenen met het clubje.

En terwijl ik naar de CD luisterde heb ik ook alle kerstkaarten van mijn schoonmoeder uitgeprint, gesneden en gevouwen en in de enveloppen gedaan. Nu nog even zegels kopen en ze kunnen op de bus. Ik moet ook maar eens aan mijn eigen kaarten gaan beginnen. 'k Heb nog geen idee over het ontwerp. Ik denk dat ik dit jaar eens een andere kleur neem, paars of blauw ofzo. Eens iets anders dan de geijkte kerstkleuren.

Het bruidspaar op bovenstaande scrap is een stiefdochter van een oom van me. Angelique en Frans trouwden deze zomer in Italië, en mijn oom stuurde de link naar de foto's aan me door. Er zitten mooie foto's tussen, dus wie weet komt er nog wel eens een scrap bovendrijven. Altijd makkelijk om een voorraadje foto's te hebben!

maandag 1 december 2008

Geen Sint dit jaar!


credits hier

Sinterklaas moet nog komen en toch begin ik al aardig in de kerststemming te komen! Misschien komt dat ook wel door het feit dat ik dit jaar niets aan Sint doe. Ik had er geen zin in. Er komt toch heel wat bij kijken elk jaar: kadootjes verzinnen en kopen, gedichten maken, een of ander spelletje verzinnen om de pakjes bij te openen, en je moet toch ook iets lekkers op tafel zetten. Plus het feit dat nicht Roxanne ook rond die tijd moet bevallen. Als de baby er is laat ik als de donder alles vallen en ga dan de laatste aanpassingen op de geboortekaart maken, printen, snijden, vouwen, zodat die ook op de bus kunnen.
Er ligt ook nog printwerk te wachten van de kerstkaart van mijn schoonmoeder. We hebben te horen gekregen dat zij eindelijk kan verhuizen naar een ander verzorgingshuis, ook in Utrecht! Daar krijgt ze een eigen kamer. Hartstikke fijn! Kan ze een beetje tot rust komen. Op dit moment deelt ze nog een kamer met een chagrijnig typje :-/
Dus per 17 december gaat ze verhuizen! Allemaal heel spannend voor haar! Maar ik denk wel dat ze het naar haar zin gaat krijgen. Dat hoop ik in ieder geval.
Karin vroeg of ik kerstkaartjes wilde ontwerpen met tegelijkertijd een adreswijziging erop. Dat is klaar, maar nu nog printen. Ik durf ze niet allemaal tegelijk te printen. Stel je voor dat de printer op hol slaat, of hij weigert ineens dienst, of één van de printkoppen brandt door....(is met de vorige gebeurd). En stel dan dat dan net Roxanne bevalt....oh, hemel, paniek! Ja, ik weet het: ik ben toch wel een beetje een doemdenker! Want eigenlijk gaat het altijd wel goed. Achteraf gezien :-/
Maar goed, waar had ik het ook al weer over.. Oh ja, kerst. Ben vrijdag nog met Sylvia naar de Intratuin geweest. Weer leuke kerstspulletjes gezien. Ik was WEG van een soort verlichtingsstaven, waarbij het lampje van boven naar beneden verliep...net smeltend ijs. Moeilijk uit te leggen....Maar toen ik zag dat 5 van die staven 119 eurootjes kostten, vond ik ze al iets minder leuk. Ik zie ze al hier in de Magnolia hangen. Dan zijn ze zo gestolen! Weg 119 euro! Nee, ik wacht nog wel een aantal jaartjes, dan kosten ze misschien een fractie van de huidige prijs.
Ik heb nog wel een leuke ovale klok gekocht. Voor in de keuken. De klok die er hing liep hoe langer hoe langzamer. En dan duren de dagen wel ERG lang! :-P
En nu ik het toch over een klok heb...dat doet me weer denken aan 2 voor 12.
Grappig. Dat spelletje heb ik gisteravond samen met Aart zitten spelen via de computer. Hij vanuit Amerika en ik vanuit Zoetermeer. Alletwee een uitzending van 2 voor 12 geopend via 'Uitzending gemist.nl', de filmpjes gesynchoniseerd op de sekonde, webcam aan zodat we met elkaar konden praten, en spelen maar! Leuk, joh!
Zo doen we tegenwoordig ook de wekelijkse cryptogrammen van de 'Trouw' en het 'AD'.
Lang leve het internet!
Jeetje, wat een lang verhaal weer, zeg! Ik ga even verder met het eten: ijsbergsla-stamppot met spekjes, ui en paprika. Daarbij 'frikandelpan', gekruid gehakt voor luie wijven. (gehakt in een ovenschaal, i.p.v. ballen draaien en bakken) ;-)
Groetjesssss.

donderdag 27 november 2008

Requiem van Verdi


We zijn net terug uit het stadstheater. We hadden weer kaartjes. Dit keer voor het Requiem van Verdi, uitgevoerd door het Staatsopera Tatarstan. Zo mooi! Een koor van zo'n 60 man, een orkest van zo'n 40 man, en 4 solisten: een sopraan, een alt, een tenor en een heeeele lage bas. Vooral de sopraan had een stem als een klok, nee, als een nachtegaaltje. Ik heb ademloos zitten luisteren. Soms met tranen in mijn ogen. Helaas niet alleen van ontroering, maar ook vanwege het onderdrukken van mijn kriebelhoest. Die is namelijk WEER terug! :-( En WEER geen keelpijn, en WEER geen verkoudheid erbij. Alleen maar die hoest. En je wilt daar niet ongegeneerd zitten rochelen en kuchen, dus ik had me er al iets op voorbereid. Ik had drop en een flesje water in mijn tas gepropt. Maar echt helpen deed het niet. Dan zit je daar dus met een rood aangelopen gezicht, tranen in je ogen en een samenkrampend middenrif! Gelukkig zakt het tussendoor wel weer, maar leuk is het niet. Ik was niet de enige die er last van had. Wel sneu voor het optredende gezelschap. :-) Een hoop gesnotter en gesnuif. Nou ja, ze werden er niet warm of koud van. Er was sowieso niet veel uitdrukking op hun gezichten. Een beetje statisch. Maar wel heel mooi gezongen. Mijn favoriete stukken zijn toch wel het Dies Irae en het Lacrimosa. En dat stuk dat ook op prinses Diana's uitvaart werd gespeeld, Libera Me.
Ja, het was het wel waard om te gaan.
Nu wil ik ook nog een keer naar het Requiem van Mozart. Is ook erg mooi.

Vanmiddag heb ik de laptop op de versterker aangesloten. Van neef Thierry kreeg ik een splitter en Jan had nog een paar meter geluidskabel liggen. Dus vanmiddag gelijk maar even gedaan. HANDIG!! Ik kan nu al mijn muziek (zo'n 6000 nummers) afspelen via mijn surround systeem! Ik hoef nu nooit meer een DVD te branden of te verwisselen! Ideaal! Had ik tig jaar eerder moeten doen!

dinsdag 25 november 2008

Thierry, gefeliciteerd!


credits hier


credits hier


credits hier

Tjonge, wat hadden we een sneeuw onderweg terug van Utrecht afgelopen zondag! Terwijl gisteren het zonnetje weer zo lekker scheen! Ik heb zelfs de tuin weer helemaal aangeveegd. Weer een kliko vol! Gelukkig zijn de meeste bomen en struiken inmiddels bijna kaal dus veel zal er niet meer bij komen.
Ik heb ook sinds een paar daagjes mijn duifjes weer gespot in de Magnolia. Geen idee of het dezelfde zijn als ieder jaar, maar toch altijd leuk om ze te zien zitten met z'n tweetjes. Knus!
Jan kwam laatst terug van een bestuursvergadering van zijn koor 'Inspirited' met de vraag op ik hun website kon 'opleuken'. Ze vonden hem een beetje saai. Dus ik ga binnenkort eens even surfen op het net. Kijken hoe andere koorsites in elkaar steken en kijken wat voor ideetjes ik wel en zeker niet kan gebruiken. Van drukdoenerige sites hou ik niet. Geen knipperende items, geen ongevraagd spelende muziekjes...Hoogst irritant is dat! Dus daar ga ik me binnenkort in verdiepen.
Ook vriendin Els belde met de vraag of ik voor haar uitnodigingen wilde ontwerpen voor hun 12½ jarig huwelijk. Ik krijg het nog druk. Ik kan wel een businessje opstarten. :-) Maar ja, dan is het geen hobby meer en dan is het 'moeten'. Ik weet niet of ik het dan nog wel leuk zou vinden.

Met de gewone scraps gaat het best wel goed in de wedstrijden. Onlangs weer twee 1e prijzen en een 2e prijs gewonnen. Aan het begin vond ik dat fantastisch en nu denk ik alleen maar: oh, leuk. Meer niet! Erg, hè?? Vaak zie ik pas na een aantal dagen dat ik gewonnen heb. Ik volg het allemaal niet meer zo. Maar ik vind het nog wel steeds leuk om te kijken welke wedstrijden er uitgeschreven zijn, maar meer voor de inspiratie dan voor de punten.

Maar nu ga ik even opschieten. Eten maken: broccoli met tomaat en kaas erover/ aardappel anders (bacon en ui smaak) en gemarineerde kipkarbonades. Vanavond op visite. Neef Thierry is vandaag 25 geworden! Gefeliciteerd!

zondag 23 november 2008

Dansen in de sneeuw....

credits hier credits hier credits hier Wat is het koud! Het hagelt buien en het sneeuwt steeds nat! Jakkes, da's toch veel te vroeg voor winterweer?? Ik wil zon! Ik wil warmte! Of in ieder geval kwakkelend de winter door. Zonder kou en ijs! Gisteravond was het kijk-avond bij Mariska's dansles. Altijd weer leuk om te zien. Het was een gewoon les-uur, dan weet je dus gelijk hoe zo'n leraar het doet. De groep lessers is een stuk minder groot dan aan het begin van haar dansavontuur. Nog maar een stuk of 14 paren. Lijkt me ook veel prettiger oefenen als niet steeds iedereen op je tenen staat of tegen je aan botst. Ze hebben gisteravond flink gesleuteld aan de slowfox. Het staat me bij dat ik dat vroeger een moeilijke dans vond kwa ritme. Mijn favoriet was altijd de Samba, en dat is bij Mariska net zo. Hier zijn nog wat foto's. EN nog een videootje:

Vanmiddag gaan we op bezoek bij mijn schoonmoeder in Utrecht. Even kijken of ze wel schone kleren aan heeft! Ze heeft het in haar hoofd gehaald dat niemand op de afdeling elke keer wat schoons aantrekt. Ze denkt dat iedereen twee weken lang in dezelfde kleding loopt en omdat ze niet wil opvallen doet (of wil) ze dat nu ook. Dat is voor ons moeilijk te controleren, dus nu emailen we maar even tussendoor wat ze aanhad op de laatste bezoekjes. Ze moet nog steeds weg uit het verpleegtehuis, maar er is nog steeds geen plek in een verzorgingshuis. Dus we wachten het maar af en hopen maar dat ze niet tussendoor nog even moet verhuizen. Dat zou helemaal een psychische klap zijn. :-( Laten we daar maar niet aan denken!

donderdag 20 november 2008

Over Ziggo en Zingen...


credits hier


credits hier


credits hier

Zojuist klapte het internet er weer even uit. Dat gebeurt tegenwoordig nog maar zelden, dus Ziggo heeft zijn leven al gebeterd. Geen internet betekent even de router een andere Wan configuratie laten zoeken, en daar was ik al mee bezig. Intussen hoorde ik Mariska al van twee hoog naar beneden komen klossen, met Jan vlak achter haar aan vanaf één hoog. Alletwee komen ze dan de kamer binnen met zo'n wanhopige blik in hun ogen: Help, wat is er aan de hand, we hebben geen internet!
Was wel grappig om te zien! :-)

Vanochtend weer naar het koor geweest. Dat liep even anders dan we gedacht hadden.
Meestal komt de dirigent zo tussen half tien en kwart voor tien binnenwippen, maar deze keer werd het steeds later en later. Tien uur: nog niemand. Kwart over tien: nog niemand. En hij moet uit Amsterdam komen, dus je denkt al snel dat er onderweg wat gebeurd is. We hebben toen eerst maar een koffiepauze ingelast, zodat, wanneer hij zou komen, we dan gelijk zouden kunnen beginnen met repeteren. Zowel 18 als 20 december hebben we een optreden, dus elke repetitie is wel van belang nu en hebben we ook echt wel nodig. Inmiddels had het bestuur hem al op zijn mobiel proberen te bereiken, maar geen gehoor. Ook op een smsje reageerde hij niet. We zagen hem al gedeukt over de vangrail hangen!
Moniek heeft de repetitie overgenomen, want zij kan piano spelen. Gelukkig maar! We hebben dus nog wel het een en ander kunnen oefenen.
Later kregen we een emailtje dat zij vanmorgen een emailtje bleek te hebben gehad met de mededeling dat hij thuis was met een buikgriep. En die had ze niet meer gelezen voor ze naar het koor ging. Neem ik haar niet kwalijk, een belletje had ook eenvoudiger geweest. De telefoonnummers staan namelijk op de Enjoy-site!
Dan had zij misschien weer Dorien in kunnen schakelen. Dorien is een dirigente die wel vaker bij ons invalt. Vorige week nog. Toen onze dirigent er ook niet was...
Kan allemaal gebeuren, maar het komt zo ongelukkig uit nu!

dinsdag 18 november 2008

Nieuw brilletje!


credits hier



En, hoe staat m'n aanstaande nieuwe brilletje? Afgelopen zaterdag heb ik eerst een nieuw montuur uitgezocht, want dat kan alleen als ik mijn lenzen in heb. Anders zie ik niet hoe ie staat met mijn -6! En vanochtend ben ik terug geweest voor een oogmeting. Ik kon namelijk geen kleine lettertjes meer lezen. Tja, dat krijg je bij een bepaalde leeftijd.:-/ Maar wat blijkt nou weer bij mij: ik heb ook nog een begin van staar! Nou zeg! Dan voel je je wel een oud besje! En ook toevallig! Eerst Jan met zijn twee geopereerde ogen en nou ook ik nog in de toekomst. Nu nog niet, hoor.
Dat doen ze pas bij minder dan 60 % zicht en ik zit nog op 80%. En het kan snel achteruit gaan, maar het kan ook nog jaren duren. Dus ik zie wel. Als ik voorlopig maar weer normaal kan lezen met een bril op. Niks is zo vermoeiend als dat ge'staar'. :-P Dus ik hoop dat mijn multifocus glaasjes uitkomst gaan bieden. T'is nog even wachten tot ie klaar is. Ik hoop dat ik er aan kan wennen.
Wel fijn dat de belastingdienst dit jaar nog even een stukje meebetaald! En nog meer mensen vinden dat, want het was zowel zaterdag als vanochtend idioot druk in de winkel. Alsof je ze gratis krijgt!

En toen ik net thuiskwam lag de CD met de eindmix van de Supervoicesdag op de mat. Die heb ik nu als achtergrondmuziekje op staan. Klinkt mooi! Het is zo'n speciaal gevoel om het weer te horen. Het idee dat ik er tussen sta en ook meezing. Geweldig!
Achteraf vind ik the Bohemian Rhapsody nog het meest indrukwekkend. Dat klinkt zo lekker massaal!

Maar goed, ik ga even wat eten. Ik moet zo weg, even op de thee bij Hennie, eentje van het koor. De groetjes en tot de volgende keer!

vrijdag 14 november 2008

Op jacht naar de muis!


credits hier


credits hier

Ik vertrouwde het al niet. Zowel Cloris als Kiwi waren gebroederlijk/gezusterlijk in de gang aan het rommelen. Ze zijn nooit zo vlak bij elkaar. Cloris ontloopt Kiwi nog steeds met een grote boog, en niet geheel ten onrechte. Per dag wordt hij toch wel minstens drie keer volledig besprongen door tante Pollewop. Ze bedoelt het wel goed, hoor. Ze wil gewoon even haar jonge wilde haren kwijt en waar kan dat beter dan in de nek van een oude zemelaar. Dus Cloris sjokt nog steeds gestresst door het leven.
Maar zo tegen de avond was het eventjes anders. Gezamelijk waren ze aan het rommelen met de afvalzak in de gang. In die zak zitten meestal het oud papier, maar nu was hij leeg. Was vanmiddag nog naar de papierbak geweest, vandaar. En maar scharrelen daar.
Ineens zag ik dat Kiwi met iets aan het spelen was. De grootste lol had ze. Bleek dus een dooie muis te zijn! OF hij hield zich dood, dat kan ook. Ik heb geen spiegeltje tegen zijn bekkie gehouden om te kijken of ie nog ademde.
Ik heb snel Mariska geroepen, want zij is altijd wel in voor een lijkschouwing.:-)
Toen zagen we ineens dat ook Cloris een muis in zijn bek had! Een levende! Een hoop gegil natuurlijk! We zijn niet bang van muizen, maar je schrikt toch wel op de een of andere manier! Maar uiteindelijk kreeg ik dit lieve kleine schattige muisje toch te pakken en heb hem maar buiten neer gezet.
En nu maar hopen dat het de enige twee waren. Het waren veldmuisjes. Ik dacht dat die alleen maar binnen kwamen als het buiten erg koud was....:-/
We zullen toch niet ergens een nest hebben zitten? En hoe kom je daar achter? Weet iemand dat??
Hier is nog een filmpje van onze muizenjacht....



T'is een beetje een donker filmpje, helaas. Maar je kunt wel goed alle consternatie horen!

donderdag 13 november 2008

Het gaat weer goed :-)


credits hier


credits hier

Het sein staat weer op veilig! Mijn bui is weer gezakt! Ik ben weer mijn eigen beminnelijke zelf. Nou ja, beminnelijk...ik hoor jullie al denken.:-) Ik ken mezelf weer terug, laten we het daar maar op houden, ok? :-)
Wat betreft de dirigent...dat had ik verkeerd begrepen. Ik dacht dat hij er per januari al geld bij wilde hebben, maar dat bleek niet zo te zijn. Is gewoon pas na dit volledige zangseizoen. En daar kan ik wel mee leven. :-) Bedankt voor de opheldering, Lenie! Ik zal voortaan beter luisteren. Bij deze beloofd!
Maar zingen blijft leuk! Nel, Patricia en ik hebben ons vorige week opgegeven voor de Scratch in Leiden. Dat is ook weer zo'n evenement waar een boel mensen bijeenkomen om op één dag een heel repertoire in te studeren en 's avonds een uitvoering te geven. Dit keer zijn het allemaal leuke musicalnummers. Ergens in december krijgen we de bladmuziek en een CD thuisgestuurd om alvast te oefenen. Is wel zo prettig om er bladmuziek bij te hebben. EN er is een orkest bij!
De uitvoering is dan op 14 februari 2009. Wat klinkt dat nog ver weg, zeg.
Ik zal hier even de link naar de Scratch geven, wie weet willen jullie ook allemaal wel meedoen?? Schrijf je in zou ik zeggen, het wordt vast leuk!

http://www.scratchmuziekdagen.eu/index.php?page=1

T'is zulk lekker weer vandaag, dus ik ben net in de tuin bezig geweest. Maar ik kan weer niet verder want de groene bak is weer propvol met bladeren. In ieder geval heb ik een hoop roze heide in potten gezet, het vogelvoerhangding gevuld, en twee nieuwe skimmia's in mijn voortuin gezet. Nou ja, IK beschouw het als mijn voortuin, maar er staan gewoon twee van die plantenbakken aan weerszijden van de voordeur. Dat is mijn voortuin, hihihi. Het vrolijkt de boel gewoon op en daar gaat het om.


vrijdag 7 november 2008

Niet te genieten!


credits hier

Volgens mij kom ik nu echt in de overgang, hoor! Ik ben niet te genieten, al een paar dagen niet. Alles zit tegen, en mijn geduld is op. Maar als ik zeg: ALLES zit tegen, klopt dat ook weer niet. 't Zijn maar kleine dingetjes die tegen zitten maar toch maak ik me daar boos over. En zo ben ik normaal helemaal niet.
Zo maak ik me zorgen over een dirigent die binnenkomt met een dubieus mondeling contract, en die nu al aangeeft meer geld te willen hebben, terwijl ie nog maar net sinds september voor ons koor staat. Dat geld is er niet. DUS moet waarschijnlijk de contributie flink omhoog. Alleen maar om meneer te behouden...En wie zegt mij dat hij over pakweg een half jaar niet weer om meer vraagt?? Neee, het klopt voor geen meter. En begrijp me goed: hij doet het leuk. Maar door de rompslomp er omheen zie ik hem toch wel in een ander licht dan menig andere koorleden die nog steeds idolaat van hem zijn.
Verder heb ik de laatste dagen in de clinch gelegen met de Praxis,(vanwege een door hun niet gepleegd telefoontje over een lamp die ik besteld had en die alllllaaaaannnnggg binnen was, PLUS over het bijna niet geven van 20% korting waar ik nog recht op had).
Ik heb een boze email geschreven naar de Honig, omdat ze zomaar het strooi-tuutje van het pakje Allesbinder hadden gehaald. Zijn ze helemaal gek geworden daar??? :-)
Verder kreeg ik vandaag een dubbele rekening van de tandarts. Dus hem ook gelijk maar even gebeld. Ik was toch al geirriteerd, dus dan bel ik sneller.
En net heb ik weer een hele discussie gehad met een meneer van het Wereld Natuur Fnds. De arme man belde om te vragen of hij onze jaarlijkse gift per acceptgiro om mocht zetten naar een automatische maandelijkse. Op die manier wisten ze zeker hoeveel geld er maandelijks binnen zou komen en konden ze beter plannen waar en wanneer dat naar een of ander project zou gaan. Nou, daar kon ik me best in vinden, maar toen ik hem vertelde dat ik dan wel zelf wel maandelijks het geld periodiek zou overmaken via de postbank, was hij het er weer niet mee eens. Hij wilde het automatisch afschrijven en ik wilde dat niet. :-)) Dus dat was ook weer even over en weer. Hij kan de boom in. Op mijn manier of helemaal niet. Graag of niet!
Pfffff, ik hou het er maar op dat mijn hormonen opspelen. Ik ben normaal ECHT vrij meegaand, maar op de een of andere manier gooi ik nu mijn kont tegen de kribbe.
Dus bel me maar even niet....tot het weer gezakt is! :-))

woensdag 5 november 2008

Yes, we can!


credits hier

Laten we het hopen, that they can! Goeiemorgen op deze historische dag. Obama als nieuwe president van de VS! Mariska moest vanmorgen al om 5.30 op school zijn. Daar kregen ze een echt 'Who's the president' ontbijt, compleet met hotdogs en donuts. Lekker, zo op je nuchtere maag. :-)
Deze ochtend was speciaal georganiseerd voor de tweetaligers en de gewone 5VWO klassen. Ze hebben met elkaar gesproken over de uitslag en ze hebben via skype contact gehad met een oudleerling die momenteel in Amerika verblijft. ( volgens deze oudleerling kloppen de vooroordelen wel zo'n beetje die we van de Amerikanen hebben.)Ik zal daar niet over uitweiden, maar laten we hopen dat er ook weer eens wat geld naar het onderwijs gaat. ;-)
Al met al een hele interessante ochtend en voor Mariska natuurlijk ook een leuke herinnering. Als iemand over tig jaar aan haar zal vragen: 'Weet jij nog waar je was toen Obama president werd?', dan weet ze dat nog precies: Donuts aan het eten op school!
De donuts op school kwamen bij lange na niet in de buurt van de smaak van de écht amerikaanse soort. Tjonge, wat waren die dingen lekker in New York! Die van de C1000 zijn maar een slap aftreksel. Alleen die van Jongerius zijn nog een beetje te pruimen...:-)

zondag 2 november 2008

Loos alarm??


credits hier
( Leah, een nichtje van de Ierse Sean)


credits hier


credits hier

Volgens Jan kon het geen kwaad, dat de temperatuursmeter van de auto op 100 stond. Zolang ie maar niet in het rood zou komen... Ja, hallo! Wie zegt mij dat ie dat niet van plan was? Hij kan wel zoveel zeggen. Het mooiste zou zijn als er helemaal geen metertjes en lampjes in de auto zouden zitten. Wat een rust zou me dat geven! Maar ik zie en hoor alles. Elk rammeltje, elk piepje en kraakje. Elk metertje dat uitslaat, elk lampje dat oplicht. En ik vind dat vreselijk, want ik weet meestal niet wat het betekent en watvoor consequenties het kan hebben. En het feit dat we geen lid zijn van de wegenwacht helpt natuurlijk ook niet echt. :-/

Inspirited is NIET doorgegaan naar de volgende ronde bij de Korenslag. Helaas! Er zijn wel heel veel opnames gemaakt van ze, dus ik vermoed dat ze nog wel op de tv komen in de eerste uitzending. De jury vond dat ze teveel op noten zongen en niet echt vloeiend. ( heeee, heb ik Maarten dat ook al niet horen zeggen bij Enjoy??) :-)Er werd aangeraden om eens een vocalcoach in de arm te nemen, aangezien ze wel potentieel hadden. Nou, met die kritiek kun je toch wel wat. De teleurstelling over het niet doorgaan was overigens niet heel groot. Ze hebben sowieso een leuke ochtend gehad en ze zijn weer een ervaring rijker! Leuk om meetemaken toch?

zaterdag 1 november 2008

200e blogje!


credits hier

Goh, hee, dit is alweer mijn 200e blogberichtje. En dit stukje begin ik met een waarschuwing! Ga NOOIT maar dan ook NOOIT op zaterdag met de auto naar de Jaarbeurs in Utrecht! De file begon al op de A12 de afslag naar de Jaarbeurs. Daar was een aanrijding geweest, dus daar stond het al vol. Verder ging het optrekken, stoppen, optrekken, stoppen, optrekken, stoppen, helemaal tot in Utrecht Centrum. We ( mijn moeder en ik) waren op weg naar de 'Jonge Gezinnen Beurs', waar zwangere nicht Roxanne modeshows liep. En dat wilde we graag zien. Maar ja, als je alsmaar in de file staat, word je daar wel zenuwachtig en opgejaagd van. En als je dan ook nog de temperatuursmeter op ziet lopen van 90 naar 100...dan bereik je zelf ook bijna het kookpunt! Oh hemel, wat nu gedaan? Van ellende maar ergens naar links gegaan, in ieder geval de file uit voor ik zou stranden. Ik kwam uit in Kanaleneiland, waar ik de auto op een ( zo te zien laatste) plekje bij de AH heb gedumpt. Wat nu? Naar een bushalte maar.... Daar lijn 195 gepakt die er net aankwam. En keurig werden we naar het Centraal Station gebracht. Zonder files ( hij nam een totaal andere route, eentje die IK natuurlijk niet wist) en zonder stress. Maar wat is het druk in Utrecht! Eerst nog even wat gegeten bij V&D, rijen dik bij de kassa's. Nog even naar de toiletten. Ook hier weer rijen dik! Toen snel naar de Jaarbeurs. Ook DAAR weer hartstikke druk op de Jonge Gezinnen Beurs! Vrouwen met zwangere buiken, vrouwen met kleine kinderen, veelal blèrende kinderen. Buggies, wandelwagens. Al met al een gekkenhuis! Wij zoeken naar het podium. Dat zou rechtsachter in hal 3 zijn, volgens het emailtje van mijn zus. Nou, overal gezocht, GEEN podium! Toch maar even gevraagd hier en daar. Bleek in hal 4 te zijn. We hebben ons een weg gebaand, zigzaggend tussen buggaboo's en driewiel aangedreven kinderwagens heen. En ja, hoor. In de verte zag ik Roxanne al op het podium staan. En ze deed het hartstikke goed. Is toch wel spannend, zo voor de eerste keer in je leven een modeshow lopen. Ik zal nog even wat foto's invoegen en ook een filmpje.






Roxanne is degene met het witte hoedje.
Zeg nou zelf...heeft ze geen mooie buik? Ik vind van wel!

Er staan nog twee andere filmpjes op Youtube, die kun je zien als je hier klikt. Na afloop van de show hebben we nog een klein rondje beurs gedaan. Jee, wat zijn de tijden veranderd! Wist je dat er tegenwoordig professionele neusjesreinigers bestaan? Ik nam daar altijd een zakdoek voor. Ouderwets, hè? En tegenwoordig gaan de babietjes wel heel luxe in bad. Badjes, met een ligstoel erin, met in de rand compleet ingebouwde zeepdispensers. Ik wist niet wat ik zag! Mooi, hoor! Je zou er bijna een kindje voor willen krijgen. Uhhh, BIJNA, zei ik! ;-)

donderdag 30 oktober 2008

Koorperikelen...


credits hier


credits hier


credits hier

Vanochtend heb ik weer koorrepetitie gehad. Ging best nog wel redelijk, hoewel ik al een paar dagen een kriebelhoest heb. Tot nog toe blijft het bij het hoestje. Nog geen loopneus of algehele malaise. Wie weet waait het over.
Michael heeft altijd wel leuke inzing-oefeningen. Deze keer moest de eerste persoon op een rij een bepaalde toon maken, en aanhouden, daarna de tweede persoon een toontje hoger en de derde persoon nog een toontje hoger. Dan krijg je een mooi akkoord. Daarna schoof het op. Dus de tweede persoon begint dan met de lage toon, dan de derde persoon de middentoon, en de vierde persoon de hoge. En zo de hele rijen af. Klinkt leuk, doe ik graag. Is weer eens wat anders.
Verder hebben we het kerstrepertoire even doorgenomen. Om te zien wat nog wel te zingen valt en wat op de brandstapel kan. In december hebben we waarschijnlijk een kerstoptreden in een verzorgingstehuis, dus het is maar goed dat we er mee begonnen zijn. T'is nog maar de vraag of we de dirigent dan nog hebben, want er blijken wat probleempjes te zijn over contracten enzo. Ik had er al aan het begin geen goed gevoel over, maar we zien wel hoe het loopt. We wachten maar weer af....:-)

Ik heb nog een leuk nieuwtje over Inspirited, het koor waar ik vroeger op zat en waar Jan nog steeds bij zingt. Aanstaande zaterdag doen ze mee met de audities van EO's Korenslag. Ze zijn er zelf voor benaderd door de EO. Die hadden een paar filmpjes van hun jubileumconcert gezien op Youtube. (en raadt eens wie die filmpjes erop heeft gezet??) ;-) Ze wilden graag dat Inspirited ook mee zou doen.
Dus zaterdag is het zover. Dan zetten ze hun beste beentje voor in Hilversum.
Ik hoop dat ze doorgaan naar de volgende ronde. Zingen kunnen ze wel!
Ik zal voor ze duimen!

maandag 27 oktober 2008

Even een dagje niksen!


credits hier


credits hier

Heerlijk! Even een dagje lekker aanmodderen. Niet opgetut, niks aan mijn haar gedaan, brilletje op. Ik zie er niet uit, maar dat kan me niks schelen. Lekker ff niks. Doe natuurlijk wel wat. Maar niks MOET!
Ik heb net even een scrap gemaakt van wat foto's van Mariska's verjaardag. De jongedame is nu volwassen, 18 jaar. Samen met ons heeft ze via het internet een digiD code aangevraagd bij de belastingdienst, de zorgtoelage aangevraagd en ook nog de tegemoetkoming scholierentoelage. Dat hoort er allemaal bij, bij het volwassen worden. Dat soort dingen moet ze ook leren.
Op school is ze nu ook zelf bevoegd om haar rapporten en absentie- en verlofbriefjes te ondertekenen. Ik ga ervan uit dat ze er geen misbruik van maakt. Dat vertrouwen heeft ze van ons.
Maar wat gaat de tijd snel! 18 jaar is ze al weer! Waar is toch die baby van 5010 gram, die na 41 uur eindelijk d.m.v. een keizersnede eruit is gehaald na een zwangerschap van 42 weken? Goh, als ik daar nog aan denk....:-D
De zwangerschap van mijn nichtje Roxanne verloopt voorspoedig. Ze is echt heel mooi zwanger, al vindt ze zelf van niet. Een prachtig strakke buik. Ze gaat een spannende tijd tegemoet. Donderdag t/m zondag loopt ze modeshows op de 'Jonge Ouders' beurs in de Jaarbeurs in Utrecht. Lijkt me hartstikke leuk! En er is ook zicht op een leuke flat voor haar en de baby hier in Zoetermeer. Vandaag hoort ze of ze de flat krijgt of niet. Ik hoop het voor haar.
En heeft iemand gisteren de uitslag gezien van de "Joseph Show"?
Ik ben zo blij dat Freek heeft gewonnen! John was ook goed, vooral met zachtjes zingen. Maar als hij hard zingt dan begint zijn stem te irriteren bij me. Komt niet lekker binnen bij me :-)
Ik heb al kaarten voor "Joseph and the Amazing Technicolor Dreamcoat' in huis. Da's pas in april volgend jaar. Duurt nog ff. En nu maar hopen dat dan echt Freek zingt en niet een of andere stand-in. We wachten geduldig af.....

woensdag 22 oktober 2008

Tot STOF zult gij wederkeren!


credits hier

Komt dat niet uit de bijbel? Tot stof zult gij wederkeren...? En inderdaad. Stof is een voortreffelijke materie! Het BLIJFT inderdaad wederkeren. Op m'n tafels, kasten en lampen. Tot vervelens toe! Dus erg slim gekozen van 'onze lieve heer'. Hij, maar meer waarschijnlijk is hij een ZIJ, had er een oog voor!( In het normale leven hebben de meeste mannen helemaaaal geen oog voor stof!)
Naast het dagelijks afnemen van nieuw neergeslagen stof zijn Maris en ik ook weer verder gegaan in haar kamer. De zakken met troep zijn uitgezocht en opgeruimd c.q. weggegooid. Het vloerkleed is gekocht en neergelegd. We hebben alvast één van de drie staande lampjes gekocht. Mariska heeft plakplastic op haar buroblad gekleefd. Het ziet er nu stukken beter uit. De spiegeltjes zijn op de muur geplakt.
We zijn op zoek gegaan maar nog niet geslaagd voor een burostoel en een rolgordijntje. Dus dat komt nog. Eveneens de schoenenkast, die ik gisteren besteld heb. Die komt vrijdag, dus we kunnen hem nog net op tijd in elkaar schroeven!
Vandaag gaan we naar Rotterdam. Mariska wordt zaterdag 18 jaar, dus ze wil een nieuw outfitje kopen. We vieren het 's avonds, maar ze gaat eerst nog wel even naar dansles. Dat gaat gewoon door. Dansles mag niet gemist worden!