maandag 20 september 2010

Politie aan de deur!

Klepperdeklepperdeklep! Ik doe open: politie aan de deur! Uh, bent u de eigenaresse van die en die auto? Er was naar ze gebeld met de mededeling dat er een auto met ingeslagen ruit en vol met spullen op iemands plek zou staan. (Jan had hem ergens anders gezet. Uit het zicht met de ingeslagen ruit naast een muur). Uitgelegd waarom ie daar stond; wachten tot de buurman een tweedehandsruit op de sloop zou vinden en ik heb verteld dat er al aangifte gedaan was.
Ik moest me zelfs nog legitimeren zodat ze het konden verifieren... Ik hoefde nog net niet in de boeien mee! (nu overdrijf ik...) :-)
Later ging de telefoon. Weer de politie. Ze hadden gehoord dat het om een privéparkeerplek zou gaan, maar zelf kenden ze de situatie ter plekke niet. Alleen als de plek met een autonummerplaat aangegeven is, is het een echte privéplek. Volgens Jan hangt dat er niet. Maar ja. Dalijk liggen al m'n ruiten eruit als ze kwaad willen. Dat gaat sowieso wel weer gebeuren. Als dalijk de nieuwe ruit er in zit en de rotzooi ligt er nog vrolijk in, dan kun je op je vingers uittellen dat ze er weer eentje intikken. Want Jan is nog steeds niet van plan om naar het grofvuil te gaan. Vraag me niet waarom. Uitleggen waarom hij niet gaat en waarom hij ook niet wil dat iemand anders gaat wil hij ook niet, want ik zou het niet begrijpen. Dat klopt! Ik begrijp het ook niet. Ik zet hoe langer hoe meer vraagtekens bij zijn manier van denken. Ik krijg het er hoe langer hoe moeilijker mee. :-/

1 opmerking:

Suzanne zei

a hug from a friend who feels for you in this post!!! I get what you mean Ineke!! xxx