zondag 28 december 2014

Over kerst en vaders...


Het kan verkeren in het leven, hè? Neem nou mijn vader.... We zagen hem nog op de verjaardag van Joséphine en alles was nog goed met hem. Nou ja, de normale kwaaltjes, maar niks ernstigs. En een week later, vlak voor kerst, ligt ie in doodziek in het ziekenhuis in Eindhoven! Met een volledig ontstoken galblaas. Dus hij ligt nu gevloerd met een drain en een antibiotica kuur. Afwachten of het zo goed komt of dat ie nog geopereerd moet worden als ie weer wat aangesterkt is... Het zal wel een heel andere kerst geweest zijn als waar ie op gehoopt had!

Eerste kerstdag vierde mijn zus en zwager hun 40-jarige verlovingsfeestje. Was een gezellige kerstdag! Als kadootje had ik een scrap in een fotolijst gemaakt met kerstbelletjes erin. Patricia had die belletjes (hoewel een maatje kleiner dan gepland) uiteindelijk voor me gevonden in een winkeltje in Meerzicht. (zie blog van 3 december) Wat zijn Jos en Nico veranderd in die 40 jaar als je de foto's bekijkt. En zo grappig dat Roxanne nu  precies op haar moeder lijkt op de foto uit 1974! Als twee druppels water.
Ik hoop dat ze het zelf ook een beetje leuk hebben gevonden want eigenlijk zijn ze al die tijd in de weer geweest met hapjes en drankjes etc. Met al goed gevulde maagjes begonnen we daarna aan het chinese buffet dat ze geregeld hadden. Afgerond met lekker ijs. Smul! Maar daarna kon er echt geen hap meer bij. Na afloop kreeg ieder koppel nog een fles wijn mee naar huis, uitgedost in een kerstman-outfitje. Vond ik een hele leuke verrassing! Hij staat nu vrolijk te poseren op een tafeltje hier in de kamer.

Tweede kerstdag was een rustdag voor ons. Een beetje een aanlummeldagje. Ik heb wel nog een pan met stoofpeertjes gemaakt waarvan ik een portie naar mijn moeder heb gebracht.
's Avonds heb ik het simpel gehouden: varkenshaas met pindasaus, rostirondjes, erwtjes, stoofpeertjes, tomaat/granaatappelsalade (erg kerstelijk) en een citroenpuddinkje toe.

Op dit moment hebben we het vogeltje van Patricia's moeder weer te logeren. Je moest hem eens horen! Hij zingt het hoogste lied! Zo leuk! Zo oud (iets van 16 jaar) maar nog zo'n vrolijke flierefluiter! :-)


maandag 22 december 2014

Workshop West Side Story....


Maandag, 22 december, 00.03 uur... de winter is officieel begonnen! Alleen de herfst heeft het nog niet in de gaten, geloof ik. Wat een storm! Maar de dagen gaan weer lengen en dat kan mij niet snel genoeg gaan...
Zullen we deze winter weer zo heerlijk doorkabbelen naar de lente of gaat het binnenkort los met sneeuw en ijs? Ik kabbel liever dan dat ik krabbel! Al dat gekluun, jakkie.
Het is nu kerstvakantie. Alle clubjes liggen stil. Afgelopen donderdag hebben we met Enjoy nog gezellig samen een kerstontbijtje verorberd. Na afloop van het ontbijtje hebben we ons wel weer even gewaagd aan ons kerstrepertoire. Aj, sommige nummers waren wel een tikkie weggezakt. Die moeten wel weer even opgepoetst worden. :-) Ach, zo erg is dat niet. We geven dit jaar toch geen kerstconcert. Op zich vind ik dat toch wel weer jammer. Het heeft toch altijd wel een apart sfeertje. Volgend jaar komt er, dacht ik/hoop ik, WEL een kerstconcert. Anders zakt ons kerstrepertoire nog verder in!
Weet je waar we 29 januari 2015 mee gaan beginnen: een workshop 'West Side Story'! In 8 repetities studeren we een flink aantal nummers in. Iedereen die zingen leuk vindt kan meedoen dus meld je aan. De workshop wordt 29 maart afgesloten met een optreden in de Patio. De kosten voor de workshop zijn 40 euro inclusief muziek. Inschrijven kan via de website of via koorenjoyzoetermeer@gmail.com.

Fijne feestdagen allemaal!


maandag 15 december 2014

Twee jarige jetjes.....

En er werden afgelopen weekend ook nog eens twee verjaardagen gevierd! Achternichtjes Ilena en Joséphine vierden respectievelijk hun derde en zesde verjaardag! Ze worden groot!
Ilena woont niet echt naast de deur dus Jan is daar even alleen naartoe gereden. Hij hoefde zich toch niet echt voortebereiden op het kerstgala. Zijn pak, overhemd, strik, sokken, riem hingen al klaar. Kwestie van aantrekken en hop, meneer kan naar het bal. Maar wij dames....pfff. Nageltjes moesten in de lak. Kleurtjes ogenschaduw moesten worden getest. Haartjes moesten in de plooi. Opgestoken kapsels werden uitgezocht op Pinterest en uitgeprobeerd met Mariska's haar. Aj, teveel lagen in haar haar, dus moest er wat anders gefabriceerd worden. Glitterhaarspray moest nog even op een holletje gekocht worden, want dat zou wel een kerstelijk effect geven. Panties moesten op- en uitgezocht worden. Niet elke zwarte panty bleek geschikt. Te groot, te klein, te dik, te dun. Moest ook nog eentje zonder gaten en ladders zijn! Panties en ik gaan sowieso niet goed samen! :-/ Maar goed, vandaar dus dat Jan maar even alleen naar Ilena's verjaardag ging.... :-)

Joséphientje vierde gistermiddag haar verjaardag. Ook al weer zes jaar! En je ziet haar ineens zo groeien! Kleine meisjes worden groot. Haar kinderfeestje had ze al achter de rug. Lekker spelen in Ballorig. En vandaag viert ze nogmaals haar verjaardag op school. Heerlijk, toch, om nog jong te zijn? Je hoeft nergens aan te denken. Alleen maar aanwezig zijn op je eigen feestje!... :-) Hieperdepiep hoera!

Kerstgala bij de dansschool....



Ons eerste kerstgala bij de dansschool zit er weer op. Geen idee wat we ervan moesten verwachten. Alle dames in het lang? Alle heren in smoking? Galakleding was het voorschrift. Een net pak mocht ook, als het maar feestelijk was. Altijd weer spannend. Zou het heel druk worden? De zaal ging om acht uur open, het bal begon om half negen. We waren bijna als eersten, dus volgend jaar maar iets later onze opwachting maken.
De muziek werd verzorgd door DJ Arthuro. Hij speelde allerlei dansmuziek op zijn keyboard en zong af en toe ook nog even mee. En het scheelt dus een heleboel of je nu met 3 andere dansparen op de vloer staat (net als bij onze dansles) of met een stuk of 35 andere paren! Die ook nog eens veeeeel verder zijn met dansen! Behoorlijk intimiderend voor ons, wij als groentjes. Door alles wat er om ons heen gebeurde raakten we vaak de draad kwijt. Ach, geeft niks. Soms ging het verrassend (eventjes) goed.
Tijdens de gehele avond was er een kok aanwezig die op zijn eigen kookeilandje allerlei lekkere hapjes voor de gasten stond te maken. Lekker, hoor! Smaakte allemaal weer prima.
En twee keer werd er een dansdemonstratie gegeven door twee oudleerlingen. Hè, als je toch zo eens kon dansen! Jan en ik hebben nog een lange, lange weg te gaan! Maar zolang we er plezier aan beleven gaan we door.

woensdag 10 december 2014

Over Youp, bonbons en onthand zijn....


Dat was gisteravond nog eens een kort voorstellinkje van Youp van't Hek! Pak-um-beet één uur en een kwartier! Maar ja, waarschijnlijk duurt de oudejaarsconference op tv ook maar een uurtje, dus dan kan ik me wel voorstellen dat je je show aan die tijd aanpast. Wel grappig om te zien dat het publiek deze keer uit vijftigers en ouder bestond, terwijl Jochem Myjer laatst toch een veel jeugdiger publiek trok. Was wel weer een leuke voorstelling, hier en daar grof (maar dat verwacht je ook van hem), hilarisch en ook to the point.
Ook weer geweest, kunnen we ook weer van ons lijstje schrappen...., op naar de volgende voorstelling! :-)

En staat jullie boom ook al? Jan heeft um maandag van zolder gesleept en in elkaar gezet. Maris en ik hebben hem versierd. En nu is het alweer een behoorlijk flinke sta-in-de-weg! Als Mariska het huis uitgaat mag ze hem zo meenemen. Dan kopen wij een andere; een lange slanke den. Net zo eentje als ik zou willen zijn.... ;-) Het gaat best goed met mijn lijn, hoor. Voor zolang het duurt. Van sinterklaas kreeg ik echter een grote doos Leonidas pure chocoladebonbons. Vind ik zooooo lekker! Ik was van plan om elke dag één bonbonsje te versnaperen, maar dat plannetje is al jammerlijk mislukt. Ik zit nu op een dubbele dosis per dag. Daar voel ik me beter bij. ;-) Ze staan ook zo lekker te wezen op het dressoir....

Oh, en mocht je nog bij de Primark komen.... Kijk even naar die ene paspop bij de ingang. Zij mist een hand! Moet je maar eens opletten. Of ze hebben hem er alweer aangezet. Kan ook. De schuldige van de onthanding is Mariska. Ze liep vanmorgen die hele pop omver. De hand vloog eraf en hij rolde zo over de grond. Luguber gezicht! Een tas die aan de arm hing kletterde op de grond.... Chaos! Snel heeft ze alles er netjes naast gelegd en wij die winkel uit! Voor er dalijk ècht koppen zouden gaan rollen! :-)

zondag 7 december 2014

Over schuivers en opa broeken.....


En zo is het sinterklaasfeest vrijdag ook weer voorbij gegaan. Het was een gezellig middagje/avondje. De gedichten vielen in goede aarde. Sint Jan heeft ook voor mij nog een gedicht gemaakt! Had ik niet verwacht dus de verrassing was groot. De bruinebonensoep was weer lekker. Heb nog een klein beetje ingevroren voor volgende week. Maar zo'n sinterklaasfeestje maakt je wel moe. Je wilt toch dat alles goed verloopt en bent er de hele dag eigenlijk mee bezig. En 's avonds moesten we nog naar dansles ook. Aan het begin ging het dus ook voor geen meter. Eigenlijk waren we gewoon te moe om te denken. We waren maar met twee paren. Ideale omstandigheid dus! We kregen zogezegd privé les. Bij de Weense Wals ging het een beetje mis. Ik ging een beetje te snel en vloog uit de bocht. Zo op mijn platte plaat! Jan probeerde me nog tegen te houden maar ik sleurde hem vrolijk mee! Daar lagen we dan over de vloer te dweilen: meneer en mevrouw de Bok! Hihihi. Gelukkig hebben we er beiden niks aan over gehouden. Dansen is en blijft leuk!

Gisterochtend zaten Jan en ik al vroeg in de randstadrail om naar Den Haag te gaan. Hij had een nieuwe zwarte broek nodig voor de kerst. Zijn (al jaaaaren) oude is niet meer om aan te zien. Veel te wijde pijpen en ouderwets. Nou, probeer maar eens een gewone zwarte broek te vinden. Of ze zijn flinterdun, of heel donkergrijs...dat werd nog wat. Eindelijk kwam hij met eentje het pashokje uit. Maar aan mijn gezicht zag hij al dat het de wow-factor niet had. Wat een opa broek! :-) Winkel in, winkel uit.
Uiteindelijk is hij wel geslaagd. Eerst alleen voor een broek maar uiteindelijk het bijpassende jasje er maar bij gekocht. Slimfit en modern. Want wie zegt dat het jasje dat hij thuis nog heeft wel de goede kleur zwart is? Toch? Hij stribbelde niet eens tegen. Echt, hoor: hoe ouder ie wordt, hoe meegaander, lijkt wel! :-) Daar moest ik van profiteren, je weet nooit hoe dat lang zou duren! Dus toen we bij M&S een bloomer zaten te eten opperde ik dat het misschien wel een goed idee zou zijn om gelijk even naar een nieuwe winterjas zouden kunnen kijken. Nu we er toch waren en zoooo. En anders zou het geld toch maar naar de belastingen gaan en zoooo. En grijs zou zo mooi bij zijn haar staan en zoooo. Je kent het wel. ;-) Meneer zei geen NEE, dus we hebben weer een rondje winkels gedaan. Helaas niet geslaagd. Jammer, zeg!
Toen weer met de randstadrail naar Zoetermeer. Fijn, hoor, precies in het weekend dat er gewerkt werd bij het Beatrixkwartier. Op de heenweg al steeds moeten overstappen. Op de terugweg was het helemaal een crime toen er ook nog een wisselstoring bij kwam. Pfff, lang leve het openbaar vervoer!

donderdag 4 december 2014

Sinterklaas en Jochem Myjer...


Dat was even een verrassing vanmorgen: Sinterklaas die ons zomaar met een bezoek verblijdde tijdens de koorrepetitie! In eerste instantie had ik nog niet door dat het penningmeester Otto was, hihi. Pas toen ik zijn stem hoorde viel bij mij ut kwartje. Een aantal mensen van het koor werd naar voren gehaald, waaronder toevallig ikzelf. En over een ieder van ons werd iets verteld. Grappig. We hebben Sinterklaas nog toegezongen met een nummertje uit Les Miserables en hem uitgeleide gedaan met een kerstnummer. Op de kastdeur kwam na afloop nog een lijst te hangen met wat wetenswaardigheden over alle koorleden. Ik heb ze helaas niet allemaal kunnen lezen, maar die ik gelezen heb klopten wel. Leuk dat het bestuur daar tijd in heeft gestoken om iets aardigs over elk van ons te noteren. Blijkbaar waren we allemaal lief genoeg geweest het afgelopen jaar. Niemand hoefde mee in de zak naar Spanje. Hmmm, ik kan beter schrijven: HELAAS mocht niemand mee naar Spanje! Toch? ;-)


En vanavond hadden we weer kaartjes kunnen scoren voor de show van Jochem Myjer! Oh, oh, wat een drukke halve gare is dat toch! Hij staat amper een seconde stil, joh. Hij is echt geniaal in het doen van persiflages. Het decor zag er gelikt uit: een enorm Jochemhoofd dat gebruikt werd voor lichtshows en ook nog eens dienst deed als filmdoek. We hebben een amusante avond gehad. En we zullen nooit meer normaal naar Enrique Iglesias kunnen luisteren! Bedankt, Jochem! :-)

woensdag 3 december 2014

Bijna Sinterklaas en waar was het toch??


Zijn jullie allemaal klaar voor het Sinterklaasfeest? Ik wel. Kadootjes zijn gekocht en ingepakt, gedichten zijn gedicht. Ik was helemaal niet van plan om gedichten te maken maar ik liep toevallig het inspiratievirus op. Dat kun je dan maar beter in je voordeel gebruiken, toch? In twee computersessies kwamen ze al uit de printer rollen! Jippie, ook weer gebeurd! Nu alleen morgenmiddag nog even bruinebonensoep maken voor vrijdag en dan is het echt klaar. Ik heb er wel zin in!
Daarna ga ik maar eens over de rest van december nadenken. Een drukke maand, dat december! Veel verjaardagen, theaterbezoeken, een kerstgala... Het toeval wil dat deze maand ook nog eens een feestmaand is voor mijn zus en zwager. Zij zijn de 14e december 40 jaar verloofd! Een behoorlijke tijd, dacht ik zo! Zoiets kun je toch ook niet zomaar voorbij laten gaan...?

Ik loop stad en land af voor iets waar ik een aantal weken geleden nog mee in mijn handen heb gestaan. Maar waar??? Toen dacht ik: 'Jee, leuk, zeg, maar wat moet ik daar nou weer mee?' Niet gekocht, maar nu heb ik me daar toch spijt van! Op Pinterest kwam ik namelijk een leuk idee tegen om die 'dingetjes' te gebruiken. (ik blijf expres vaag, want het is onderdeel van een kadootje). Ik dacht dat ik ze bij de Action in mijn handen had gehad, maar nee. Ik op een holletje naar de Driesprong. Ook daar niet. Hup, naar de Intratuin....nope, hadden ze niet. Dan maar gelijk door naar Groenrijk. Nee, ook daar niet. Blokker, Marskramer, Xenos, HEMA, V&D... nergens! Frustrerend is dat, zeg, als je niet meer weet in welke winkel het was! Ik heb wel gelijk alle kerstshows van Zoetermeer grondig bezocht! En overal gelijk weer een mooie nieuwe bal gekocht! Maar ja, daar kwam ik natuurlijk niet voor! De enige remedie is nu het internet afspeuren en hopen dat het dan voor de kerst binnen is. Of het ontwerp aanpassen, kan ook nog. Ik denk nog even verder. Denk, denk, denk...

Bovenstaande scrap is de schoolfoto van Marnix. (weer eens wat anders dan een portretfoto)

maandag 24 november 2014

Kink in de kabel....?


Je had het hier zondag moeten zien. Jan heeft de kabel voor de nieuwe, maar beneden-overbodig-geworden, mediaplayer naar boven doorgetrokken, zodat we op de slaapkamer ook films die op de computer staan kunnen zien. Was een grote klus. Beneden moest er een kast uit de hoek geschoven worden om bij het gat in het plafond te komen. De kabel moest weer losgehaald worden uit de kabelgoot, dus de bank van z'n plaats. Op de slaapkamer werd een kast leeggehaald omdat ie anders door het gewicht niet van zijn plek geschoven kon worden. Alleen maar om het gat te bereiken. En dat gat is eigenlijk een gaatje waar al de nodige tv- en internetkabels doorheen lopen. En nu moest er nog eentje bij, inclusief dat aansluitingsstekkertje. Oei, dat werd proppen! Van boven naar beneden leek de beste oplossing. Dan werkt de zwaartekracht voor je. Tenminste dat was het plan. Ware het niet dat er enige obstakels in het gat te voelen waren. Waarschijnlijk betonrotzooi. Porren, porren, porren. Met de kabel aan draad, met de kabel aan ijzerdraad. Breinaalden werden erbij gehaald. Wat een gedoe. Uùùùùren is hij er mee bezig geweest! Maar eindelijk was het zover! Het was gelukt! En voor hij de kabel weer netjes op zijn plek zou leggen moest ik maar even de mediaplayer uitproberen of hij wel werkte. En ja, hoor, hij deed het! Maar wacht eens.... oh ja, dat is waar ook: hij doet het ook via de wifi! Oh, shit, vergeten! De kabel was helemaal niet nodig geweest! Al dat werk en die rotzooi voor Jan-met-de-korte-achternaam! Ik kreeg er subiet een lachstuip van, ik kwam niet meer bij. Ik vond het zo sneu! :-) Maar goed, mocht de wifi ooit uitvallen: de kabel ligt er in ieder geval!

Bovenstaande scrap is van de achternichtjes die alvast sinterklaas vieren op de Intertoys personeelsdag.
Zo te zien hebben ze genoten!

woensdag 19 november 2014

Naar Voorburg, naar Zaandam...


Zaterdagmiddag was het weer eens tijd voor een optreden van Enjoy. Dit keer bij het Anker in Voorburg.
Wat een typisch middagje! Hennie, Ine en ik reden mee met Marjan. We waren bijna bij het verzorgingstehuis aangekomen toen een ziekenwagen met gillende sirenes ons passeerde en voor de deur stopte van het tehuis. Oh jee, we dachten in eerste instantie dat een bejaarde medemens het loodje aan het leggen was. Maar nee, hij was daar voor Patricia. Haar vinger bleek tussen de deur van de auto klem te hebben gezeten. Ze bloedde als een rund. En zij was helemaal niet goed geworden. Poeh, dat was schrikken! Gelukkig ging het daarna weer wat beter met haar.
Het inzingen verliep ronduit chaotisch. We stonden pal voor de keuken waar onder luide bombarie de boel aan kant gemaakt werd. Ook stonk het gigantisch naar gefrituurde kroketten en/of bitterballen. Helaas hebben wij daar verder niks van gezien, alleen maar geroken dus.
Het optreden op zich ging prima. Kregen we de vorige keer nog een lekker cakeje in de pauze, dit keer dus helemaal niets. Geen (bitter)bal! Ook hier is de recessie dus toegeslagen.
Maar goed, de bewoners waren tevreden, maar wilden de volgende keer toch nòg meer nederlandse nummertjes horen.
Toen we op de terugweg bij Ine's huis aankwamen bleek dat haar tas dus nog in het verzorgingshuis stond. Vergeten! Hoe dat is afgelopen weet ik nog niet.... Een beetje chaotische zaterdag dus.

Zondag waren we bij een housewarmingsparty van mijn achternicht Loes. Zij en haar man zijn pas geleden van Amsterdam naar Zaandam verhuisd. Toch maar eens de kaarten van onze TomTom  zien te vernieuwen want van de weg die wij reden had Tom nog nooit gehoord. Wanhopig dwaalde het pijltje als een verloren schaapje over de grijze weilanden. Het zag er gewoon een beetje sneu uit hoe hij zijn uiterste best deed om een hem bekend weggetje te vinden. Neerlands borden boven de weg deden hun job beter.
Maar toch hebben we hun huis gevonden. Leuk huis! Ruim, breed, mooi afgewerkt, in een, naar mijn gevoel, prettige wijk. Een feestje met allemaal, mij onbekende, mensen is niet echt mijn ding. (verlegenheid) Maar deze keer had ik er niet zo'n moeite mee. Ze waren stuk voor stuk aardig. En toen er spontaan eentje achter de piano sprong en wat deuntjes wegspeelde (mbv ipad met bladmuziek: speel, speel, speel, SWIPE, speel, speel speel, SWIPE) was ik behoorlijk in mijn element. Ik had bijna meegezongen! Bijna, hoor...Leuk! :-)


vrijdag 14 november 2014

Diabetesgeleuter, 3D, en theaterbezoek


En weer gaat er een vriendin verhuizen naar het buitenland! Sylvia en Chris hebben (bijna) een huis gekocht in Waldeck/Duitsland. Ziet er prachtig uit. Aan de rand van een bos, uitzicht op het kasteel van Waldeck en vlakbij de Edersee. Zoals het het nu uitziet krijgen ze 1 december de sleutel en kunnen ze het een en ander over gaan brengen en op gaan knappen. De hele benedenverdieping wordt uiteindelijk een vakantiewoning.
Het liefst hadden ze zoiets in Frankrijk op willen zetten maar door alle regeltjes die daar gelden was dat niet te doen. Maar Duitsland is ook mooi en gemütlich, toch? Ik hoop dat ze het er naar hun zin zullen hebben!

De afgelopen week ben ik weer naar de praktijkondersteuning geweest voor ' het in de gaten houden van mijn diabetes'. Hmmm, geprikt...niet nuchter!.... 6.2! Bloeddruk 140/85. Fundusfoto: niks mis mee. Voetenreactie op prikkels: uitstekend. Gewicht: 2 kilo eraf. Waar hebben we het dan over, hè?
En de dag erna zat ik voor de tweede en tevens laatste keer bij de diëtiste: gewicht 1 kilo erbij... hahahha. Ach, ut kan verkeren. Ik heb wel wat aan de diëtiste gehad gelukkig. Ze kon aan mijn voedingsweekstaatje, dat ik bij voorbaat al bijgehouden had, zien dat ik 3 grote pieken in de verhoging van mijn bloedsuikers had. Zij heeft nu voor me berekend hoe ik mijn voeding anders en beter over de dag en avond moet verdelen om de bloedsuikers gedurende de gehele dag op peil te houden. Het klonk allemaal logisch dus daar kan ik dan wel weer wat mee. :-) (ik ben niet altijd eigenwijs, hoor)
Bij de tandarts hebben ze weer eens foto's genomen. Geen problemen, geen gaatjes. Ook niet bij Mariska. Bij Jan daarentegen moeten alle amalgaamvullingen worden vervangen en hij moet een nieuwe kroon. En die kroon wordt tegenwoordig dus ook al 3D geprint, hè! Zou ik best wel eens willen zien hoe dat gaat....de techniek staat voor niets!

Ik heb onlangs ook een gedeelte van mijn eerste 3D film 'Maleficent' op de nieuwe tv gekeken. Wow, gaaf! Maar jammergenoeg was het een italiaanse versie, dus ik begreep er niente van. Maar weer eens voor een andere versie het internet op duiken... De 3D brillen werden ook bij de tv geleverd. Maar niet te geloven wat deze tv allemaal kan! Ben er blij mee! En dat ondanks dat we net te horen hebben gekregen dat onze oude tv gemaakt is. Ajjj. Alleen de voeding was stuk!
Nou ja, dan gaat die tv naar boven. En de tv die daar stond gaat naar Mariska. Zij heeft nog zo'n grote toeter staan, dus dan kan die weg. Ook weer opgelost! ^^

Verder zijn we afgelopen woensdagavond naar de try-out van ' The Sound Of Music' musical geweest. Albert Verlinde, die het geproduceerd heeft, hield voor aanvang ook nog een praatje. Was een erg leuke musical. Hoewel het de allereerste uitvoering was ging alles in onze ogen perfect. Voor de pauze kreeg ik alleen een beetje hoofdpijn en ik hoorde andere mensen er ook over. Waarschijnlijk was het geluid iets te hard en te scherp. Na de pauze had ik er geen last meer van dus waarschijnlijk hebben ze het iets aangepast. De kinderen 'von Trapp' deden het ook leuk. Er was één meisje bij met een stralend gezichtje waar automatisch je aandacht naar toegetrokken werd. Zo schattig! Leuk. Op naar de volgende voorstellingen van het theaterseizoen!

zondag 9 november 2014

Oh, zo smart...en moviemaker

credits hier

Hè, wat onhandig nu weer. Moeten we van de verzekering weer kijken of de oude tv en mediaplayer nog gerepareerd kunnen worden! Dus staat de tv nu bij een of ander servicebureautje om te kijken of er nog wat leven in te blazen valt of dat ie gewoon echt kassiewijle is. Wat had het leven toch gemakkelijk geweest als er gelijk een onherstelbaarheidsverklaring afgegeven zou kunnen worden. Maar nee, er moet eerst nog even mee geleurd worden voor ze tot uitbetaling overgaan! Maar ja. Wat moet, dat moet!
Inmiddels heb ik een goede band opgebouwd met mijn nieuwe tv. Hij blijkt enorm 'smart' te zijn! Ik heb hele conversaties met hem! Dan zeg ik: NPO1 en dan gaat hij naar NPO1! En soms kun je kiezen uit een rijtje en dan vraagt hij ook welke je wilt. Hoogst geinig, die interactie! :-) Het gaat ook wel eens mis... dan staat de voice knop nog aan als ik tegen Jan praat. De tv vangt dan flarden op en raakt in paniek. Dan weet ie niet meer wat ie moet doen! Nog even en hij mengt zich in het gesprek. Zullen we hem toch moeten zeggen dat ie zich er niet mee moet bemoeien en zijn klep moet houden! Ik heb ook een soort aanwijsstok-lichtje waar ik mee van zender kan veranderen. Whaa, t' is gewoon hoogst vermakelijk! Vind ik wel! Ik heb lol met dat ding. Ik had achteraf de nieuwe mediaplayer niet nodig gehad. De tv kan bij mijn mappen op de computer. Dus de mediaplayer zetten we maar boven, denk ik. Het is weer een leuk speledingetje, zo'n tv! ;-)

De afgelopen week ben ik druk doende geweest (en nog) met een speciaal project voor iemand. Ik kan er niet over uitweiden want het is een beetje privé. Maar het komt er op neer dat ik bezig ben een film te maken. En die film bestaat uit zo'n honderd+ filmpjes en foto's die aan elkaar geplakt moeten worden (slechte stukjes er eerst uitknippen) met overgangen, bijschriften en al! Wat een uitzoekerij! Ik heb een hele administratie op poten gezet om het overzichtelijk te houden. Met een tijdlijn: welk filmpje/foto is van wanneer en komt waar. Met bijschriften: wie is wie en wat is wat? Sommige filmpjes ontving ik en die 'ontploften' als ik ze maar probeerde te openen. Maar als ik ze dan had geconverteerd naar een ander formaat dan speelden ze wel af, gelukkig, en kon ik ze toch gebruiken. Al met al ben ik wel weer even zoet. Maar het wordt wel leuk, al zeg ik het zelf! :-)



zaterdag 1 november 2014

Halloween...


Het raakt nu echt helemaal ingeburgerd in ons koude kikkerlandje: Halloween. Ach, een volksfeestje meer of minder maakt niet uit, toch? De laatste paar jaar werd het al uitbundig gevierd in de straat waar neef Thierry woont. Huizen werden versierd, bewoners hezen zich in de meest griezelige outfitjes, pompoensoep werd gemaakt en de kinderen konden van deur tot deur om snoep op te halen. 
Ook op de scholen wordt er tegenwoordig wat aan gedaan. Afgelopen donderdagavond werd er een vossenjacht gehouden op de school van de achternichtjes. En ik ging ook mee, samen met Roxanne en mijn zus. Je kon de spanning al voelen bij de kindjes. Aan het begin waren ze een beetje hyper. Logisch, het schoolplein was schaars verlicht, er liepen heksen rond, er klonk onheilspellende muziek. Ikzelf voelde de spanning ook! Na het verkrijgen van de route gingen we met een groepje op pad. Waar zouden de heksen zitten? Zat daar een zombie in de bosjes?? En waarom gilt dat groepje daar in de verte zo?? Oh hemel, die arme kleine kindertjes...Gelukkig legde menig heks wel even aan de kleine kinderen uit dat ze de moeder van die en die was of de juf van een groep. Maar toch... het was best wel eng. Ik denk niet dat ik Mariska vroeger een plezier zou hebben gedaan met zo'n Halloween tocht. Ook mijn zus  en ik schrokken ons nog een paar keer een rolberoerte. Eén keer doordat er ineens een gillend meisje uit de bosjes kwam. De andere keer was helemaal gemeen: aan de ene kant stond een heks. Dus daar keek je naar. Maar van de andere kant kwam ineens een eng geschminkte vent die kabaal maakte met een paar bekkens. Alhoewel het me bijna dun in de broek liep heb ik daar toch wel hartelijk om kunnen lachen. Het was gewoon zo slim aangepakt! :-) Ja, het was een erg leuk uurtje. Ben blij dat ik ben meegegaan.
Halloween is weer voorbij. Op naar Sinterklaas! En Zwarte Piet!

donderdag 30 oktober 2014

Meldinkje hier, meldinkje daar....

credits hier
En dan zijn de nieuwe tv en de mediaplayer binnen, maar dan ben je er nog niet! Je moet het zooitje wel weer werkend zien te krijgen. Wat was het vroeger toch makkelijk: stekker erin, antennekabel erin hangen, zenders laten zoeken en kijken maar! Ach ja. Dat is zooooo niet meer van deze tijd.
Dat kan dus veeel moeilijker! Het eerste probleem begon al met de Ziggo module. De tv is Ziggo gecertificeerd, staat ook keurig netjes op hun site vermeld. Je zou verwachten dat je je module van de vorige tv in de nieuwe kon steken en kijken maar. Neuhhhh, was het maar zo'n feest. Ik kreeg een melding dat de tv niet volledig gecertificeerd was en dat de software van de module vernieuwd moest worden. Ik kreeg het niet voor elkaar. Meldingen, meldingen. Ik de Ziggo bellen. Heb een uur met die jongen (overigens een aardige knul, hoor) aan de telefoon gezeten. Hij heeft me alle stappen doorgepraat, ging op zich prima. Maar elke keer kreeg ik uiteindelijk toch weer die melding dat de downloadstream niet beschikbaar was. Na een tijd wist hij het ook niet meer en moest ik maar contact opnemen met Samsung. Later ging ik maar eens die melding die ik steeds kreeg googlen en toen bleek dat ik niet de enige was waarbij het fout liep! Blijkt  nu dus gewoon dat mijn oude module niet meer opgewaardeerd kan worden. Ziggo heeft zelf de downloads voor tv's vanaf 2013 van het netwerk gehaald. Zo dwingen ze je dus om een nieuwe module (1.3) aan te schaffen! Lekker dan. In plaats dat die Ziggoknul dat nou gelijk zegt.... had een hoop tijd gescheeld. Inmiddels is dit probleem opgelost: Alex heeft ZIJN pasgekochte 1.3 module omgeruild met onze (4 jaar oude) 1.2. Hij heeft nu gewoon digitaal en wij nu ook weer. Mocht hij nu over een paar jaar een nieuwe tv kopen dan ruilen we hem gewoon weer terug en kopen wij alsnog een nieuwe. Wie dan leeft dan zorgt.
Volgende (ook frustrerende) probleem: de mediaplayer. Ik had alles ingesteld. Ik zag mijn mappen, maar ik kon sommige wel en sommige niet openen. Raar! Logon fail... Grrrrr. Van alles geprobeerd, lauw loene. Maar weer googlen. En weer was ik uiteraard niet de enige. Allerlei 'oplossingen' uitgeprobeerd, maar nee, hoor. Ut werkte niet. Ik zag alles, behalve de video's.
En daar kwam Alex weer op een lumineus idee: De Mede8er kan waarschijnlijk niet met een apostrof ( in de mapnamen met Video's) overweg! Oplossing: het netwerkpad even hernoemen en ja, hoor. Hij deed het! Bedankt, Alex! :-) Daar had ik zelf nooit opgekomen! Denk ik.
Je wordt er zo moe van, hè? Dat zijn van die kleine lullige dingen waar je dan op vastloopt. Daarom beschrijf ik het hier maar weer even. Voor de volgende keer, als weer alles naar de bliksem is! :-)
Nu ga ik de zenders maar eens in MIJN volgorde zetten. Kijken waar ik dan weer tegen aan loop. Meldingen, meldingen, meldingen... ik heb het er niet zo op! Eerst maar eens de handleiding lezen... 229 bladzijden! *gaap*

maandag 27 oktober 2014

Flits, klap, boem, alles uit!


Dinsdagavond, laat. Buiten was het bar en boos. Wind, regen, onweer. Ik was aan het chatten met Aart in Georgia (daar was het nog 23 graden!)...ineens PATS,,, alles uit. De aardlekschakelaar was eruit geklapt. Zat ik daar in het donker. Mariska kwam naar beneden met een badeend die vanzelf, door alle elektrische lading, opgegloeid was! Creepy!

Jan kwam naar beneden met de knijpkat om de boel weer aan de praat te krijgen. Uiteindelijk hadden we weer licht. Maar het onweer bleek nog niet voorbij te zijn. Tjonge jonge, weer bliksem met nu echt een énorme klapper! We schrokken ons een hoedje. Weer alles uit! En wat bleek later: de tv en de mediaplayer stuk! Overspanningsschade! Balennnn. Maar een geluk bij een ongeluk is dat alle computers hier in huis het hebben overleefd. Nou ja, afwachten maar wat de verzekering uit gaat keren. Inmiddels heb ik al een nieuwe tv en mediaplayer uitgezocht en besteld. (vind ik leuk om te doen) Nu maar hopen dat de Ziggo Smartcard het niet OOK heeft begeven.
Beneden kijk ik nu tv op de Ipad en ook alle films en series die op de computer staan kan ik via de Ipad kijken. (mbv een handige app: Moli player HD op Alex's aanraden!) Maar ik zou blij zijn als morgen of overmorgen de nieuwe tv geleverd wordt! Het is even behelpen zo...

Inmiddels is Mariska ook weer verjaard! Ook alweer 24 geworden! Een oud besje wordt het al, hè? ;-)
Dat hebben we zaterdagmiddag gevierd, met een kamer vol visite en allerlei hapjes. Oh Oh Oh, wat was Mariska's kaas/tomatendip lekker! Als ik zo het recept eens bekijk hebben we wel weer een aantal dingen veranderd. Mozzarella zat er niet in, Gorgonzola wel. Geroosterde paprika's zaten er niet in, peppadews wel. Ach, het luistert nooit zo nauw. Als je het ene niet in huis hebt, gooi je gewoon het andere erin.
De geitenkaas/rode uien/pijnboompitjes bladerdeeg hapjes zijn ook allemaal op gegaan. Doordat ik al rode-uienchutney op voorraad heb kostte het niet veel tijd om die hapjes in elkaar te draaien. Ik zie dat de pijnboompitjes er eigenlijk niet in horen.... maar het maakt het nog lekkerder. :-)
Oei, laat m'n diëtiste het allemaal maar niet horen! Morgen maar extra mijn best doen op de Zumba! :-)

maandag 20 oktober 2014

Zo stoned als een garnaal....?



Via de rijinstructeur van Alex, via Alex zelf en daarna via Mariska, ben ik in bezit gekomen van een verkoudheidsvirusje. Nou, in bezit geKomen...in bezit geNomen kan ik beter zeggen! Donderdagmiddag begon het al met keelpijn. Vrijdagavond heb ik nog kunnen dansen o.i.v. paracetamollen. En vanaf zaterdag, de WARMSTE 18 oktober sinds 1921!, lag ik dus zieligjes op de bank te hangen met een druipneus, hoofdpijn en wat verhoging. Lekker dan! De verkoudheid zelf is inmiddels overgegaan in een irritant kriebelhoestje. Maar dat slijt wel weer... En omdat ik nu gelabeld ben met diabetes viel laatst ook nog een oproep voor het halen van de griepprik in de bus. Nou, dat gaat hem niet worden, hoor. Dat vind ik echt niet nodig!
Ik heb vanmorgen wel zo'n fundusfoto van mijn ogen laten maken. Voor de eerste keer in mijn leven. :-) Snotverdorie, wat is dat nou weer voor ongein? Omdat ik niet wist hoe slecht ik erna zou zien heb ik gevraagd of Jan mee wilde gaan om me na afloop weer als blinde-geleidehond naar huis te begeleiden. Ja, jeetje, wist ik veel? Ik heb van mezelf al slecht zicht, en met extra druppels erin dacht ik minstens dat ik dan helemaal niks meer zou zien. Nou, dat viel achteraf dus wel mee. Ik had wel wat last van het (zon)licht, maar als ik naar beneden keek viel het reuze mee. De foto's maken op zich vond ik vervelender. Jeetje, wat een lichtflitsen, zeg! Doordat je pupillen helemaal openstaan word je er echt even helemaal door verblind. Dat kan toch niet goed voor je ogen zijn?? Nou ja, het is weer gebeurd... Ik begin al weer een beetje normaal te zien. Ik zag er wel zo stoned als een garnaal uit, zeg! :-) Alsof ik een weekendje los was gegaan op één of ander dancefestival!

Bovenstaand weer een scrap van Kasia en Patryk. Ik heb een hele serie prachtige foto's gehad!  



donderdag 16 oktober 2014

Jubileumtijdschrift perikelen....


Nu is hij ECHT af! Het jubileumtijdschrift van Enjoy! De laatste 'foutjes' en 'oneffenheidjes' zijn eruit gehaald. (voor zover we kunnen zien). Ook hebben we een verslag van het jubileumconcert erin gezet. Compleet met foto's en weer een link naar een slideshow met NOG meer foto's met op de achtergrond 3 koornummers: Do Re Mi, I Know Him So Well en The Windmills Of My Mind. (met dank aan Carolien voor de filmpjes)
Tjonge, dat heeft nogal wat voetjes in de aarde gehad om de muziek van de filmpjes te rippen. Ben er een avond en een ochtend mee bezig geweest. Virtual Dub had een codec nodig om de MP4/WMV filmbestanden te rippen. Ok, codec opzoeken en installeren dan maar. Ben je weer even mee bezig. Daarna kreeg ik weer een andere melding. Ging me niet lukken. Ok, dan maar het filmbestand converteren met Format Factory tot AVI. Daar moest ie wel mee om kunnen gaan. Mooi niet!
Toen dacht ik slim te zijn om de bestanden even naar YouTube upteloaden en dan mijn YouTube naar MP3 converter erop los te laten. Mooi niet. Weer een melding dat het niet ging. En dan ben je al wat uurtjes verder! De filmpjes weer van YouTube gehaald. Gegoogled voor een andere oplossing. Uiteindelijk ben ik terecht gekomen bij Apowersoft Video naar MP3 Converter. Eindelijk, dat werkte! De filmpjes had ik nu extra als mp3's. Maar ja, in het ene filmpje zat ook nog een hoop gepraat. Dat moest er tussenuit geknipt worden! Plus het hele zooitje moest daarna aan elkaar geplakt worden als 1 bestand. Maar daar had ik zelf wel een programma voor: Audacity. Dat werkt als een tierelier. Ware het niet dat ik daarvoor eerst nog wel weer even een andere encoder moest downloaden: Lame. Maar dan heb je ook wel wat! (naast hoofdpijn en frustraties!)
Ok, alles was geplakt en opgeslagen. Ik kon aan de slideshow beginnen. Dat heb ik nu voor het eerst gedaan met Picasa. Voordeel van Picasa boven MovieMaker is dat Picasa zelf de foto's inpast in de audio. Heb je 8 minuten audio dan zorgt Picasa ervoor dat het tonen van alle foto's ook 8 minuten duurt. Handig!! (Ik had alleen geen puf en zin meer om alle foto's op de juiste volgorde te zetten.)
Zo, dat was klaar. De slideshow inclusief muziek op YouTube gezet. Een bit.ly code van de link gemaakt. Met de bit.ly code een QR Code gemaakt en voila: het staat nu in het jubileumtijdschrift!
Bovenstaand verslag is voor de lezers van dit blog totaal niet van belang. Ik weet dat het jullie ongetwijfeld geen jota interesseert hoe zoiets tot stand komt. :-) Maar ik heb het toch maar even beschreven. Voor mezelf dus!! Zodat, als ik zoiets OOIT nog een keertje  moet doen, ik dan even kan nazoeken HOE ik het TOEN gedaan heb. Snappie? Anders moet ik het de volgende keer WEER allemaal eerst uitzoeken!......

dinsdag 14 oktober 2014

Blauw oog, afscheid en natte voeten....


En zo kwam mijn moeder dus terug vanuit Rhodos met een blauw oog, een blauwe wang, spierpijn overal EN een lichte hersenschudding! Ja ja, het kan verkeren op zo'n vakantie. Ze was gestruikeld. Kwam met een klap tegen een marmeren plaat en een winkelruit aan. Gelukkig ging ze er niet helemaal doorheen en heeft ze verder niets gebroken. Ze hebben ter controle nog wel een scan gemaakt in het ziekenhuis op Rhodos maar daar kwam niets verontrustends uit. Wel wat spieren verrekt en een hersenschudding dus.
Al met al had het erger kunnen zijn, maar de schrik zit er wel goed in natuurlijk. Ze heeft een paar dagen de bibberitus gehad. Logisch ook.
Nu maar hopen dat ze zich de komende tijd een beetje rustig houdt! :-/

Jan heeft zijn laatste werkdag achter de rug. Compleet met een lunch met zijn naaste afdeling en een afscheidsdiner met de overkoepelende afdeling. De mensen uit India nemen nu hun werk over. Een raar gevoel, hoor. En het zijn nog zulke aardige mensen ook. Eentje ervan heeft zelfs nog kruiden uit India voor me meegenomen! Tja, je kunt het hen ook niet kwalijk nemen, natuurlijk. Zij doen ook maar wat hun opgedragen wordt. Maar goed, Jan en nog 20 anderen staan nu wel op straat... :-/
Zijn vakantiedagen zijn nu ingegaan. Vanaf 1 november gaat hij het reintegratietraject in. Maar helemaal klaar is hij nog niet. Er komt nog een examen aan van een cursus die hij intussen nog even gedaan heeft en waarvoor hij nog steeds aan het leren is. Er komt nog een avond aan van een teamactiviteit waar hij nog gewoon aan meedoet. (per slot van rekening is hij 1 augustus 2015 pas echt uit dienst). Verder is er nog een trainingsdag in Utrecht. En krijgt hij nog gewoon een functioneringsgesprek..... HUH??? Ja! Om het netjes af te ronden! :-)
Al met al: we hebben nog niet eens tijd om er op korte termijn weer een paar daagjes tussenuit te gaan! En hij heeft nog wel van die mooie nieuwe wandelschoenen gekocht waarvan we al elke keer zeiden dat we die echt nodig hadden. Menig zompig paadje in Ierland hebben we vervloekt als het drek door onze schoennaden heensijpelde! Nu heeft hij eindelijk waterdichte! Maatje 46!
Ikzelf ben nog niet geslaagd. De hoge ANWB dameswandelschoenen die nu in de aanbieding zijn blijken geen label 'waterdicht' te hebben. Volgens de juffer achter de kassa zijn ze allemààl waterdicht maar helaas geloof ik haar niet op haar mooie bruine ogen! Ik had namelijk ook de recensies gelezen! Natte voeten alom! Ik heb wel alvast een paar andere, waterdichte met (voor mij belangrijk) losse inlegzool aangepast. Die zaten prima, dus die hou ik nu in het oog tot ze afgeprijsd zijn. Ik heb geduld, hoor! *soms* ;-)

Bovenstaande scrap toont de broertjes Daniel en Patryk, onze achterneefjes...

zondag 12 oktober 2014

Kinderoppas....

credits hier

Mijn zus en zwager zijn de hort op (geweest) dus werd ik gevraagd of ik hun kleinkinderen-oppas-honneurs wilde waarnemen. Ja, hoor, leuk! Dus ik stond vrijdag bij school te wachten op het grut. Eerst kwam Joséphine. ' Heb je alles? vroeg ik. Oeps, ze was een tasje met Loom elastiekjes vergeten, dus zij weer naar binnen. Géneviève kwam naar buiten. 'Waar is je jas?' vroeg ik. Oeps, vergeten, dus zij weer naar binnen... Eén voor één kwamen ze weer opdraven.  'Moeten we héééélemaaaaal naar je huis lopen??' vroeg juffertje-liever-lui-dan-moe Géneviève. (Ik woon 5 minuutjes van school!). Thuis gekomen eerst maar eens thee gedronken met een zakje chips erbij. Joséphine heeft me geleerd hoe je een loomarmbandje maakt op je vingers. Géneviève speelde met de zak speelgoed die ik nog uit Mariska's kindertijd had. De zakjes chips waren al snel op. 'Mag ik nog een zakje chips?' vroeg Géneviève toen ze nog op het laatste chipje zat te knagen. ' Nee, je heb net gehad' ... 'Maar ik wil het wel, hoor!' ' Ja, dat zal best, maar toch maar niet!' 'Ja, maar ik wil het ECHT heeeel graag, hoor!', probeerde Géneviève weer. 'Alsjeblieeeeeft??' 
En dan moet je je voorstellen hoe ze je dan aankijkt met die schattige als-je-niet-oppast-dan-wind-ik-je-om-mijn-vinger oogjes van d'r! Pffff. Moeilijk om niet toe te geven. :-) Maar ik heb mijn poot stijf gehouden! 'Mag ik dan een kiebie?' Een kiebie? Wat is nu weer een kiebie?, vroeg ik me af. Oh, een kiwiiiiii..... Die groene harige dingen had ik niet in huis. Dan maar een banaan. Ook lekker, toch?!
Verder hebben ze een beetje gespeeld en 'het Zandkasteel'  gekeken. Om kwart over vijf kwam Roxanne ze ophalen. ' Mag ik nog een zakje chips voor onderweg uitzoeken?? Vooruit dan maar. Voor onderweg, hè?. Allebei graaien in de zak. En ritssss! Ik had me nog niet omgedraaid of de zakjes waren al open! Hihihi. Jaja, voor onderweg! ;-)) 

Als het goed is zit mijn moeder nu in het vliegtuig vanuit Rhodos richting huis. Ook zij was op vakantie. Afgelopen week een belletje en een  haast niet te verstaan computergesproken smsje van haar gehad. Ze hadden een mooi hotel en prachtig weer in ieder geval.  Haar zebravinkje heeft bij ons gelogeerd. Wat een schreeuwerd is dat, zeg! Hij maakt lawaai voor vier! 

woensdag 8 oktober 2014

Gelabeld en verzonden....

credits hier

Even een vrolijk zonnig zomers scrapje van de achternichtjes tussendoor, hoor! Als tegenwicht voor deze druilerige sombere herfstachtige woensdag. Jakkes!
Vanmorgen had ik een afspraak bij de praktijkondersteuning i.v.m. mijn diabetes en mijn hoge bloeddruk. Zij gaat me nu iedere 3 maanden controleren. Officieel heb ik nu de plakker 'diabetes 2' gekregen. Ook al zit ik NET op het randje van wellus/nietus. Ik kan nog volkomen pilloos door het leven. Mijn cholesterolwaardes zijn PRIMA voor een 'niet diabeticus', maar omdat ik nu dat labeltje heb zijn ze ineens NET te hoog. Pffff. Mijn broek zakt daarvan af! Echt, hoor, hij zit al wat losser! Maarrrrr.... toen ik bij haar op de weegschaal ging staan woog ik ineens 89 kilo! Dan zou ik sinds de laatste keer 3 kilo aangekomen zijn! :-) Ach, gewicht blijkt een relatief iets te zijn! En weegschalen onderling blijken ook niet gelijk. Ik was ook ineens een centimeter langer dan anders. Mooi. Dan heb ik ook meer ruimte om mijn gewicht te verdelen! :-P
Bloeddruk in beide armen is gemeten. Rechts 135/85, links 130/90. IK zou zeggen: keurig! Zo netjes is het in tijden niet geweest. Maar ja, nee, hoor. Ut moet weer perse 80 onderdruk zijn. Ik WIL helemaal niet in een stramien passen! Ik ben ik. Ik hoef niet zo nodig binnen alle geijkte kaders te vallen! Ik heb het gevoel dat ik een eenheidsworst moet zijn....*zucht*. Maar goed, ik zal netjes naar mijn afspraken gaan. Ik zal netjes proberen aftevallen. Ik zal netjes een fundus oogonderzoek ondergaan. En ik zal netjes een (lees één) afspraak met een diëtiste maken..... Ik doe mijn best. :-P

Vind je het ook zo leuk om pakjes uit het buitenland te krijgen? Ik wel! Ik heb nu Aliexpress en Light In The Box ontdekt. Wat handig! Wat goedkoop! Wat langzaam, dat dan weer wel! Maar als je geen haast hebt met iets is het goed te doen. Inmiddels al een paar spotgoedkope kettingen  voor Maris en mij binnen. En inmiddels is er een bestelling voor nog een paar kettinkjes en een stropdas en vlinderdasje voor Jan de deur uit. Een stropdas/vlinderdasje die bij een okergele rok van mij moeten passen. Keuze genoeg daar! Ga die kleur maar eens zoeken in de stad. Ga je niet vinden! Je mag al blij zijn als er nog een winkel open is hier in Zoetermeer. Een hoop leegstand! Hoe langer, hoe meer. Het wordt er niet gezelliger op, helaas. :-/

dinsdag 7 oktober 2014

Een geslaagd jublieumconcert!

credit: Nell v.d. Bosch

Ik denk dat we toch wel iets van 150 mensen hebben mogen verwelkomen bij ons jubileumconcert! Waaronder een groot aantal oudleden.
Niet slecht! En ik heb het idee dat wijzelf als koor ook niet slecht waren! Na afloop en zelfs ook nog dagen erna kregen we leuke reakties. Het publiek heeft genoten en wij ook. 
De Oude Kerk heeft een goede akoestiek. Dat zingt zo fijn. Er zit een lekkere galm in. ;-) De avond werd op ludieke wijze aan elkaar gepraat door Kees Klaas Klokhuis en Miss Metamorphosa. In de tussentijd konden we dan weer van opstelling wisselen. Ook dat verliep op de avond zelf best gladjes. Dat is tijdens de repetities wel eens anders geweest. ;-) 
De intermezzo's werden verzorgd door jongleurs van circus Never Mind. Dan konden wij even op adem komen. (Had ik nou maar een flesje water meegenomen, dan had ik niet zo'n droge strot gehad!)
Vlak voor de pauze zongen we 'We Will Rock You'. Samen met het publiek die op de grond stampten en in hun handen klapten. Het dak ging eraf! Gaaf!
In de pauze heb ik kennis gemaakt met Loes, een 2e nicht van mij (volgens mijn stamboom). Haar oma en mijn oma waren zussen. Ik ben ook met haar in contact gekomen doordat ik die stamboom gemaakt heb. Ik had haar nog nooit gezien, dus ik vond het erg leuk dat ze de moeite heeft genomen om samen met haar man vanuit Zaandam naar ons concert te komen! Ze heeft samen met mijn moeder herinneringen van vroeger opgehaald.
Na de pauze heeft Peter, de dirigent, het publiek een canon van twee nummers (Swing Low Sweet Chariot en When The Saints Go Marching In) laten zingen. Ja, laat het publiek ook maar eens wat doen! 
'Het Dorp' en de canon 'Carillon' vielen ook in goede aarde bij het publiek. De laatste hebben we zelfs als toegift gedaan. Maar niet voor we Peter nog hebben toegezongen! We hadden als koor wekennnn geoefend op een toepasselijk lied op rijm! Uiteraard op de melodie van 'Ja, dat is Peter' uit 1960. En hij kreeg dan ook een rode, door alle koorleden, in zo'n dertig verschillende steken gebreidde sjaal aangeboden!  Dat was een grote verrassing voor hem, waar hij behoorlijk verlegen van werd! :-)
Het was een leuke, gezellige, geslaagde avond waar we met tevredenheid op kunnen terugkijken!
Vijfentwintig jaar Enjoy! Op naar een volgend jubileum!


vrijdag 3 oktober 2014

Verjaarde Jan...


En zo vierde Jan gisteren zijn 56e verjaardag. Zomaar op een doordeweekse dag want het weekend wordt druk met andere zaken. Geeft niks, zo'n kleine verjaardag ertussendoor. En ook niet erg om het 's avonds te vieren. Hoef je ook niet zoveel hapjes klaar te maken! De visite heeft dan net hun avonddis achter de kiezen dus die zitten dan ook niet te springen om grote stukken taart en kalorierijke versnaperingen. Ik had natuurlijk wel wat gemaakt: onze lievelinghap 'Bladerdeeg gevuld met geitenkaas/rode uienchutney/pijnboompitjes' en nieuw vanaf pinterest: komkommerschuitjes gevuld met kruidenkaas en een half snoeptomaatje. Eenvoudig, snel en lekker licht verteerbaar!
Want mijn motto is nu.... IK aan de lijn, jullie ook aan de lijn! :-)
Ik was nog van plan om 'Gijs Bakker' balletjes te maken. (is vriend van mijn engelse vriendin Suzanne). Maar helaas had ik er geen tijd meer voor. Hij had op haar afscheidsfeestje in januari, toen ze terug naar Yorkshire ging, deze balletjes gemaakt. Waren ERG lekker! Ik zal het recept hier ook even plakken.
Dat is trouwens wel wat voor Mariska's verjaardag aan het einde van de maand.
Dan wordt ze alweer 24 jaar. Jeetje, wat gaat de tijd toch snel! Mijmer, mijmer. Wie weet is het wel haar laatste verjaardag thuis. Eens of eens gaat ze toch de deur uit om met Alex samen te gaan wonen, nietwaar? Maar het valt nog niet mee om een leuke en vooral betaalbare flat te vinden. Heeft iemand nog wat leeg staan? In de driehoek DenHaag/Delft/Zoetermeer?
Maar goed, zover is het nog niet. Eerst haar verjaardag nog maar eens uitgebreid vieren! Maar dat duurt nog een paar weken.
EERST morgen eens even met de andere koorleden een spetterend jubileumconcert neerzetten! We gaan ervoor! Er zijn nog kaartennnnn! :-)

maandag 29 september 2014

Jubileum glossy Enjoy!



Wie de glossy op zijn ipad/smartphone wil lezen kan beter deze link gebruiken....


En voor wie wel eens wil weten wat we de laatste afgelopen 25 jaar bij Enjoy allemaal hebben uitgespookt kan een blikje werpen in onze jubileum glossy!
Marianne en ik hebben er met veel plezier aan gewerkt. Er zijn heel wat uurtjes in gaan zitten! Veel leesplezier!
En wie na het lezen zin krijgt om ons 'live' te zien, kan naar ons concert komen. Zie nogmaals onze poster onderaan!
Als je onze gelederen wilt komen versterken ben je natuurlijk ook van harte welkom. We kunnen bij elke partij nog nieuwe zangstemmen gebruiken.
Neem ook eens een kijkje op de website van Enjoy. Zo! Nu heb ik wel genoeg reclame gemaakt, dunkt me...:-)


Na het zingen de kerk uit!


Goh, wat was het afgelopen zaterdag weer een leuke gezellige zangdag! En zoals altijd was het weer uitstekend georganiseerd!
We waren met z'n 67-en als ik de namenlijst goed heb geteld. We werden ontvangen met koffie/thee en koekjes. Daarna zochten we een plekje, partij bij partij, ( we oefenden dit keer in een zaaltje) en om 10 uur gingen we van start. Complimenten ook voor onze dirigent, Peter Dingemanse! Hij heeft ons op een leuke manier door alle muzieknoten geloosd. En dat viel op sommige plekken niet mee! Er zaten best lastige stukken tussen. Maar we hielden de moed erin. We bleven positief! Nou ja, behalve dan één mevrouw bij de alten die het een beetje moeilijk met haarzelf en de anderen had....:-)
Na de middagpauze (na een uitgebreide lunch) zijn we weer verder gegaan met zingen, zingen, zingen. De mannen hadden ook een paar solonummers. En wat klonk dat mooi! Achteraf zag ik dat er ook nog een paar leden van 'Mannenkoorts' bij waren. En die kunnen wel zingen dus! Eentje kwam me al zo bekend voor!
Toen alles er zo'n beetje inzat hebben we een plekje gezocht op het podium in de kerk. Dat podium heeft onregelmatige verhogingen en verlagingen. Als je ergens stond kon je geen stap opzij of naar voren doen, anders mieterde je het podium af. Je staat dus een beetje krampachtig. Maar ja.
Het optreden ging best wel redelijk. De moeilijke stukken gingen toch een beetje twijfelachtig. Maar over het algemeen hebben we goed gezongen en klonk het erg mooi. De akoestiek is ook zo mooi in een kerk. Daar hou ik van! Een beetje galm. Al met al was het een hele leuke dag. Vermoeiend, dat wel. Maar zeker voor herhaling vatbaar! De hele avond en de zondag erna liep ik nog steeds te zingen. Zo verslavend, die West Side Story! Mooie muziek!
Nu is het op naar ons jubileumconcert! Zaterdag, 4 oktober is het zover! Er zijn nog kaarten!

donderdag 25 september 2014

Over printers en The West Side Story...



Inmiddels zijn de pakketten met de nieuwe fotoprinter en de inktpatronen binnen. En aangesloten! Tegenwoordig werken printers ook via de wifi. Dat deed onze vorige nog niet. Hij is dus ook in het netwerk gezet! Altijd weer spannend. Doet ie het, of doet ie ut niet? Gevraagd of Mariska, die helemaal boven zat, even een printopdracht wilde geven. En ja, hoor: hij begon te ratelen en te printen. Een hoop jolijt en gejuich beneden! :-) Geen idee of ik die mogelijkheid veel zal gebruiken. Ik verwacht het niet. Ik ben nog ouderwets: ik wil er met mijn neus bovenop staan als ie print wat ik hem zeg dat ie moet printen! Op een fotopapier dat ik er zelf handmatig in heb gestopt. Ik weet het: hij heeft aparte laadjes voor diverse soorten papier. Maar ook die ga ik niet gebruiken. Dat had de vorige namelijk ook al. Maar dan vergeet ik weer in welke la wat zat. Zo onhandig!

Zaterdag is het zover...Een stuk of dertien Enjoyers gaan zich aansluiten bij mensen van het rijk om gezamenlijk een flink aantal nummers uit 'The West Side Story' in te studeren. De dag begint vroeg. Om 9 uur vertrekken we naar Den Haag waar een uur later de repetities gaan beginnen. Op het programma staan: Something's Coming/ Tonight/ Maria/One Hand, One Heart/I Feel Pretty/ Cool/ America/ Gee, Officer Krupke/ en nog een keertje Tonight maar nu anders gearrangeerd. Als finalenummer. Repeteren, repeteren, repeteren! Tussendoor nog even lunchen. En dan om 17.00 is het optreden. Voor ieder die ons maar wil horen! Gratis en voor niks! Dus wie zin en tijd heeft: zaterdag, 27 september 2014, 17.00 uur, Gebouw Duitse Kerk, Blijenburg 5, in Den Haag (zijstraat van de Herengracht) Komt allen! ;-)

Bovenstaand een scrap van achternichtje Joséphine. Gemaakt voor een wedstrijd op de scrapbookflairsite. Wat een beauty is ze toch....

zondag 21 september 2014

Edel gezang....


Afgelopen donderdag ben ik hem iets eerder gepeerd bij de koorrepetitie. Els zou me thuis oppikken om samen naar de afscheidsdienst van de overleden zus van Hilda te gaan. Ze was nog maar 59 jaar. Veel te vroeg dus! Het was wel een aparte dienst, daar in de Vredekerk aan de Maartensdijklaan. Veel zingen gelukkig. Moderne liedjes! Waarbij de gemeenteleden gingen staan met hun handen in de lucht. Ok, even wennen dus. :-)

's Avonds kreeg ik een logeetje: een 16-jarig edelzangertje (had nog nooit van dat merk gehoord) van de moeder van Patricia. Zij zijn een lang weekend naar Volendam. Ouwe Petitepiet (zo heb ik hem genoemd, want hij is zoooo klein en bejaard) voelt zich best thuis. Hij knaagt lekker op zijn blaadje andijvie en er zit ook af en toe nog wat geluid in hem. Lief!

De printer heeft de geest gegeven! Hij knippert alleen nog maar 5x in het oranje. Het teken dat de printkop niet in orde is. Jan heeft nog gepoogd om de printgaatjes te laten weken in water, maar ook dat mocht niet baten. Hij is echt kassiewijle. Hij heeft het toch nog iets van 7 jaar gedaan, dus....
Op zoek naar een andere. Ik had er inmiddels al eentje op het oog. De mediamarkt had hem natuurlijk weer niet op voorraad en ook BCC niet. Nou ja, dan maar weer via het internet besteld. Helaas passen de 12 originele Canon inktpatronen die we nog op voorraad hadden niet in de nieuwe printer. Die proberen we nu maar via marktplaats een keertje te verkopen.
Het was gisteren feest in het Stadshart. Cultuur Lokaal. Elk jaar erg leuk met optredens van koren, dansers en al. We hebben nog staan/zitten luisteren/kijken naar een countrykoor, jeugdige dansparen van onze dansschool, iers dansen en nog wat andere koren/bandjes.
Toen we thuiskwamen bleken Mariska en Alex heerlijke focaccia te hebben gebakken. ECHT lekkerrrrr! Mogen ze vaker doen! :-)

dinsdag 16 september 2014

Aan de lijn.....:-/


Het is niks dat je bloed eens nagekeken wordt.... maar als de apotheek al bekend is met de uitslag en jijzelf nog niet is dat toch wel erg raar en vervelend. Toch?? Dus maar weer eens naar de dokter voor de officiële uitslag. Ook om te zeggen dat ik die bloeddrukpillen niet meer inneem. Kreeg er een kriebelhoestje van en een zwaar gevoel in mijn hoofd. Ze deden dus meer kwaad dan goed. Mijn bloedsuikerspiegel blijkt nu te hoog. Sinds 2011 bleek ik al in de 'in de gaten te houden' zone te hebben gezeten. Fijn dat ik dat NU pas te horen heb gekregen! Ik steven nu af op diabetes type 2. Oplossing: afvallen! Ajjjj. Er moet minstens 10 kilo af. En ohhh, wat zie ik daar tegenop! Het is ook zo tegenstrijdig voor mijn gevoel. Ik voel me prima, heb geen klachten. Als ik niet ooit met andere ECHTE klachten naar de dokter zou zijn geweest had niemand er een haan naar gekraaid. Nu moet ik dus preventief aan de slag met mijn gezondheid. En ja, ik begrijp het ook allemaal wel. Om laterrrr geen klachten te ontwikkelen. Maar ik leef NU. Klachtloos! Wie zegt mij dat ik laterrrrrrr niet allang onder de groene zoden lig omdat ik onder een bus gekomen ben ofzo. Snap je mijn gedachtengang? Mijn kop-in-het-zand-steek tactiek draait overuren! ;-) Ik voorzie een hoop chagrijnige buien in ieder geval.... Ik kan me vinden in het eten van  b.v. kleinere porties. Dat zal wel lukken. Ik ga op zoek naar een formaat bord dat tussen een ontbijt- en een dinerbord inzit. Maar tussen de middag knagend op een blaadje sla zul je me niet zien!  Het eten van kaas kan ik beperken. Tuurlijk, maar ga me niet zeggen dat ik 20+ kaas moet kauwen! Doe ik niet! Mij te droog. Ik hou van lekkere kaas! Ik hou van lekker eten! Wat ik ook kan doen is 's avonds wat eerder eten. Nu zit er een te groot gat tussen de lunch en het avondeten. Dan ga ik snaaien. (ik weet wel waar het door komt, hoor) ;-P Ach, ik zie wel. Misschien dat ik ook maar eens naar een diëtiste ga. Kijken wat zij ervan zegt.

Vanmiddag gaan we oefenen voor Zing Je Rijk. Een scratchdag op de 27e september, waar we in één dag de 'West Side Story' gaan instuderen en uitvoeren. Heb er zin in!

Bovenstaand een scrap van zwager Nico en Joséphine en Géneviève. Roeien bij Boerderij Geertje! Nou, zij die (weer) aan de lijn zijn groeten u.....:-/


maandag 8 september 2014

En zo.....


Zo... zit ik vrijdagmiddag nog in Leiden om de afscheidsdienst na het overlijden van de vader van vriendin Patricia bij te wonen. Mooie intieme dienst! Het door alle aanwezigen aansteken en op de kist zetten van waxinelichtjes vond ik een erg mooi gebaar.

En zo... sta ik vrijdagavond op mijn nieuwe dansschoentjes de sterren van de hemel te dansen tijdens onze eerste les van de nieuwe cursus ballroom en latindansen. Het is dit keer een kleine groep, maar drie dansparen. We hebben lekker de ruimte! Een nieuwe linkse draai in de Tango geleerd. De rest van voor de vakantie geoefend. Ging goed! Toch nog schade geleden.... 2 blaren op mijn teentjes!

En zo... sta ik zaterdagochtend een bak American Coleslaw en een stapel Rocky Road Cake te maken voor het feestje ’s middags/ ‘s avonds in Montfoort van schoonzus Karin die 60 werd. Groot feest, een hoop genodigden! En veel, heeeeel veeel, lekkernijen en voedsel! Nog even ons nieuwe piepkleine achterneefje bewonderd, Patryk. Zo liefffff! Mariska heeft de weg terug naar Zoetermeer gereden. Hihi, het opeltje wist niet wat um overkwam! Trap um op z’n staart, was Mariska’s gedachte, denk ik! Maar ja, ze wilde op tijd thuis zijn voor Dr Who.  ;-)

En zo...sta ik zondagmiddag te zingen met Enjoy in Steenvoorde/ Rijswijk. We waren maar met een kleine club, zo’n 16 leden. We hebben ons best gedaan en het ging niet eens zo slecht. Ook nog eens uit het hoofd! Een goede oefening voor ons aanstaande concert van 4 oktober! (zie nevenstaande poster) Zo te merken is het goed toeven in huize Steenvoorde. Dit keer werden we getrakteerd op bitterballen! Na afloop van ons optreden hebben we nog een lekker ijsje gehaald bij de ijscoman die (heel slim!) zijn karretje voor de deur had geparkeerd.....

En zo... zit ik sinds vanmiddag met mijn arm in een mitella. Ik ben net geopereerd aan die gesprongen spatader in mijn vinger. (officiële naam: granuloma pyogenicum) Je kunt er maar van af zijn! Het was zo gepiept trouwens. De nasleep is langer dan het snijwerk. Woensdag mag het verband er pas af. Tot die tijd moet ik hem hoog en droog houden. Het begint al aardig te kloppen nu de verdoving begint uit te werken. Dat wordt morgenochtend niet zumba’en..... :-/

maandag 1 september 2014

Wist je dat.....


Wist je dat.... de glossy van 25 jaar Enjoy af is?? Hij bestaat uit 52 bladzijden vol met foto's en verhalen van de afgelopen 25 jaar! Een proefexemplaar is inmiddels besteld. Ben er benieuwd naar. Er is heel veel werk in gaan zitten. Meer dan ik aanvankelijk dacht. Maar het resultaat mag er zijn!

Wist je dat... ik een gesprongen spatader in mijn vingertop heb? Nooit geweten dat zoiets bestond maar ik heb er behoorlijk last van. Volgende week word ik eraan geopereerd door de plastisch chirurg. De dermatoloog durfde het klusje niet aan aangezien er veel zenuwen op die plek aanwezig zijn. Hij was bang dat ik dan misschien geen gevoel meer in mijn vingertop zou hebben. Nou ja, het maakt mij niet uit wie er gaat snijden... als het maar gebeurt!

Wist je dat... mijn bloeddruk nog steeds te hoog is? Hopla, weer een pil erbij, Enalapril. Kan ik op zich goed tegen ware het niet dat ik er een kriebelhoestje van krijg. Vervelend met zingen... ik kijk het nog even aan of het minder wordt. Anders wil ik een andere.

Wist je dat... op de dag dat mijn zus jarig is, 28 augustus, ons nieuwe achterneefje Patryk geboren is?
Welkom op de wereld, lief knulletje! (ik heb al wat foto's gezien)

Wist je dat....Suzanne's dochter afgelopen zaterdag getrouwd is? En dat ik het zo leuk vind dat ze ervoor (tijdens de voorbereidingen), op de dag zelf en de dag erna steeds foto's en filmpjes liet zien? Zo was ik er een beetje bij!:-)

Wist je ook dat... Jan en ik afgelopen weekend naar de hei zijn geweest? We logeerden in Hotel de Roskam in Rheden.  Prettig hotel. Tip: neem net als wij een waterkokertje mee! En een stekkerdoos!
We hebben echt HEERLIJK gegeten in Grand Bistro 1688. Een aanrader!! Vrijdag hebben we nog een korte wandeling over de Posbank gemaakt. Mooi gebied, hoor! Zaterdag was regenachtig. We hadden het plan om een bepaalde route te gaan lopen maar dat viel in het water. Een autorit over de hei was ook mooi genoeg. Gisteren hebben we de route nog wel gelopen. De zon scheen toen nog. Dat werd later wel anders. Weer hoosbuien! Maar goed. Niks aan te doen. Het was toch leuk om weer eens even op de hei te zijn.
Hier is nog een filmpje met foto's...


donderdag 14 augustus 2014

Computer overload!

credits hier
Tjonge, ik loop gigantisch achter met scrappen! Bovenstaande scrap is van 1 juni. Josephientje kreeg op die dag haar 'nieuwe' tweedehandse fiets. Inmiddels is hij opgepimpt met goudkleurige en roze verf! Een echte prinsessenfiets! Ook de scrapwedstrijden op SBF staan allemaal op een laag pitje.
Toch zit ik niet stil. Er komt zowat rook uit de computer! Er wordt keihard gewerkt aan het Jilster-jubileumnummer van het 25-jarig bestaan van ons koor. En dat vergt tussendoor overleg met Marianne over teksten, foto's, layouts, muziek, filmpjes. De hele reut. Want ja, het wordt wel een multimediaal gebeuren! Ik heb filmpjes in elkaar geflanst, op Youtube gezet, QRcodes  gegenereerd (vonden wij zelf supermodern, maar volgens onze kinderen is dat allang weer achterhaald!), bit.ly codes gemaakt (want dat blijkt dus van nu te zijn, wisten wij veel?), foto's ingescand, albums doorgekeken, enzovoort, enzovoort. Het vordert gestaag. De 25 achterliggende jaren van Enjoy beginnen vorm te krijgen. En het wordt leuk! Tenminste, dat vinden Marianne en ik wel! Jammer dat we van bepaalde jaren, 1995 en 2009, maar zo weinig foto's hebben. We hebben wel wat maar die zijn niet van hele goede kwaliteit. Maar ja, ze horen er wel bij. Inmiddels zijn er al zo'n 38 pagina's BIJNA klaar. Nog wat kleine aanpassingen. We hopen nog steeds dat er nog wat  'weet-je-nog-welletjes' van de koorleden komen. :-) Zou leuk zijn....toch?
Maar goed, mijn hoofd tolt rond. Ik zit weer veel te lang achter de computer. Net ook weer tussendoor een telefoontje met mijn tante afgehandeld. Had ook weer 'probleempjes' met de laptop... Ze kan nu ook weer even uit de voeten, hoop ik. Thee!! Ik heb behoefte aan een bakkie thee! Met een stroopwafel? Mjammie!

zaterdag 2 augustus 2014

Auto wimpertjes....

Ach, kijk nou toch! De groene auto heeft een metamorfose gehad! Ten eerste heeft ze vandaag weer eens een sponsbad gehad. Jan was zo lief om dat voor me te doen. Alle bomenwas, duivenpoep, Saharazand en andere viezigheid is eraf! Nu glimt ze weer even mooi als haar nieuwe uitlaat! Dat was de laatste weken sowieso het enige glimmende dingetje van de hele auto, die uitlaat. Elke keer als ik iets in de achterbak deed ving ik een glimp op van het glimmende ding. Ze moest vandaag wel in bad, want ze kreeg ook nog eens een paar nieuwe wimpertjes. Die had mijn zus nog voor mijn verjaardag besteld in China. Ze waren helaas niet op tijd, maar een paar dagen geleden viel het pakje alsnog bij haar door de brievenbus. Een leuke verrassing voor mij! Bedankt, Jos! :-)
Een tijdje geleden zat er ook al eens een auto achter ons die die wimpertjes had. Vond ik heel grappig, en dat heeft ze onthouden.... :-)
Het viel nog niet mee om die wimpers te krullen. Ze komen zo plat als een dubbeltje (of in dit geval een chinese Yuan) binnen. En een giga wimperkruller zat er niet bij. Gelukkig zag ik een tip op internet om het met een pen te doen. Ben er wel een tijdje mee bezig geweest. Maar het is gelukt! Ze heeft nu wel een verleidelijke lampopslag, hoor! Ben benieuwd hoe lang ze erop blijven zitten! :-)

donderdag 31 juli 2014

Over stukken kunst en stukke treinen....

Vandaag weer de kunstroute gereden. Weer niet helemaal, maar dat was mijn eigen keuze. Ik ben wel  in de tuin van het Stadsmuseum naar de InstallatieSTOELEN van Karin ter Waarbeek gaan kijken. Een lieflijk plekje. Met op de achtergrond het geluid van de aan de stoelen bevestigde waterkraantjes. Het kunstwerk ZFU-5 aan de Nederlandlaan heb ik overgeslagen. Ja, ik weet het: het had een kleine moeite geweest om toch even door te fietsen, maar na mijn voorbeschouwing op de jaarringen site was mijn interesse in het kunstwerk tot 0,0 gezakt. Sorry, maar helaas! :-)
Wel ben ik weeeeer naar de J.L.van Rijweg gefietst. En ècht, ik heb het hele gebied nagezocht, heb elk kroosje in elke plas met spiedende blik doorkruist, links gefietst, rechts gefietst, nog eens terug gefietst, maar ècht, ècht, ècht: geen beeld Melite van Richard van der Koppel kunnen ontdekken! Zie het plaatje hiernaast.... Nou, zoiets kun je toch niet over het hoofd zien??
Zou ik er dan echt overheen hebben gekeken?? Wie heeft het wel gezien? Vertel, vertel...WAAR dan?
Maar goed, het tochtje ging verder. Weer een rondje langs de Dobbe gemaakt, op zoek naar de ' Manden van Wilgentenen'...  Het ZOU kunnen dat ik ze in de verte heb gezien... Maar zeker weet ik het niet! En als ze het wel zijn geweest, leken ze me niet veel soeps. Dus ben ik weer verder gefietst. Op zoek naar 'de kat van Palenstein' van Niels Lakens. Nou, die KUN je niet eens over het hoofd zien. Wat een knoeperd,zeg! Ik las dat de vlakken van de kat door de bewoners van de wijk geschilderd zijn. Een leuk idee! En zo kwam ik aan het eind van mijn kunstroute. Ik heb ze op drie na allemaal gezien. Eentje wilde ik niet zien, de andere twee juist wel. Ik vind het wel weer mooi geweest! :-)

Vandaag zijn Mariska en Alex op vakantie gegaan. Voor vier dagen Antwerpen. En ik kreeg vanmiddag al een berichtje dat het RAMPZALIG begonnen was. Nou klinkt dat woord best wel een beetje overdreven dramaqueen-achtig. :-) Wat bleek... ze stonden op Den Haag HS en er was weer eens een storing! De trein reed niet! Dus moesten ze een paar uurtjes extra wachten. Allemaal kostbare vakantietijd die ze op die manier verliezen, natuurlijk. Inmiddels zitten ze in de trein en zijn ze onderweg.... Ook weer opgelost! Veel plezier, kinders! Geniet ervan!